Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To co było dla mnie w tej książce najbardziej wartościowe to oddanie ducha lat '90 i to jak zmieniła się Polska od tamtego czasu. Ciekawe spojrzeć na tamte czasy z większej perspektywy.

To co było dla mnie w tej książce najbardziej wartościowe to oddanie ducha lat '90 i to jak zmieniła się Polska od tamtego czasu. Ciekawe spojrzeć na tamte czasy z większej perspektywy.

Zdanie, które zostanie ze mną to że radość i szczęście nie zawsze idą ze sobą w parze. Że szczęście to raczej obecność w tu i teraz bez względu na to jakie to tu i teraz jest.

Zdanie, które zostanie ze mną to że radość i szczęście nie zawsze idą ze sobą w parze. Że szczęście to raczej obecność w tu i teraz bez względu na to jakie to tu i teraz jest.

Książka bardziej o istocie montażu niż o samej technice. Myślę, że również osoby zajmującymi się innymi pionami procesu tworzenia filmu znajdą w tej książce coś dla siebie.

Książka bardziej o istocie montażu niż o samej technice. Myślę, że również osoby zajmującymi się innymi pionami procesu tworzenia filmu znajdą w tej książce coś dla siebie.

Bohaterowie pokazani szczerze, Milan Kundera opisuje też i te myśli bohaterów, których nigdy nie mówi się na głos. Smutno i zabawnie. Pokrętna moralność połączona z humorem. Trudne pytania przedstawione lżej niż zazwyczaj a przez to bardziej ludzko.

Bohaterowie pokazani szczerze, Milan Kundera opisuje też i te myśli bohaterów, których nigdy nie mówi się na głos. Smutno i zabawnie. Pokrętna moralność połączona z humorem. Trudne pytania przedstawione lżej niż zazwyczaj a przez to bardziej ludzko.

Nie zobaczyłam tam żadnej odważnej bohaterki. Czytając tę książkę bardzo się cieszyłam, że konwenanse tamtych czasów są aż tak dla nas odległe.

Nie zobaczyłam tam żadnej odważnej bohaterki. Czytając tę książkę bardzo się cieszyłam, że konwenanse tamtych czasów są aż tak dla nas odległe.

Eugene Dabit przenosi nas w świat przedwojennego Paryża, opowiada z okrutną konsekwencją o bohaterach, których losy obserwujemy tylko z perspektywy ich pobytu w Hotelu. Nie zostajemy z nimi ani chwili dłużej. Gdy wyjeżdżają z Hotelu nie podążamy za ich losami. Zupełnie tak jakbyśmy mieli w Hotelu postawioną kamerę i z jej perspektywy dowiadywali się o ludziach. Nie wychodzimy z nimi nawet na ulicę. Historia ta jest niezwykle filmowa co dostrzegł Marcel Carne ekranizując tę powieść w 1938. Proza jest surowa, skupiająca się na wydarzeniach, wnioski ma wyciągnąć sam czytelnik.

Eugene Dabit przenosi nas w świat przedwojennego Paryża, opowiada z okrutną konsekwencją o bohaterach, których losy obserwujemy tylko z perspektywy ich pobytu w Hotelu. Nie zostajemy z nimi ani chwili dłużej. Gdy wyjeżdżają z Hotelu nie podążamy za ich losami. Zupełnie tak jakbyśmy mieli w Hotelu postawioną kamerę i z jej perspektywy dowiadywali się o ludziach. Nie...

Sięgnęłam po Stefana Zweiga bo zobaczyłam, że jego opowiadania zainspirowały Wesa Andersona do napisania scenariusza do Gran Budapest Hotel. Znalazłam w nich to co u Wesa. Tajemnicę. Konstrukcję, że ktoś do kogoś przychodzi i opowiada mu najważniejszą historię swojego życia. Zazwyczaj nieznajomemu. Każda postać pokazana jest tutaj z ogromem ciepła. Każde przewinienie bohaterom wybaczamy. Bo je rozumiemy. Wszyscy są tutaj ludzcy. Choć książkowi to nie papierowi.

Sięgnęłam po Stefana Zweiga bo zobaczyłam, że jego opowiadania zainspirowały Wesa Andersona do napisania scenariusza do Gran Budapest Hotel. Znalazłam w nich to co u Wesa. Tajemnicę. Konstrukcję, że ktoś do kogoś przychodzi i opowiada mu najważniejszą historię swojego życia. Zazwyczaj nieznajomemu. Każda postać pokazana jest tutaj z ogromem ciepła. Każde przewinienie...

Książka skupia się na pracy zawodowej Andrzeja Wajdy - to portret artysty. Szukającego, wątpiącego. Bardzo podobało mi się stwierdzenie, że w swoich ostatnich filmach brakowało mu osób do dyskusji bo młode pokolenie aktorów traktowało go jako legendę a nie jak współtwórcę. Cieszył się jak raz na jakiś czas ktoś mu się postawił. Andrzej Wajda należał do reżyserów dopuszczających na planie do głosu każdego stąd forma książki - oddająca głos aktorom, scenografom, operatorom, producentom, scenarzystom - jest najlepszą do opisania jego procesu twórczego.

Książka skupia się na pracy zawodowej Andrzeja Wajdy - to portret artysty. Szukającego, wątpiącego. Bardzo podobało mi się stwierdzenie, że w swoich ostatnich filmach brakowało mu osób do dyskusji bo młode pokolenie aktorów traktowało go jako legendę a nie jak współtwórcę. Cieszył się jak raz na jakiś czas ktoś mu się postawił. Andrzej Wajda należał do reżyserów...

Możliwe, że nic odkrywczego w książce się nie znajdzie ale jest to pozycja pełna pozytywnych afirmacji po którą warto sięgnąć gdy potrzebujemy w swoim życiu trochę światła. Wszyscy wiemy, że trzeba się zdrowo odżywiać, dużo ruszać i zapełniać głowę jak największą ilością optymistycznych myśli ale dobrze jak ktoś nam o tym przypomina.

Możliwe, że nic odkrywczego w książce się nie znajdzie ale jest to pozycja pełna pozytywnych afirmacji po którą warto sięgnąć gdy potrzebujemy w swoim życiu trochę światła. Wszyscy wiemy, że trzeba się zdrowo odżywiać, dużo ruszać i zapełniać głowę jak największą ilością optymistycznych myśli ale dobrze jak ktoś nam o tym przypomina.

I to jest właśnie geniusz. Chociaż od samego początku wiesz co się wydarzy Gabriel Marquez przedstawia nam historię w taki sposób, że nawet na chwilę nie możemy się od niej oderwać. A nie ma tu sensacji ani sentymentalizmu. Jest za to zwykłe życie w niezwykłych okolicznościach. Jak czytałam miałam wrażenie, że to moja skóra wysycha na słońcu i że to ja patrzę w oczy uchwyconej mewie.

I to jest właśnie geniusz. Chociaż od samego początku wiesz co się wydarzy Gabriel Marquez przedstawia nam historię w taki sposób, że nawet na chwilę nie możemy się od niej oderwać. A nie ma tu sensacji ani sentymentalizmu. Jest za to zwykłe życie w niezwykłych okolicznościach. Jak czytałam miałam wrażenie, że to moja skóra wysycha na słońcu i że to ja patrzę w oczy...

Potężna bomba motywacji. Gdy jest nam dobrze możliwe, że niezbyt dużo z niej wyniesiemy informacji odkrywczych, jak potrzebujemy akurat kopa to ta książka może nam go dać.

Potężna bomba motywacji. Gdy jest nam dobrze możliwe, że niezbyt dużo z niej wyniesiemy informacji odkrywczych, jak potrzebujemy akurat kopa to ta książka może nam go dać.

Głos oddany tylko Cybulskiemu, bardzo przybliża postać aktora, Cybulski wypowiada się dużo o istocie aktorstwa i sztuce filmowej i teatralnej.

Głos oddany tylko Cybulskiemu, bardzo przybliża postać aktora, Cybulski wypowiada się dużo o istocie aktorstwa i sztuce filmowej i teatralnej.

Wojna i Spokój. Paryż w czasie okupacji, który chodził do kina i szukał jedzenia. Życie trwało. Opisy wyzwolenia Paryża w zestawieniu z Powstaniem Warszawskim ściskają za gardło. Czytając Szkice Piórkiem przenosimy się razem z Bobkowskim do wojennej Francji, czujemy jej zapachy, rozmawiamy z autorem o paryskich sztukach teatralnych, o tym jak zdobyć jedzenie, o tym jakie ludzie mieli wtedy nadzieje na lata powojenne.

Wojna i Spokój. Paryż w czasie okupacji, który chodził do kina i szukał jedzenia. Życie trwało. Opisy wyzwolenia Paryża w zestawieniu z Powstaniem Warszawskim ściskają za gardło. Czytając Szkice Piórkiem przenosimy się razem z Bobkowskim do wojennej Francji, czujemy jej zapachy, rozmawiamy z autorem o paryskich sztukach teatralnych, o tym jak zdobyć jedzenie, o tym jakie...

Pozycja obowiązkowa dla osób zmagających się z blokadą twórczą. W trakcie pracy z tym poradnikiem pozaznaczałam całą masę cytatów, które co chwilę uderzały mnie swoją celnością. Najpiękniejsze co płynie z tej książki to przekaz, że naturalnym stanem twórcy jest działanie a blokada to zaburzenie. Jesteśmy naturalnie stworzeni do tworzenia, tylko musimy się na to otworzyć. W książce jest też dużo ćwiczeń, które pomagają w powróceniu na twórczą ścieżkę. Polecam!

Pozycja obowiązkowa dla osób zmagających się z blokadą twórczą. W trakcie pracy z tym poradnikiem pozaznaczałam całą masę cytatów, które co chwilę uderzały mnie swoją celnością. Najpiękniejsze co płynie z tej książki to przekaz, że naturalnym stanem twórcy jest działanie a blokada to zaburzenie. Jesteśmy naturalnie stworzeni do tworzenia, tylko musimy się na to otworzyć. W...

Najbardziej podobał mi się rozdział dotyczący psychologicznego podłoża niektórych chorób. Z wieloma aspektami się zgadzam. Książka podtrzymująca na duchu w trudnych chwilach.

Najbardziej podobał mi się rozdział dotyczący psychologicznego podłoża niektórych chorób. Z wieloma aspektami się zgadzam. Książka podtrzymująca na duchu w trudnych chwilach.

Ciekawa propozycja dla zablokowanych twórców. Kilka ciekawych cytatów wielkich artystów od malarzy, filmowców po pisarzy. Nie chcę zmyślać kto (może Joseph Campbell ale cytatu nie mogę znaleźć więc pewności nie mam) powiedział, że ludzkość pożąda tych samych historii opowiadanych ciągle na nowo. Samo przetworzenie historii przez inne miejsce, czas urodzenia czy przeżycia i biografię twórcy dodaje jej nowej wartości. Takiej, że ludzkość chce ją czytać/oglądać na nowo tak jakby widziała ją po raz pierwszy w życiu.

Ciekawa propozycja dla zablokowanych twórców. Kilka ciekawych cytatów wielkich artystów od malarzy, filmowców po pisarzy. Nie chcę zmyślać kto (może Joseph Campbell ale cytatu nie mogę znaleźć więc pewności nie mam) powiedział, że ludzkość pożąda tych samych historii opowiadanych ciągle na nowo. Samo przetworzenie historii przez inne miejsce, czas urodzenia czy przeżycia i...

Miałam problem z tą książką bo zbyt często sukces był w niej przeliczany na pieniądze. Chociaż dla podrozdziału "Jeśli nie wiesz jakie są Twoje prawdziwe wartości przygotuj się na cierpienie", przynajmniej dla mnie, warto było sięgnąć po tę książkę.

Miałam problem z tą książką bo zbyt często sukces był w niej przeliczany na pieniądze. Chociaż dla podrozdziału "Jeśli nie wiesz jakie są Twoje prawdziwe wartości przygotuj się na cierpienie", przynajmniej dla mnie, warto było sięgnąć po tę książkę.

Zdaje się, że jestem żółta więc powinnam powiedzieć o tej książce dużo ale podsumuję krótko. Całość streściłabym do mało odkrywczego stwierdzenia, że ludzie są różni a w zespole potrzebne są osoby z różnymi cechami osobowości. Od podziału Hipokratesa na choleryków, sangwiników, melancholików i flegmatyków nie pojawiło się dużo nowych aspektów w temacie. Chociaż anegdoty zabawne a wrzucanie rodziny i przyjaciół do różnokolorowych worków ułatwia zrozumienie czemu niektórzy rzucają się na składanie mebli z Ikei zanim przeczytają czy to szafka czy łóżko gdy w tym czasie inni będą dopiero w trakcie wkładania każdej strony instrukcji do wodoszczelnych plastikowych koszulek, żeby się nie zniszczyły.

Zdaje się, że jestem żółta więc powinnam powiedzieć o tej książce dużo ale podsumuję krótko. Całość streściłabym do mało odkrywczego stwierdzenia, że ludzie są różni a w zespole potrzebne są osoby z różnymi cechami osobowości. Od podziału Hipokratesa na choleryków, sangwiników, melancholików i flegmatyków nie pojawiło się dużo nowych aspektów w temacie. Chociaż anegdoty...

Bardzo miło zaskoczyłam się tą książką. Zaczęłam ją czytać bo pod ręką nie było nic innego, nastawiałam się po okładce, że będę namawiana do wychodzenia ze strefy komfortu etc. a tymczasem otrzymałam dogłębne badanie autodestrukcyjnych zachowań a co ciekawe też i opis pozornych "korzyści" z tych zachowań. Dzięki tym analizom można zrozumieć czemu, mimo że na dłuższą metę nasze zachowania działają na nas źle podejmujemy decyzje przeciwko nam samym. Polecam, książka lekka ale nie płytka.

Bardzo miło zaskoczyłam się tą książką. Zaczęłam ją czytać bo pod ręką nie było nic innego, nastawiałam się po okładce, że będę namawiana do wychodzenia ze strefy komfortu etc. a tymczasem otrzymałam dogłębne badanie autodestrukcyjnych zachowań a co ciekawe też i opis pozornych "korzyści" z tych zachowań. Dzięki tym analizom można zrozumieć czemu, mimo że na dłuższą metę...

Genialny portret artysty. Szczery. W książce Kieślowski wspomina o tym, że aby być filmowcem trzeba najpierw pogodzić się z tym, że uprawia się zawód absolutnie absurdalny i nikomu niepotrzebny. Dopiero jak się to zrozumie i z tym pogodzi można zacząć w ten zawód brnąć. Każdy rozdział opisuje pracę przy jednym filmie, zarówno genezy ich powstawania jak i osobisty stosunek autora do tych dzieł. Cudowna książka dla fanów Kieślowskiego oraz dla każdego tworzącego kino. Należy uważać na spoilery, których jest w książce sporo, ale jeżeli nie oglądaliśmy któregoś filmu można ominąć rozdział go opisujący. (i koniecznie do niego wrócić po obejrzeniu filmu!)

Genialny portret artysty. Szczery. W książce Kieślowski wspomina o tym, że aby być filmowcem trzeba najpierw pogodzić się z tym, że uprawia się zawód absolutnie absurdalny i nikomu niepotrzebny. Dopiero jak się to zrozumie i z tym pogodzi można zacząć w ten zawód brnąć. Każdy rozdział opisuje pracę przy jednym filmie, zarówno genezy ich powstawania jak i osobisty stosunek...