Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Godna kontynuacja serii. Jeszcze nudniejsza niż poprzednia (nawet lektorowi zdarzyło się ziewać :). Trudno domyśleć się o czym jest ta książka, nie czytając notki o niej, ponieważ w treści może to czytelnikowi umknąć. Pełno jest tu opisów spotkań, minimum dwuosobowych, najczęściej przy alkoholu, prawie nic nie wnoszących do fabuły, ale trwających po kilkadziesiąt minut. Kolejną pozycją są, również kilkudziesięciominutowe, przemyślenia postaci, a następną retrospekcje. Łatwo można przegapić kilkuminutowe wstawki, w których coś się dzieje. Właściwie to notką wydawcy można byloby zastąpić pierwsze 700-750 stron i żadne istotne informacje nie zostałyby pominięte.
Jest to moje ostatnie spotkanie z tą słabą serią. Nie polecam!
Ocenę książki zawyżyłem z uwagi na świetną pracę lektora.

Godna kontynuacja serii. Jeszcze nudniejsza niż poprzednia (nawet lektorowi zdarzyło się ziewać :). Trudno domyśleć się o czym jest ta książka, nie czytając notki o niej, ponieważ w treści może to czytelnikowi umknąć. Pełno jest tu opisów spotkań, minimum dwuosobowych, najczęściej przy alkoholu, prawie nic nie wnoszących do fabuły, ale trwających po kilkadziesiąt minut....

Moim zdaniem jest to świetna pozycja dla cierpiących na bezsenność. Wystarczy kilka stron powieści i można zasnąć bez połykania tabletek.
Akcji tu jest tyle co w niektórych z opowiadań z poprzednich tomów (choć i one w większości do najlepszych nie należą) ale rozłożone na wiele więcej stron.

Moim zdaniem jest to świetna pozycja dla cierpiących na bezsenność. Wystarczy kilka stron powieści i można zasnąć bez połykania tabletek.
Akcji tu jest tyle co w niektórych z opowiadań z poprzednich tomów (choć i one w większości do najlepszych nie należą) ale rozłożone na wiele więcej stron.

Świetna książka dla cierpiących na bezsenność. Z większości kart wieje nudą, tylko sporadycznie pojawia się jakaś akcja. Gdyby wyrzucić 3/4 treści, można byłoby otrzymać ciekawą pozycję, zasługującą na ocenę, którą obecnie szczyci się książka.

Świetna książka dla cierpiących na bezsenność. Z większości kart wieje nudą, tylko sporadycznie pojawia się jakaś akcja. Gdyby wyrzucić 3/4 treści, można byłoby otrzymać ciekawą pozycję, zasługującą na ocenę, którą obecnie szczyci się książka.

Akcja powieści rozpoczyna się w chwili śmierci Kazimierza Odnowiciela w 1058 roku. Nowym władcą zostaje jego syn, 16 letni Bolesław (Szczodry). Największym marzeniem nowego władcy jest dorównanie swemu pradziadowi, Bolesławowi Chrobremu. Szczodry ukazany został jako władca ambitny, porywczy i lekkomyślny, dążący do celu wbrew przeciwnościom, nie potrafiący jednak równocześnie skupiać się na kilku celach. Realizacji swego marzenia podporządkowuje swoje życie, skupiając się na wprowadzaniu na tron sąsiednich krajów (Ruś, Węgry) zależnych od siebie władców. Kontynuuje proces odbudowy kraju, zapoczątkowany przez ojca, głównie dbając o rozbudowę Kościoła. Z jego nadania, biskupem Krakowa zostaje Stanisław ze Szczepanowa (późniejszy święty). Powieść wydaje się ciekawsza od poprzednich części cyklu, przypominając schematem i rozmachem pierwszą część "Opowieści Piastowskich" (Dzikowy skarb).
Akcja powieści kończy się w 1073 roku, po wyprawie Bolesława na Węgry. Trzydziestoletni władca jest postrzegany jako ten, który wpływa na losy sąsiednich krajów (w tym Niemcy) i który osiągnął już więcej niż jego pradziad u schyłku swego życia. Do pełni szczęścia brakuje mu jeszcze tylko królewskiej korony.

Akcja powieści rozpoczyna się w chwili śmierci Kazimierza Odnowiciela w 1058 roku. Nowym władcą zostaje jego syn, 16 letni Bolesław (Szczodry). Największym marzeniem nowego władcy jest dorównanie swemu pradziadowi, Bolesławowi Chrobremu. Szczodry ukazany został jako władca ambitny, porywczy i lekkomyślny, dążący do celu wbrew przeciwnościom, nie potrafiący jednak...

Akcja powieści zaczyna się ok. 1038 roku. Główną postacią jest Kazimierz (Odnowiciel) syn Mieszka II Lamberta, który wbrew matce (Rycheza) i niektórym możnowładcom, nie chce przejąć władzy, nie chcąc złamać obietnicy złożonej ojcu. Po wygnaniu Rychezy, postanawia dołączyć do niej, po drodze dowiadując się o śmierci Bolesława. Autor opisuje uczucia, targające Kazimierzem. Z jednej strony odczuwa gniew z powodu wygnania matki, z drugiej żal mu opuszczonej Ojczyzny, która podupada od śmierci Mieszka. W końcu za namową możnowładców i z pomocą niemieckiego cesarza, wraca do kraju. W międzyczasie, część ziem została spustoszona najazdem czeskim (zniszczenie Gniezna, utrata Śląska), a inne zostały zagarnięte przez samozwańczych władców.
Kazimierz podejmuje wysiłek, zmierzający do ponownego zjednoczenia ziem i odbudowy państwa. Akcja powieści kończy się w 1047 roku, po bitwie, w której zginął samozwańczy władca Mazowsza Mojsław (Masław) i Mazowsze zostało włączone w skład państwa polskiego.
Autor powieści skupia się na początkowym okresie panowania Kazimierza, pomijając kilkanaście pozostałych lat, podobnie jak miało to miejsce w przypadku Bolesława Chrobrego (wcześniejsze części cyklu). Powieść ciekawa, chociaż moim zdaniem trochę słabsza niż początkowe tomy.

Akcja powieści zaczyna się ok. 1038 roku. Główną postacią jest Kazimierz (Odnowiciel) syn Mieszka II Lamberta, który wbrew matce (Rycheza) i niektórym możnowładcom, nie chce przejąć władzy, nie chcąc złamać obietnicy złożonej ojcu. Po wygnaniu Rychezy, postanawia dołączyć do niej, po drodze dowiadując się o śmierci Bolesława. Autor opisuje uczucia, targające Kazimierzem. Z...

Akcja powieści rozgrywa się w trakcie panowania Bolesława Zapomnianego (1034-1038), syna Mieszka II Lamberta, przyrodniego brata Kazimierza (Odnowiciela). Bolko ukazany został jako postać targana rozterkami. Porywczy młodzian, z racji swego pochodzenia, nieufny wobec kościoła i duchowieństwa oraz możnowładców, jeszcze za życia ojca stojący na czele buntu chłopów, po jego śmierci zostaje władcą. Wychowany z dala od dworu, wiele czasu spędza samotnie w okolicznych lasach nie przykładając wagi do spraw państwowych. Bunt chłopów doprowadza do pustoszenia kraju, konflikt z kościołem i dokonane zbrodnie w konsekwencji kończą się nałożeniem klątwy na Bolesława i doprowadzają do jego śmierci.
Powieść sprawnie napisana, aczkolwiek nie napawa optymizmem.

Akcja powieści rozgrywa się w trakcie panowania Bolesława Zapomnianego (1034-1038), syna Mieszka II Lamberta, przyrodniego brata Kazimierza (Odnowiciela). Bolko ukazany został jako postać targana rozterkami. Porywczy młodzian, z racji swego pochodzenia, nieufny wobec kościoła i duchowieństwa oraz możnowładców, jeszcze za życia ojca stojący na czele buntu chłopów, po jego...

Akcja powieści rozpoczyna się po śmierci Bolesława Chrobrego (czerwiec 1025). Głównymi postaciami są tytułowi bracia, czyli Mieszko II Lambert, którego ojciec ustanowił swoim następcą, Bezprym - najstarszy syn Bolesława i jego pierwszej żony (węgierska księżniczka) oraz Otto - młodszy brat Mieszka. Mieszko został ukazany jako władca targany rozterkami, skonfliktowany z braćmi i z żoną (Rycheza), obwiniany o straty terytorialne na rzecz sąsiadów. Nie chcąc powtarzać błędów ojca, postanawia uczynić swoim następcą pierworodnego syna Bolka (Zapomnianego) z pozamałżeńskiego związku. Decyzja ta jest przyczyną konfliktów z żoną, możnowładztwem oraz duchowieństwem (Bolko, wychowany wśród chłopów, jest zwolennikiem wiary przodków). Mieszko ma z tego powodu wyrzuty sumienia - po części żałuje swego wyboru, z powodu którego cierpi jego pierwszy syn ze związku z Rychezą (Kazimierz - późniejszy książę znany jako Odnowiciel). Po śmierci Chrobrego, bracia Mieszka i jego żona wciąż knują z władcami sąsiednich krajów, doprowadzając do rozbicia kraju na dzielnice i oddania go w lenno cesarzowi Niemiec. Fakty te, znane z historii, są kanwą powieści. Jej główny bohater mógłby być dobrym władcą w czasach pokoju, jednak knowania jego najbliższych doprowadzają do jego wygnania i nastania władcy w osobie Bezpryma, dla którego sama władza jest celem, nie dbającego o kraj i jego mieszkańców. Fakt ten powoduje bunt chłopów, skierowany głównie przeciwko władzom kościelnym i chrześcijaństwu - bunt, którego przywódcą zostaje młody Bolko. Akcja książki kończy się w 1034 roku, po śmierci Mieszka.

Akcja powieści rozpoczyna się po śmierci Bolesława Chrobrego (czerwiec 1025). Głównymi postaciami są tytułowi bracia, czyli Mieszko II Lambert, którego ojciec ustanowił swoim następcą, Bezprym - najstarszy syn Bolesława i jego pierwszej żony (węgierska księżniczka) oraz Otto - młodszy brat Mieszka. Mieszko został ukazany jako władca targany rozterkami, skonfliktowany z...

Ciekawy pomysł, ale gorzej z wykonaniem. Czytając książkę można odnieść wrażenie, że czyta się streszczenie. Autor nie postarał się o stworzenie odpowiedniego nastroju. Książkę dobrze się czyta, ale na końcu pozostaje niedosyt. Dużo bardziej podobały mi się książki z serii "Ulysses Moore"

Ciekawy pomysł, ale gorzej z wykonaniem. Czytając książkę można odnieść wrażenie, że czyta się streszczenie. Autor nie postarał się o stworzenie odpowiedniego nastroju. Książkę dobrze się czyta, ale na końcu pozostaje niedosyt. Dużo bardziej podobały mi się książki z serii "Ulysses Moore"

Akcja II tomu rozpoczyna się po wojnie domowej (995), w wyniku której Bolko zjednoczył ziemie, podzielone przez jego ojca Mieszka pomiędzy Bolka i jego przyrodnich braci (Mieszka i Lamberta). Niestety z walk o sukcesję skorzystali Czesi, zdobywając Śląsk, Morawy i kraj Wiślan (z Krakowem). Jedną z głównych postaci tej części jest Wojciech Sławkowic, biskup praski i późniejszy święty. Autor opisuje ostatnie lata jego życia i męczeńską śmierć. Dużo miejsca zajmuje również na kartach powieści osoba Ottona III - cesarza niemieckiego, któremu marzy się zjednoczenie chrześcijańskiego świata. Marzeń tych nie zdoła jednak zrealizować z powodu przedwczesnej śmierci. Akcja powieści kończy się w trakcie wyboru jego następcy w 1002 roku. Książka zawiera ponadto opowiadanie "Obrona Niemczy", którego akcja rozgrywa się w 1017 roku w trakcie bohaterskiej obrony Niemczy. Zdecydowanie jest to jeden z lepszych fragmentów książki.

Akcja II tomu rozpoczyna się po wojnie domowej (995), w wyniku której Bolko zjednoczył ziemie, podzielone przez jego ojca Mieszka pomiędzy Bolka i jego przyrodnich braci (Mieszka i Lamberta). Niestety z walk o sukcesję skorzystali Czesi, zdobywając Śląsk, Morawy i kraj Wiślan (z Krakowem). Jedną z głównych postaci tej części jest Wojciech Sławkowic, biskup praski i...

Akcja zaczyna się po śmierci Mieszka I i rozgrywa w ciągu kolejnych 3 lat (992-995). Autor przedstawia konflikt o sukcesję między Bolesławem, najstarszym synem Mieszka, a jego macochą Odą i przyrodnim rodzeństwem. Wewnętrzne spory skrzętnie wykorzystują zewnętrzni wrogowie (Czechy i Ruś).
Tom I powieści nie obfituje raczej w opisy bitew. Tym razem na pierwszy plan wysuwają się dyplomacja, intrygi, oczekiwanie na dogodny moment do działania. Jak dla mnie, jest troszkę gorzej niż w poprzednich częściach cyklu. Być może dlatego, iż czytelnik wie z historii, jak zakończył się opisany konflikt i czeka tylko na potwierdzenie tego faktu.

Akcja zaczyna się po śmierci Mieszka I i rozgrywa w ciągu kolejnych 3 lat (992-995). Autor przedstawia konflikt o sukcesję między Bolesławem, najstarszym synem Mieszka, a jego macochą Odą i przyrodnim rodzeństwem. Wewnętrzne spory skrzętnie wykorzystują zewnętrzni wrogowie (Czechy i Ruś).
Tom I powieści nie obfituje raczej w opisy bitew. Tym razem na pierwszy plan wysuwają...

Akcja książki rozgrywa się po wyprawie rycerzy Jedi w celu rozwiązania problemu voxynów, w której zginął Anakin, a Jacen dostał się do niewoli, a także po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwiazda po gwieździe" Troya Denninga).
Jacen trafia jako więzień na statek-nasienie, mający zmienić Coruscant na podobieństwo rodzimej planety Yuuzhan Vongów.
Książka odróżniająca się od innych pozycji ze świata Star Wars. Brak w niej może porywających opisów bitew (poza kapitalnym zakończeniem), ale za to otrzymujemy świetny opis uczuć, targających Jacenem. Uwięziony Jacen zmaga się z bólem fizycznym (tortury przy pomocy Yuuzhańskich organizmów) jak i psychicznym (tęsknota za rodzeństwem). W trakcie podróży, a potem pobytu na zmienionej Coruscant, następuje w nim wewnętrzna przemiana. Dużą rolę w tej przemianie odgrywa Vergere (kapitalne dyskusje dot. sensu istnienia, Mocy, Yuuzhańskiej Drogi Prawdy) - jak zwykle nieodgadniona, dążąca do swoich celów, opowiadająca się zarówno po jednej jak i drugiej stronie konfliktu.

Akcja książki rozgrywa się po wyprawie rycerzy Jedi w celu rozwiązania problemu voxynów, w której zginął Anakin, a Jacen dostał się do niewoli, a także po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwiazda po gwieździe" Troya Denninga).
Jacen trafia jako więzień na statek-nasienie, mający zmienić Coruscant na podobieństwo rodzimej planety Yuuzhan...

Kontynuacja "Dzikowego skarbu". Akcja powieści zaczyna się po bitwie pod Cedynią (972), a kończy w chwili śmierci Mieszka I (992). Książkę dobrze się czyta, autor potrafi ciekawie opisywać nawet przyrodę. Czytelnik znajdzie tu humor, intrygi, opisy potyczek. Tematem przewodnim powieści jest konflikt między ojcem (Mieszko) i synem (Bolko), podsycany przez młodą żonę Mieszka Odę.
Czas spędzony na czytaniu, nie będzie czasem straconym. A w kolejce czeka już następna pozycja z serii.

Kontynuacja "Dzikowego skarbu". Akcja powieści zaczyna się po bitwie pod Cedynią (972), a kończy w chwili śmierci Mieszka I (992). Książkę dobrze się czyta, autor potrafi ciekawie opisywać nawet przyrodę. Czytelnik znajdzie tu humor, intrygi, opisy potyczek. Tematem przewodnim powieści jest konflikt między ojcem (Mieszko) i synem (Bolko), podsycany przez młodą żonę Mieszka...

Początek książki nie zachwyca. Przez pierwsze 200 stron niewiele się dzieje. Później nierówno - znakomite fragmenty przeplatają się z nużącymi. Ogólnie nie jest źle, ale jakby wyrzucić niepotrzebne wtrącenia, książkę czytałoby się szybko i trzymałaby cały czas w napięciu. A tak - część czytelników może nie przebrnąć przez początek i rzucić książkę w kąt. Ocenę chyba trochę zawyżyłem z uwagi na wcześniej przeczytane książki Koontza.

Początek książki nie zachwyca. Przez pierwsze 200 stron niewiele się dzieje. Później nierówno - znakomite fragmenty przeplatają się z nużącymi. Ogólnie nie jest źle, ale jakby wyrzucić niepotrzebne wtrącenia, książkę czytałoby się szybko i trzymałaby cały czas w napięciu. A tak - część czytelników może nie przebrnąć przez początek i rzucić książkę w kąt. Ocenę chyba trochę...

Kontynuacja "Nowej Rebelii". Na Coruscant ląduje misja Jedi i eskadry Widm pod dowództwem Luka. Misja ma na celu stworzenie siatki wywiadowczej. Pod okupacją Yuuzhan Vongów, dawna stolica Nowej Republiki (a wcześniej także Imperium) przekształcana jest w podobny sposób, jak pozostałe planety, zdobyte przez tą rasę (zastąpienie budowli przez organizmy żywe, zmiana klimatu), mimo iż żyje na niej wciąż wielu dotychczasowych mieszkańców. Uczestnicy misji odkrywają tajny kompleks, założony jeszcze w czasach Starej Republiki i wykorzystywany przez Imperium. Okazuje się, że Yuuzhan Vongovie nie są jedynymi przeciwnikami w tej misji.
W systemie Pyria w dalszym ciągu trwają walki o utrzymanie kontroli nad planetą Borleias. W walkach bierze udział m. in. eskadra myśliwców pod dowództwem Jainy Solo.
W książce, w porównaniu z pierwszą częścią "Linii wroga", mniej jest opisów walk, ale ciekawy wątek na Coruscant i duża dawka humoru, nie pozwala nudzić się czytelnikowi.

Kontynuacja "Nowej Rebelii". Na Coruscant ląduje misja Jedi i eskadry Widm pod dowództwem Luka. Misja ma na celu stworzenie siatki wywiadowczej. Pod okupacją Yuuzhan Vongów, dawna stolica Nowej Republiki (a wcześniej także Imperium) przekształcana jest w podobny sposób, jak pozostałe planety, zdobyte przez tą rasę (zastąpienie budowli przez organizmy żywe, zmiana klimatu),...

Akcja książki zaczyna się kilka godzin po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwieździe po gwieździe" Troya Denninga). Siły Nowej Republiki po odwrocie z przestrzeni Coruscant, atakują siły Yuuzhan broniące planety Borleias i zdobywają ją. W książce opisano walki obronne, mające na celu utrzymanie planety Borleias oraz rozgrywki wywiadów obu stron konfliktu. Po stracie Coruscant i śmierci Przewodniczącego Feyli, władze Nowej Republiki w dalszym ciągu pragną zawarcia pokoju z agresorami, w dalszym ciągu nie rozumiejąc, iż w kulturze Yuuzhan nie istnieje odpowiednik takiego stanu (ich urządzenia tłumaczące przedstawiają pokój jako bezwarunkowe podporządkowanie). W związku z powyższym, dowództwo ocalałych sił Nowej Republiki w porozumieniu z Jedi, postanawia wdrożyć przeciwko Yuuzhan Vongom, taktykę z powodzeniem stosowaną przeciwko Imperium (wbrew władzom Nowej Republiki). Podobnie jak w poprzednich książkach Allstona (X-Wingi), czytelnik znajdzie tutaj świetne opisy pojedynków myśliwców, dużo akcji i dużą dawkę humoru. Jedynym minusem jest fakt, że po przeczytaniu, należy niezwłocznie sięgnąć po drugą część cyklu (Twierdza Rebelii).

Akcja książki zaczyna się kilka godzin po zdobyciu Coruscant przez Yuuzhan Vongów (wydarzenia opisane w "Gwieździe po gwieździe" Troya Denninga). Siły Nowej Republiki po odwrocie z przestrzeni Coruscant, atakują siły Yuuzhan broniące planety Borleias i zdobywają ją. W książce opisano walki obronne, mające na celu utrzymanie planety Borleias oraz rozgrywki wywiadów obu stron...

Akcja książki rozgrywa się 23 lata po bitwie o Endor (kinowy "Powrót Jedi"). Bohaterowie tamtej historii (Luke, Leia, Han, Lando) występują także tutaj, lecz to nie oni są jej głównymi postaciami (mimo iż biorą udział w obronie Coruscant).
Książka zaczyna się streszczeniem historii najazdu rasy Yuuzhan Vong na galaktykę Nowej Republiki. Jest to dobre wprowadzenie dla osób, które nie znają tej historii.
W odpowiedzi na ultimatum Yuuzhan Vongów i w obliczu nowego niebezpieczeństwa, spowodowanego atakami voxynów na rycerzy Jedi na różnych planetach galaktyki, Jedi decydują się wreszcie na wyprawę w głąb terytorium wroga, w celu rozwiązania tych problemów. Do tej pory Jedi angażowali się przeważnie w akcje obronne oraz pomoc dla uchodźców z planet zajętych przez Yuuzhan. W zorganizowanej wyprawie biorą udział rycerze z nowego pokolenia Jedi (m. in. trójka rodzeństwa Solo). W trakcie wyprawy wiele się dzieje. W każdej chwili uczestnicy narażeni są na niebezpieczeństwa. Członkowie wyprawy mogą liczyć tylko na siebie, bo jakakolwiek wyprawa ratunkowa miałaby niewielkie szanse powodzenia.
Książkę, mimo dużej objętości, szybko się czyta. Wyprawa rycerzy Jedi w głąb terytorium Juuzhan Vongów obfituje w dramatyczne, a nawet tragiczne wydarzenia. W mojej opinii to, obok trylogii Trawna, najlepsza pozycja z serii Star Wars.

Akcja książki rozgrywa się 23 lata po bitwie o Endor (kinowy "Powrót Jedi"). Bohaterowie tamtej historii (Luke, Leia, Han, Lando) występują także tutaj, lecz to nie oni są jej głównymi postaciami (mimo iż biorą udział w obronie Coruscant).
Książka zaczyna się streszczeniem historii najazdu rasy Yuuzhan Vong na galaktykę Nowej Republiki. Jest to dobre wprowadzenie dla osób,...

Jak dla mnie to najlepsza część serii "Temeraire" (nie czytałem "Próby złota"). Wreszcie coś się dzieje. Tym razem Temeraire i Laurence biorą udział w wojnie z Francją. Ciekawe opisy bitew powodują, że książka nie nuży, jak pozostałe części cyklu.

Jak dla mnie to najlepsza część serii "Temeraire" (nie czytałem "Próby złota"). Wreszcie coś się dzieje. Tym razem Temeraire i Laurence biorą udział w wojnie z Francją. Ciekawe opisy bitew powodują, że książka nie nuży, jak pozostałe części cyklu.

Książka zaczyna się od katastrofy, a dalej napięcie rośnie (zupełnie jak u Hitchcocka). W scenerii arktycznej nocy rozgrywa się dramat ocalałych z katastrofy samolotu oraz mieszkańców stacji arktycznej, w pobliżu której doszło do wypadku. Świetnie napisana książka, od której nie można się oderwać. Mimo niewielkiej liczby postaci, czytelnik nie może się nudzić. Ciągłe zwroty akcji, tajemnice z przeszłości, rozgrywające się dramaty oraz arktyczna sceneria (noc polarna, mróz i wiatr) powodują, że nie chce się przerywać czytania. Pozycja godna polecenia!

Książka zaczyna się od katastrofy, a dalej napięcie rośnie (zupełnie jak u Hitchcocka). W scenerii arktycznej nocy rozgrywa się dramat ocalałych z katastrofy samolotu oraz mieszkańców stacji arktycznej, w pobliżu której doszło do wypadku. Świetnie napisana książka, od której nie można się oderwać. Mimo niewielkiej liczby postaci, czytelnik nie może się nudzić. Ciągłe zwroty...

Książka podobna do innych pozycji z Dirkiem Pittem. Zainteresowała mnie ze względu na tematykę Atlantydy. Czyta się ją bardzo dobrze, choć może denerwować trochę "niezniszczalność" głównych bohaterów, czy nierealne zakończenie, lecz wartka akcja "przykrywa" te niedostatki.

Książka podobna do innych pozycji z Dirkiem Pittem. Zainteresowała mnie ze względu na tematykę Atlantydy. Czyta się ją bardzo dobrze, choć może denerwować trochę "niezniszczalność" głównych bohaterów, czy nierealne zakończenie, lecz wartka akcja "przykrywa" te niedostatki.

Kolejna pozycja ze świata Star Wars, którą zakupiłem dawno temu, nie znając jej ocen. Po przeczytaniu okazało się, że to był błąd. Książka jest chyba najgorszą z całej serii z tych, które przeczytałem. Akcja mnie nie porwała, parę rzeczy denerwowało (np. pięcioletnia Jaina zachowująca się jakby była z 10 lat starsza). Jedynym plusem jest chyba to, że miała tylko 300 stron (mogła być grubsza, co dodatkowo wzmogłoby poziom frustracji jej czytelników). Nie polecam!

Kolejna pozycja ze świata Star Wars, którą zakupiłem dawno temu, nie znając jej ocen. Po przeczytaniu okazało się, że to był błąd. Książka jest chyba najgorszą z całej serii z tych, które przeczytałem. Akcja mnie nie porwała, parę rzeczy denerwowało (np. pięcioletnia Jaina zachowująca się jakby była z 10 lat starsza). Jedynym plusem jest chyba to, że miała tylko 300 stron...