Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"W rezerwacie można się urodzić i można umierać, tylko nie da się tam żyć." Niestety, przyszło tam żyć dzieciom. Reportaż Joanny Gierak-Onoszko przedstawia wstrząsającą historię rdzennych mieszkańców Kanady. Historię, która została zamieciona pod dywan i dopiero kilka lat temu wyszła na światło dzienne. Niektóre opisane w niej sceny aż trudno jest sobie wyobrazić, a czytając o nich ma się ochotę jak najszybciej skończyć. Reportaż bardzo dobrze skonstruowany, kryjący pod miłą okładką wielki ładunek emocjonalny, z którym przychodzi nam się zmierzyć już od pierwszych stron. Warto przeczytać.

"W rezerwacie można się urodzić i można umierać, tylko nie da się tam żyć." Niestety, przyszło tam żyć dzieciom. Reportaż Joanny Gierak-Onoszko przedstawia wstrząsającą historię rdzennych mieszkańców Kanady. Historię, która została zamieciona pod dywan i dopiero kilka lat temu wyszła na światło dzienne. Niektóre opisane w niej sceny aż trudno jest sobie wyobrazić, a...

Czytało się lekko, szybko, przyjemnie. Choć na początku byłam nastawiona sceptycznie, to ostatecznie po przeczytaniu książka wywarła na mnie dobre wrażenie. Rozkręcała się powoli, ale im dalej w las, tym ciekawiej. Chciało się wiedzieć, co będzie dalej i nadal się chce. Chętnie sięgnę po kolejne tomy z tej serii.

Czytało się lekko, szybko, przyjemnie. Choć na początku byłam nastawiona sceptycznie, to ostatecznie po przeczytaniu książka wywarła na mnie dobre wrażenie. Rozkręcała się powoli, ale im dalej w las, tym ciekawiej. Chciało się wiedzieć, co będzie dalej i nadal się chce. Chętnie sięgnę po kolejne tomy z tej serii.

Jedyna książka, która wzbudziła we mnie tak wiele emocji. To opowieść, której się nie zapomina i do której można wracać i wracać. Jak do tej pory to mój numer jeden. Jeśli myślisz, że to mdła opowiastka dla niepoprawnych romantyczek, to wiedz, że jesteś w błędzie! Pozycja, którą warto, a nawet trzeba znać.

Jedyna książka, która wzbudziła we mnie tak wiele emocji. To opowieść, której się nie zapomina i do której można wracać i wracać. Jak do tej pory to mój numer jeden. Jeśli myślisz, że to mdła opowiastka dla niepoprawnych romantyczek, to wiedz, że jesteś w błędzie! Pozycja, którą warto, a nawet trzeba znać.