Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajne, mroczne jak na dziecięcą powieść, bardzo się różni od swietnej wedlug mnie trylogia animowanej ale obie mi się bardzo podobały.

Fajne, mroczne jak na dziecięcą powieść, bardzo się różni od swietnej wedlug mnie trylogia animowanej ale obie mi się bardzo podobały.

Świetne uzupełnienie filmu.

Świetne uzupełnienie filmu.

Nie lubię pisac ocen i tego nie potrafię, proszę o wyrozumiałość :)
Znudzona powtarzającymi się polecajkami z newsletterów krzyczących o kolejnych książkach znanych autorów natrafiłam z polecenia przyjaciółki na "Sieć". Sięgając po tę książkę byłam bardzo zaciekawiona ale też pełna obaw bo z opisu bardzo kojarzyła mi się z X-Men (animowane serie i komiksy, nie filmy), serialem Heroes oraz z serią Sandersona "Mściciele", obawiałam się, że to będzie nieudana podróba wymienionych.
Jestem bardzo pozytywnie rozczarowana bo choć oczywiście tematyka jest podobna to autorka poszła w swoim kierunku, nawet puszczając oczko do czytelników tekstem nawiązującym do x-men (jako fan x-men doceniam :) ).
Mamy postać Nicka Smith, złodzieja samochodów z wielkim ego i wielkim łutem szczęścia ale tez Talentem superwzroku, wydaje się irytującym i pewnym siebie małolatem i początkowo taki jest, z biegiem historii pojawiają się postaci takie jak Gia elektryzująca twardzielka lubiąca ironię, Alex bardzo wytrzymały i trzymający się zasad, Lila wrażliwa o gołębim sercu umiejąca leczyć, Robert potrafiący się fizycznie zmieniać (team kocie uszy rządzi), Garret bardzo silny i bardzo nie kontrolujący tego, Kurt niepoważny iluzjonista, Harvey (mój ulubieniec!) trener z piekła rodem (rządziłby tam!). Wszyscy oni są członkami Agencji starającej się ratować i szkolić ludzi z Talentem żeby powstrzymać Kościół Nowej Ery - ci chcą zmieść talent z powierzchni ziemi. Nie będę opisywała fabuły, bo nie chcę psuć zabawy z czytania i odkrywania historii, zresztą streszczenie jest z tyłu książki i na stronach gdzie można ją kupić.
Bardzo mi się podobało jak czytając odkrywałam rozwój postaci, każdej. U Nicka, pod koniec książki dało się zauważyć jak bardzo w niektórych kwestiach się zmienił, stał się silniejszy i zaczął więcej rozumieć, odkrył czym jest przyjaźń i relacja z innymi. Podobne odczucia miałam do postaci zamknietej w sobie i twardej Gii, podobało mi się pokazywanie sytuacji także z jej perspektywy, widać było jak zupełnie inaczej potrafią patrzeć na daną sytuację, jak bardzo się czasami różnią i jak bardzo... obydwoje mają rację.
Autorka umiejętnie prowadzi relacje między członkami grupy, są tu związki - nie związki, idealizowanie drugiej osoby, kłamstwa, pokazane w realistyczny sposób, strach o bliskich, złudne poczucie bezpieczeństwa. Bardzo podobały mi się opisy scen walk. W ogóle sceny akcji były takie, że bez problemu mogłam się wczuć w nie czytając i widziałam je przed oczami jakbym oglądała film. Jestem też zaskoczona tym, że to jedna z nielicznych książek gdzie jest wspomniane, że ktoś z kim sypia a nie ma ani jednej sceny seksu (wielkie brawa za to!), jak widać da się!
Minusy. Musze czekac na tom2!
A na poważnie - Przeszkadzało częste podkreślanie jaka Gia jest seksowna, z czasem odkryłam, że to pasuje do fabuły bo było opisywane z perspektywy Nicka – nastolatka wpatrzonego w nią od samego początku i zafascynowanego nią - jednak to przytłaczało.
Przeszkadzało mi też nagminne podkreślanie rudego koloru włosów Gii, nie dość, że często powtarzało się rudy, wściekle rudy, płomienny rudy to jeszcze dziewczyna była nazywana też Ruda. Było tego za dużo zwłaszcza na początku książki. Druga postać z rudym kolorem włosów to Kurt i u niego cały czas powtarzało się ryży co też było denerwujące, ten sam kolor tylko innym odcieniu a przez określenie wyszło jakby Kurt był gorszy. Brr. Swoją drogą to ciekawe bo agenci musieli wtapiać się w tłum, jak Gia to robiła z taką urodą i tak charakterystycznymi włosami - nie wiem ;)
Książka mi się niesamowicie podobała, normalnie przeczytałabym ją w ciągu półtora dnia, niestety nie miałam takiej możliwości i nie mogłam się doczekać aż do niej wrócę po pierwszych dwóch rozdziałach gdzie musiałam zrobić przerwę. Bardzo czekam na kontynuację i kupuję ją w ciemno na zasadzie "bierz moje pieniądze i dawaj książkę", warto :)

Nie lubię pisac ocen i tego nie potrafię, proszę o wyrozumiałość :)
Znudzona powtarzającymi się polecajkami z newsletterów krzyczących o kolejnych książkach znanych autorów natrafiłam z polecenia przyjaciółki na "Sieć". Sięgając po tę książkę byłam bardzo zaciekawiona ale też pełna obaw bo z opisu bardzo kojarzyła mi się z X-Men (animowane serie i komiksy, nie filmy),...

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, to jak przedstawiła historię, cynizm, kąśliwe uwagi - postaci szybko ożyły. Bylo dobrze do tego stopnia, że domyślając się szybko co się stało z małą Coco kompletnie mi to nie przeszkadzało, czytałam i tak z zainteresowaniem. Z chęcią sięgnę po inne pozycje autorki. Czytałam jako audiobook, ogromne brawa dla dwóch świetnie dobranych lektorek.

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, to jak przedstawiła historię, cynizm, kąśliwe uwagi - postaci szybko ożyły. Bylo dobrze do tego stopnia, że domyślając się szybko co się stało z małą Coco kompletnie mi to nie przeszkadzało, czytałam i tak z zainteresowaniem. Z chęcią sięgnę po inne pozycje autorki. Czytałam jako audiobook, ogromne brawa dla dwóch świetnie...

Opis na okladce byl ciekawy, wiec siegnelam po ksiazke. Przeczytalam az 60 stron - mam wrazenie, ze glowna postac to nawet nie najbardziej nieszczesliwa na swiecie Mary Sue, ale jej ''nabrzmiale od mleka, ponetne piersi nie mieszczace sie w staniku'',co trzeba oczywiscie podkreslac co strone/dwie strony tak jak slowo dziwka, reszte przemilcze. Stanowczo dla fanow gatunku, ja nim niestety nie jestem.

Opis na okladce byl ciekawy, wiec siegnelam po ksiazke. Przeczytalam az 60 stron - mam wrazenie, ze glowna postac to nawet nie najbardziej nieszczesliwa na swiecie Mary Sue, ale jej ''nabrzmiale od mleka, ponetne piersi nie mieszczace sie w staniku'',co trzeba oczywiscie podkreslac co strone/dwie strony tak jak slowo dziwka, reszte przemilcze. Stanowczo dla fanow gatunku,...

Ciekawa i wciągająca, pokazuje co może przeżywać osoba cierpiąca na schizofrenie. Pisana niestety w bardzo meczący sposób, ale to chyba po prostu styl pani Rosiek.

Ciekawa i wciągająca, pokazuje co może przeżywać osoba cierpiąca na schizofrenie. Pisana niestety w bardzo meczący sposób, ale to chyba po prostu styl pani Rosiek.

Książka o bardzo poważnej i bardzo trudnej tematyce, miałam obawy czy przebrnę przez nią, zwłaszcza, że dzień wcześniej przeczytałam książkę pani Rosiek, która nie ukrywam - meczy.
Schizofrenia jest napisane bardzo przystępnym językiem,zagadnienia z zakresu psychologii, psychoanalizy itd podane są w bardzo zrozumiały sposób co pozwala naprawdę wczuć się w odczucia autorki.

Książka o bardzo poważnej i bardzo trudnej tematyce, miałam obawy czy przebrnę przez nią, zwłaszcza, że dzień wcześniej przeczytałam książkę pani Rosiek, która nie ukrywam - meczy.
Schizofrenia jest napisane bardzo przystępnym językiem,zagadnienia z zakresu psychologii, psychoanalizy itd podane są w bardzo zrozumiały sposób co pozwala naprawdę wczuć się w odczucia autorki.

Mega rozwleczony thriller medyczny, denerwujace obydwie główne postaci doktorów, fabuła na szczęście niezła i pomysł dobry. Bardzo lubie książki tego autora, dlatego udam, że ta ksiazka nie istnieje.

Mega rozwleczony thriller medyczny, denerwujace obydwie główne postaci doktorów, fabuła na szczęście niezła i pomysł dobry. Bardzo lubie książki tego autora, dlatego udam, że ta ksiazka nie istnieje.

dwie gwiazdeczki za pomysleczek na wateczek tej ksiazeczki.
plaskie postaci, mnostwo stereotypow, dziwne zwroty, wstawki typu ''jak widzimy'' [ja tego nie widzialam]. ksiazka sklada sie ze zdrobnien. gdybym miala tak wscibskie i plotkujace ''dla mojego dobra'' przyjaciolki to chyba bym sie zalamala. to jedyna ksiazka pani szwai jaka do tej pory przeczytalam, jesli pozostale sa na tym poziomie to stanowczo podziekuje z calym szacunkiem dla autorki i czytelnikow - fanow.

dwie gwiazdeczki za pomysleczek na wateczek tej ksiazeczki.
plaskie postaci, mnostwo stereotypow, dziwne zwroty, wstawki typu ''jak widzimy'' [ja tego nie widzialam]. ksiazka sklada sie ze zdrobnien. gdybym miala tak wscibskie i plotkujace ''dla mojego dobra'' przyjaciolki to chyba bym sie zalamala. to jedyna ksiazka pani szwai jaka do tej pory przeczytalam, jesli...

wow.

wow.

gdyby nie poczucie zmarnowanego czasu [pierwszy raz mi się to przytrafiło po przeczytaniu czegoś] a do tego irytacja, bo ta książka mnie zwyczajnie zirytowała, mogłoby być, na pewno nie sięgnę po kontynuacje.
ps. playlista? serio? to takie ''dorosłe''.

gdyby nie poczucie zmarnowanego czasu [pierwszy raz mi się to przytrafiło po przeczytaniu czegoś] a do tego irytacja, bo ta książka mnie zwyczajnie zirytowała, mogłoby być, na pewno nie sięgnę po kontynuacje.
ps. playlista? serio? to takie ''dorosłe''.

pozytywnie mnie zaskoczylo, spodziewalam sie czegos nudniejszego.

pozytywnie mnie zaskoczylo, spodziewalam sie czegos nudniejszego.

lekka przygodowka, dobra na senne popoludnia, dla niewymagajacych.

lekka przygodowka, dobra na senne popoludnia, dla niewymagajacych.

Książka jest ciekawa, niestety napisana w bardzo meczący sposób.

Książka jest ciekawa, niestety napisana w bardzo meczący sposób.

Bardzo poruszająca książka.

Bardzo poruszająca książka.

jedno slowo - Awruk ;D

jedno slowo - Awruk ;D

Jeden z nielicznych horrorów, który przeczytałam jednym tchem. Dla mnie to arcydzieło.

Jeden z nielicznych horrorów, który przeczytałam jednym tchem. Dla mnie to arcydzieło.