Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jaskinia filozofów" 5/10
Nie przepadam bardzo za starożytnością, ale ten dramat jest całkiem przyjemny i łatwy w odbiorze. W sumie to aż nadto łatwy.

"Rekonstrukcja poety" 6/10
Krótki, ale ciekawy.

"Drugi pokój" 7/10
Nasłuchiwanie ciszy śmierci... Chciałoby się to zobaczyć na żywo.

"Lalek" 7/10
Świetne prześwietlenie społeczeństwa. Akcji niewiele, ale dużo rozmów. Jak to w dramacie, ale tutaj czuję to jeszcze wyraźniej. Punkt kumulacyjny gdzieś w innej przestrzeni.

"Listy naszych czytelników" 8/10
Zdecydowanie mój ulubiony dramat z tego zbioru.

"Maja" 6/10

"Jaskinia filozofów" 5/10
Nie przepadam bardzo za starożytnością, ale ten dramat jest całkiem przyjemny i łatwy w odbiorze. W sumie to aż nadto łatwy.

"Rekonstrukcja poety" 6/10
Krótki, ale ciekawy.

"Drugi pokój" 7/10
Nasłuchiwanie ciszy śmierci... Chciałoby się to zobaczyć na żywo.

"Lalek" 7/10
Świetne prześwietlenie społeczeństwa. Akcji niewiele, ale dużo rozmów....

Rewelacyjna pozycja. To, jak Żeleński pisze o literaturze sprawia, że spogląda się na nią z całkiem nowej perspektywy. Anegdotki, pokazywanie literatów jako ludzi, a nie wydmuszki, obalanie mitów, a jednocześnie zachwyt nad geniuszami. Boy porusza też problemy społeczne. Robi to z racjonalnym spojrzeniem na każdą sprawę, jednak nie bez empatii i zrozumienia dla każdej ze stron, nawet swych oponentów.
Pióro Boya jest zwinne, spostrzeżenia celne, a umysł ostry jak brzytwa. Wszystko czyta się bardzo przyjemnie, czasem ze śmiechem, innym razem ze smutkiem i złością.

Żeleński jawi się jako prawdziwy humanista, kochający ludzi, literaturę i sztukę. Tym bardziej przykry jest sposób, w jaki zakończył się jego żywot i fakt, że nawet nie znamy miejsca jego spoczynku.

Rewelacyjna pozycja. To, jak Żeleński pisze o literaturze sprawia, że spogląda się na nią z całkiem nowej perspektywy. Anegdotki, pokazywanie literatów jako ludzi, a nie wydmuszki, obalanie mitów, a jednocześnie zachwyt nad geniuszami. Boy porusza też problemy społeczne. Robi to z racjonalnym spojrzeniem na każdą sprawę, jednak nie bez empatii i zrozumienia dla każdej ze...

Hamlet
Król Lir
Otello
Antoniusz i Kleopatra
Cymbelin
Perykles
Czyli jedne z najbardziej znanych dramatów Szekspira. Co ty dużo mówić. Geniusz, mistrz teatru et cetera. Czytanie dramatów to jedno, ale ponadto wydanie PIWa jest bardzo dobre. Wprawdzie zdarzają się pomyłki edytorskie w przypisach (zmiana nazwiska Paszkowskiego na Ulricha, co wywołuję małą konsternację), ale pomijam takie drobnostki. Można znaleźć ciekawe informacje o tłumaczach Szekspira, historii teatru szekspirowskiego w Polsce, stosunku do niego na przestrzeni wielu lat. Są nawet oryginał i dwadzieścia tłumaczeń słynnego monologu "to be or not to be" jak i zestawienia różnych tłumaczeń innych fragmentów. A na koniec wiersze polskich poetów inspirowane twórczością Szekspira.
Jestem zachwycona.

Hamlet
Król Lir
Otello
Antoniusz i Kleopatra
Cymbelin
Perykles
Czyli jedne z najbardziej znanych dramatów Szekspira. Co ty dużo mówić. Geniusz, mistrz teatru et cetera. Czytanie dramatów to jedno, ale ponadto wydanie PIWa jest bardzo dobre. Wprawdzie zdarzają się pomyłki edytorskie w przypisach (zmiana nazwiska Paszkowskiego na Ulricha, co wywołuję małą konsternację), ale...

Ładny wstęp Różewicza.
"Czechowicz cały jest z prowincji, cały ze snu, muzyki, ciszy, zasłuchania. Ze słabości. nie wiejski i nie miejski. Poeta pogranicza.Jest jak łąka podmiejska, pełna zapachu ziół, kwiatów i traw, ale dolatują tu odgłosy miasta."
Trudno o lepsze podsumowanie.

Ujął mnie Czechowicz. Ujął mnie widokami, które maluje słowem, ujął niezwykłą intymnością i delikatnością, sennym krajobrazem. Jego wiersze przypominają mi powiew wiatru. Można się przy nich wyciszyć, od razu wchłaniają człowieka.

Ładny wstęp Różewicza.
"Czechowicz cały jest z prowincji, cały ze snu, muzyki, ciszy, zasłuchania. Ze słabości. nie wiejski i nie miejski. Poeta pogranicza.Jest jak łąka podmiejska, pełna zapachu ziół, kwiatów i traw, ale dolatują tu odgłosy miasta."
Trudno o lepsze podsumowanie.

Ujął mnie Czechowicz. Ujął mnie widokami, które maluje słowem, ujął niezwykłą intymnością i...

wciąga jak czarna dziura

wciąga jak czarna dziura

Witkacego poczucie humoru trafia w me gusta idealnie. Ale jest to tylko dodatek, posypka na świetnej analizie społeczeństwa, bezsensu, chaosu. Pesymistyczna wymowa dramatu pozwala autorowi na "jazdę bez trzymanki", więc kolejno ogołaca wszystkich bohaterów z jakiejkolwiek godności. Witkacy obdziera nas ze złudzeń we wspaniałej formie- Czystej Formie!

Btw. Żelazna kurtyna pod koniec trzeciego aktu... prawie jak proroctwo.

Witkacego poczucie humoru trafia w me gusta idealnie. Ale jest to tylko dodatek, posypka na świetnej analizie społeczeństwa, bezsensu, chaosu. Pesymistyczna wymowa dramatu pozwala autorowi na "jazdę bez trzymanki", więc kolejno ogołaca wszystkich bohaterów z jakiejkolwiek godności. Witkacy obdziera nas ze złudzeń we wspaniałej formie- Czystej Formie!

Btw. Żelazna kurtyna...