Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Punk przeleciał mi praktycznie koło nosa."
Najlepsza jak dotąd książka o muzyce rozrywkowej, z jaką miałem do czynienia, mimo że gatunek zwany post-punkiem nie jest mi jakoś szczególnie bliski (choć jest tak różnorodny, że zawsze się coś dla siebie znajdzie - aż dziwne, że to wszystko mieści się pod jednym pojęciem). Książka składa się z 22 tematycznych rozdziałów w podziale na 2 części: Post punk oraz New pop i new rock. Największą jej zaletą jest powiązanie twórczości i kariery scenicznej poszczególnych zespołów z tłem społecznym (sytuacja społeczno-ekonomiczna nie tylko kraju, ale i miast, w których powstawały i działały), ruchem niezależnych wytwórni, inspiracjami muzycznymi (np. reagge) i pozamuzycznymi zarówno twórców jak i wydawców, a także roli mediów w popularyzacji tego rodzaju muzyki. Oczywiście odnosi się też do poszczególnych płyt i ich tekstów, które zawsze w przypisach podawane są w oryginalnym brzmieniu (wielkie dzięki dla wydawnictwa lub tłumacza!). Dodatkowym plusem książki jest język - nie naukowy, lecz właśnie rockowy, luźny, niejednokrotnie dowcipny, potoczny. Myślę, że tłumacz świetnie się wywiązał ze swego zadania - mimo czasem zawikłanej treści narracja jest jasna i czyta się bardzo dobrze. Autor, najwyraźniej sam mocno zaangażowany fan gatunku z czasu jego powstania, ogarnia całość ruchu, sięgając zarazem do wspomnień, wywiadów z epoki, komentując poszczególne utwory na płytach i ich przyjęcie przez publiczność. Mnie interesowały raczej grupy pierwszej części - poszukujące, o ambicjach artystycznych i społecznych (PiL, The Pop Group, The Slits czy nawet The Throbbing Gristle) niż nastawione na sukces rynkowy. Wiele z nich znałem bardzo mało. Poniżej plan książki wg. tematów i rozdziałów:
0.Niedokończona rewolucja - znaczenie punku dla post-punku.
POSTPUNK
1. John Lydon (ex Sex Pistols) i PiL (The Public Image Ltd.)
2. samoróbki i niezależne wytwórnie w GB.
3. Bristol: The Pop Group i The Slits
4. Leeds: Gang of Four i The Mekons
5. Akron / Cleveland (USA): Pere Ubu / Devo
6. Sheffield: The Human League i Cabaret Voltaire
7. Machester: The Fall i Joy Division
8. Throbbing Gristle (Manchester/Londyn)
9. Nowy Jork (USA): scena "no wave"
10. Talking Heads (Nowy Jork), Mission of Burma (Boston, USA) i Wire (Londyn)
11. Londyn: awangarda i scena "chaos": Scritti Politti, The Flying Lizzards, This Heat, The Raincoats, The Red Crayola, Art and Language, Young Marble Giants, radio Johna Peela i wytwórnia Fuck Off
12. San Francisco (USA): cabaret noir i teatr okrucieństwa (scena freak) - Tuxedomoon, Z'EV, Factrix, The Residents. Monte Cazazza, Survival Research Laboratories, Chrome, Flipper, Nervous Gender
13. PiL i upadek postpunku
NEW POP & NEW ROCK
14. 2-tone i ska - The Specials (Coventry), The Beat, Madness, The Selecter, Dexys
15. Malcolm McLaren (Bow Wow Wow)
16. Nowy Jork (USA): mutant disco i punk funk - The B-52's, Pylon, Gray, James White and the Blacks, Cristina, Kid Creole, Material, Was (Not Was), Liquid Liquid, ESG, The Contortions, Au Pairs, Grace Jones, New Order, A Certain Ratio
17. Szkocja: Postcard Records - Orange Juice, The Pastels, Josef K, The Fire Engines, Positive Noise, The Skids, The Associates
18. synthpop - The Human League, Visage, Spandau Ballet, Japan, Depeche Mode, DAF
19. new pop (początki) - ABC, B.E.F.
20. new pop (1981-1984 kulminacja) i MTV - Simple Minds, Altered Images, Duran Duran, Soft Cell, Haircut 100, Eurythmics, Culture Club, Thomson Twins, Wham!, Elvis Costello, The Psychodelic Furs, The Pretenders, Blondie, The Cars, The Stray Cats, The Go-Go's
21. gothic i new psychodelly - Dance Society, The March Violets, Flash for Lulu, Christian Death, 45 Grave, Kukl, Adam Ant, Siouxsie & The Banshees, The Cure, The Birthday Party, Nick Cave, Bauhaus, Killing Joke, Sisters Of Mercy, Southern Death Cult, Theatre of Hate, Television, Echo and the Bunnymen, U2
22. zapożyczenia z muzyki XX w.: ZTT, The Art Of Noise, Frankie Goes to Hollywood
UWAGA: Książka do czytania z TĄ muzyką w tle.
Na początku krótki wstęp Rafała Księżyka o polskich zespołach inspirujących się post-punkiem. Na końcu indeks zespołów i osób.

"Punk przeleciał mi praktycznie koło nosa."
Najlepsza jak dotąd książka o muzyce rozrywkowej, z jaką miałem do czynienia, mimo że gatunek zwany post-punkiem nie jest mi jakoś szczególnie bliski (choć jest tak różnorodny, że zawsze się coś dla siebie znajdzie - aż dziwne, że to wszystko mieści się pod jednym pojęciem). Książka składa się z 22 tematycznych rozdziałów w...