Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając pierwszą część tej serii nie spodziewałam się, że dalej tak się rozwinie. Zazwyczaj będąc w połowie książki jestem mocno wciągnięta w akcję, natomiast tutaj od pierwszej strony nie mogłam się oderwać. Dosłownie! Przeczytałam tę książkę jednym tchem i pokochałam od samego początku. Masa tajemnic, elementów, które w odpowiednim momencie wskakują na swoje miejsce, zagadek do rozwiązania. Nie spodziewałam się takich nagłych zwrotów akcji po serii, która zaczęła się jako zwykłe romansidło dla gimnazjalistek.
Lektura zdecydowanie warta polecenia, jednak jeśli zamierzacie zacząć tę część: zróbcie to wtedy gdy macie dużo wolnego czasu, gdyż zapewniam, że na początku się dobrowolnie nie oderwiecie (początek jest kompletnie nieprzewidywalny!) :)

Czytając pierwszą część tej serii nie spodziewałam się, że dalej tak się rozwinie. Zazwyczaj będąc w połowie książki jestem mocno wciągnięta w akcję, natomiast tutaj od pierwszej strony nie mogłam się oderwać. Dosłownie! Przeczytałam tę książkę jednym tchem i pokochałam od samego początku. Masa tajemnic, elementów, które w odpowiednim momencie wskakują na swoje miejsce,...

Wspaniała<3

Wspaniała<3

Pomimo tego, że część pierwsza tej serii była przesłodzoną aż do przesady historią romantyczną, Sekret Julii jest urzekający :) Nie można nie sięgnąć po tom następny :D Co prawda dalej irytować mogą liczne powtórzenia, ale jest ich zdecydowanie mniej niż w Dotyku Julii, jest co prawda dużo płaczu, ale wyraźnie akcja się rozkręca, a bohaterka zmienia się na lepsze :) Czytaliście Trylogię czasu? To jak Czerwień Rubinu i Błękit Szafiru - podobnie wyglądają wątki romantyczne (no, chodzi mi raczej o przełomy na końcach i początkach następnych części). Miejmy nadzieję, że kontynuacja także będzie równie wspaniała jak w trylogii, a może i nawet lepsza :D Pokładam wielką nadzieję w tej serii i liczę, że się nie zawiodę, mimo, że zakończenie tego tomu było z lekka niezadowalające. A raczej: zapowiadające katastrofę taką jak tom 1. Tym, którzy jeszcze trawią happy endy lub romanse fantasy są dla nich jeszcze nowością - mogę polecić z czystym sumieniem. A wybredni pewnie wiedzą, że to za wcześnie by spisać na straty lub wynieść na wyżyny jakąś serię. :D

Pomimo tego, że część pierwsza tej serii była przesłodzoną aż do przesady historią romantyczną, Sekret Julii jest urzekający :) Nie można nie sięgnąć po tom następny :D Co prawda dalej irytować mogą liczne powtórzenia, ale jest ich zdecydowanie mniej niż w Dotyku Julii, jest co prawda dużo płaczu, ale wyraźnie akcja się rozkręca, a bohaterka zmienia się na lepsze :)...

Powieść mogę podzielić na kilka motywów z różnych książek. Psychika dziewczyny to coś pomiędzy Nastyą z Morza Spokoju a główną bohaterką trylogii Sen. Nie akceptuje swojej wyjątkowej mocy, przez co omal nie wariuje. Książka zawiera masę powtórzeń, które powinny podkreślić znaczenie niektórych rzeczy, a w rzeczywistości, używane zbyt często wyglądają dziwnie, a sama bohaterka wygląda na paranoiczkę.
Teraz sytuacja w świecie - tu porównałabym do Igrzysk Śmierci - czyli kolejna dystopia która ukazuje świat zdominowany przez jedną organizację. A główna bohaterka oczywiście jest najbardziej pożądaną, niezastąpioną osobą w tej grze o władzę.
Miłość.. coś w stylu "rzygam tęczą". Nie mogą ze sobą być, ona nie może nikogo dotknąć... a tu nagle, nawet nie minęła połowa książki: o! Ona jednak może kogoś dotknąć. Jedną osobę. I kto nią akurat jest? Ktoś zgadnie? Prawie żadnych przeciwności losu, utrudnień.. nie polecam fanom skomplikowanych wątków miłosnych.
A końcówka... miałam nieodparte wrażenie, że oglądam film X-men. Poważnie. Nie znajduję nic oryginalnego w tej powieści.

Powieść mogę podzielić na kilka motywów z różnych książek. Psychika dziewczyny to coś pomiędzy Nastyą z Morza Spokoju a główną bohaterką trylogii Sen. Nie akceptuje swojej wyjątkowej mocy, przez co omal nie wariuje. Książka zawiera masę powtórzeń, które powinny podkreślić znaczenie niektórych rzeczy, a w rzeczywistości, używane zbyt często wyglądają dziwnie, a sama...

GENIALNE! :D

GENIALNE! :D

Cudowna! <3
Wciągająca, nieprzesłodzona historia o ludziach z problemami. Wątek miłosny, problemy nastolatków jak i te rodzinne oraz tragedie, które potrafią zniszczyć całe życie. Każdy odnajdzie w tej książce coś wyjątkowego co poruszy go i sprawi, że pokocha tę książkę. Gorąco polecam :)

Cudowna! <3
Wciągająca, nieprzesłodzona historia o ludziach z problemami. Wątek miłosny, problemy nastolatków jak i te rodzinne oraz tragedie, które potrafią zniszczyć całe życie. Każdy odnajdzie w tej książce coś wyjątkowego co poruszy go i sprawi, że pokocha tę książkę. Gorąco polecam :)

Nie całkowicie przewidywalna (ale w większości przewidywalna) powieść współczesna, w której łatwo znaleźć podobieństwa do własnej osobowości.

Nie całkowicie przewidywalna (ale w większości przewidywalna) powieść współczesna, w której łatwo znaleźć podobieństwa do własnej osobowości.

Kocham tę książkę. Zawiera w sobie odrobinkę wszystkiego czego można pragnąć od lektury. Jest tam wątek miłosny i trudne relacje rodzinne, śmierć i moralność, rozpacz i radość. Myślę, że każdego ta książka potrafiłaby poruszyć. Jest nieprzewidywalna, a konflikt stron w niej przedstawiony nie ma jednoznacznej granicy między dobrem a złem. Zmusza do myślenia i wzbudza emocje. Z drugiej strony zawiera wiele opisów i nazw medycznych związanych z chorobą oraz czasem można się zgubić próbując nadążyć za tym co jest wspomnieniem, a co dzieje się teraz. Myślę, że to lektura obowiązkowa dla wszystkich uzależnionych od książek :)

Kocham tę książkę. Zawiera w sobie odrobinkę wszystkiego czego można pragnąć od lektury. Jest tam wątek miłosny i trudne relacje rodzinne, śmierć i moralność, rozpacz i radość. Myślę, że każdego ta książka potrafiłaby poruszyć. Jest nieprzewidywalna, a konflikt stron w niej przedstawiony nie ma jednoznacznej granicy między dobrem a złem. Zmusza do myślenia i wzbudza emocje....

Może nie wyciska łez, ale miło się ją czyta. Mimo charakterystycznych zainteresowań głównych bohaterów nie zasypuje jakoś rażąco nieistotnymi szczegółami. Nie ma tu rozwodzenia się nad pocałunkami, przedstawiona jest miłość jako więź między dwojgiem ludzi, opierająca się na wzajemnym zrozumieniu. Książka porusza wiele problemów współczesnych, zakończenie, ogółem cała opowieść nie razi sielanką :) Pozostawia niedosyt. Polecam:)

Może nie wyciska łez, ale miło się ją czyta. Mimo charakterystycznych zainteresowań głównych bohaterów nie zasypuje jakoś rażąco nieistotnymi szczegółami. Nie ma tu rozwodzenia się nad pocałunkami, przedstawiona jest miłość jako więź między dwojgiem ludzi, opierająca się na wzajemnym zrozumieniu. Książka porusza wiele problemów współczesnych, zakończenie, ogółem cała...

Pierwsza połowa książki sprawiła, że dosłownie się zakochałam. Nie mogłam się oderwać, to było po prostu wspaniałe: boski główny bohater i nieprzeciętna bohaterka. Wszystko zapowiadało się jak z bajki (oczywiście nie w książce, ale w moim umyśle uwielbiającym książki, które są wyjątkowe na swój sposób). Ale w połowie, jak to w miłości bywa, okazało się to chwilowym zauroczeniem. Łzy jakie mogłam uronić nie byłyby skierowane na tragedię głównych bohaterów, lecz na to, co się dzieje z tą książką dalej. Dlaczego WSZĘDZIE jest ta słodycz? Dlaczego no? Czy są jakieś książki poza skrajnym optymizmem? Pierwszej połowie książki dałabym 10/10. Drugiej połowie 4/10. -.- ...no dlaczego?

Pierwsza połowa książki sprawiła, że dosłownie się zakochałam. Nie mogłam się oderwać, to było po prostu wspaniałe: boski główny bohater i nieprzeciętna bohaterka. Wszystko zapowiadało się jak z bajki (oczywiście nie w książce, ale w moim umyśle uwielbiającym książki, które są wyjątkowe na swój sposób). Ale w połowie, jak to w miłości bywa, okazało się to chwilowym...

Słodko-gorzka opowieść z morałem. Opowiada o przeciwnościach losu, śmierci, a także obawy przed brakiem akceptacji ze strony społeczeństwa. Jest tu miłość szczera i taka,której powinno się wystrzegać. Zestawienie obrazu radosnych sielankowych świąt i rozpaczliwej samotności w świecie daje na prawdę świetne wrażenie. Wesoła, pouczająca powieść, która poprawia humor i sprawia, że widzimy świat z innej perspektywy. Polecam ;)

Słodko-gorzka opowieść z morałem. Opowiada o przeciwnościach losu, śmierci, a także obawy przed brakiem akceptacji ze strony społeczeństwa. Jest tu miłość szczera i taka,której powinno się wystrzegać. Zestawienie obrazu radosnych sielankowych świąt i rozpaczliwej samotności w świecie daje na prawdę świetne wrażenie. Wesoła, pouczająca powieść, która poprawia humor i...

Książka ta wywołała we mnie różne emocje - z początku zawiodłam się, że opis jest bardziej reklamą niż rzeczywistością. Autorka ma tendencję do zagłębiania się w niektóre kwestie (co ma dobre i złe strony). Odniosłam wrażenie, że cała fabułą skupi się na wątku romantycznym i juz zaczelam zastanawiac sie czy nie rzucić tej książki, ale jej prolog tak mnie zaciekawił, że chciałam się dowiedzieć o co chodzi. Później.. no właśnie. Już nie mogłam się oderwać.Znacie to uzależniające uczucie, gdy nie możecie oderwać oczu od książki, ignorujecie całe otoczenia, a wszystko co się liczy to poznać tę historię? Nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Późniejsze drobniejsze kwestie można była odgadnąć z łatwością, jednak ten nagły zwrot akcji, całej fabuły sprawił, że ta książka znacznie urosła w moich oczach. Nie podoba mi się wątek romantyczny, czy ciekawa przygoda - nie oceniam tej książki w tych kategoriach. To, co najbardziej w niej cenie to uczucia, które we mnie wywołała. Od obrzydzenia przesłodzonym wątkiem romantycznym do wzruszenia, poprzez irytację, nudę, śmiech i refleksyjność. Myślę, że to jedna z tych książek, której część zostaje w nas na długo. Ale nie mogę tego teraz stwierdzić. Skończyłam ją dopiero 10 minut temu ;)

Książka ta wywołała we mnie różne emocje - z początku zawiodłam się, że opis jest bardziej reklamą niż rzeczywistością. Autorka ma tendencję do zagłębiania się w niektóre kwestie (co ma dobre i złe strony). Odniosłam wrażenie, że cała fabułą skupi się na wątku romantycznym i juz zaczelam zastanawiac sie czy nie rzucić tej książki, ale jej prolog tak mnie zaciekawił, że...