Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet nie wiem co napisać..spodziewałam się czegoś lepszego.
Zbyt wiele wulgaryzmów, fakt było na początku wspomniane ze nasze główna bohaterka Nessa uwielbia wręcz przeklinac ale było to strasznie męczące i irytujace no bo ile można?
Pokochałam Venoma dlatego ucieszyłam się że były o nim i o ekipie z Malibu wątki i wtrącenia!
Michael Holden był poprostu przeuroczy! A właśnie jak już o nim mowa kolejną rzeczą która mnie irytowała to było ciągle porównywanie starszego Holdena do młodszego.
Mimo że trochę negatywnie wypowiedziałam się o bohaterce to jednak jest ona jedną wielką iconą, no zakochałam się w jej tekstach przysięgam!
Książka z niesamowitym chumorem, przepieknymi cytatami i z tajemnicami, nie za bardzo zrozumiałam chyba epilog no ale cóż pewnie wszystko okaże się w drugiej części, po którą z przyjemnością sięgnę jak tylko zostanie wydana!
Książkę się szybko czytało, przyjemnie i mimo wszystko fabuła była wciągająca!

"-Wiesz, kto jeszcze uwielbiał zachody słońca? - zapytałam
-Kto?
-Mały książę-odparłam-Jesteś trochę jak Mały Książę.
(...)
-Skoro ja jestem Małym księciem, to czy ty będziesz moją Różą?"

Nawet nie wiem co napisać..spodziewałam się czegoś lepszego.
Zbyt wiele wulgaryzmów, fakt było na początku wspomniane ze nasze główna bohaterka Nessa uwielbia wręcz przeklinac ale było to strasznie męczące i irytujace no bo ile można?
Pokochałam Venoma dlatego ucieszyłam się że były o nim...

Rozwiń

Zwiń

Kocham całym sercem historię Raise'a i Lei♥️

Druga część I wanna fall to był prawdziwy rolerccoster Emocjonalny, zwroty akcji a także mroczna tajemnica naszego Nazarova..to było coś pięknego!

Mimo wszystko nie zabrakło wyścigów, król nowego Orleanu jest tylko jeden 🏎

Chyba jeszcze nigdy nie wylałam tylu łez przez książkę..

Były także przeurocze momenty, zakochałam się w Raise jeszcze mocniej.

Tajemnicza, mroczna, urocza, smutna, dreszczyk adrenaliny no coś po poprostu pięknego!

Kocham całym sercem historię Raise'a i Lei♥️

Druga część I wanna fall to był prawdziwy rolerccoster Emocjonalny, zwroty akcji a także mroczna tajemnica naszego Nazarova..to było coś pięknego!

Mimo wszystko nie zabrakło wyścigów, król nowego Orleanu jest tylko jeden 🏎

Chyba jeszcze nigdy...

Rozwiń

Zwiń

Powiem tak, książka była niesamowita!
Bawiłam się świetnie czytając, zwroty akcji, nutka niepokoju, mroczne sekrety, grupka przyjaciół, coś co poprostu uwielbiam.
Chase Shaw zostaje moim kolejnym mężem i drugim po Chasie Sandersonie.
Od trylogi Flawless nie trafiłam jeszcze na tak świetną młodzieżówkę.
Fakt nie można ich do siebie jakoś bardzo porównywać bo to zupełnie inne historie aczkolwiek równie fantastyczne!

Chase miał obsesję na punkcie bezpieczeństwa kobiet, był dupkiem ale uroczym dupkiem.

Spojler:
Końcówka, o mój Boże była nieziemska! Czytając miałam wielkie the fuck, co sie odpierdziela. W życiu bym się nie spodziewała ze Lizzy (Claire) znała się z Chasem tak naprawdę już od małego dzieciaka, on już wtedy był wobec niej opiekuńczy i mega uroczy a fakt że Aiden jest tak naprawdę bratem Chase zwaliło mnie po prostu z nóg.
A dodatkowo że Omar jest mężem Elizabeth no błagam! Myślałam o wielu rzeczach o co z nim chodzi ale tego się zupełnie nie spodziewałam..
Żal mi potwornie Chasa tylko on nic nie wiedział.
Zastanawia mnie też co łączyło Margaret z Dominicem to ze byli przyjaciółmi i bratnimi duszami to wiem ale czy było jednak pomiędzy nimi coś więcej skoro Omar powiedział "Teraz to ty oddałaś się młodemu Werrenowi, dokładnie tak, jak Margaret osiemnaście lat temu Dominicowi(•••)"

Przepadłam dla tej książki!

Powiem tak, książka była niesamowita!
Bawiłam się świetnie czytając, zwroty akcji, nutka niepokoju, mroczne sekrety, grupka przyjaciół, coś co poprostu uwielbiam.
Chase Shaw zostaje moim kolejnym mężem i drugim po Chasie Sandersonie.
Od trylogi Flawless nie trafiłam jeszcze na tak świetną...

Rozwiń

Zwiń

Mimo iż Historia mnie wciągnęła to niestety w mojej ocenie ma więcej minusów niż plusów
Sam zamysł jest super, idealne opisanie przyrody i pogody aż miałam ciarki na plecach!
Pierwsza połowa książki była nudnawa, zaczęła byc ciekawa dopiero w chwili gdy Jack został sam w Gruhuken.
Główny bohater prowadzi dziennik gdzie opisuje wszystkie wydarzenia i swoje emocje, im dalej brniemy przez historie tym bardziej czujemy niepokój i lęk.
Jako psiara nie polubiłam się z bohaterem na samym początku gdyż dażył nienawiścią psy, później zaczą sie do nich przekonywać a szczególnie pokochal Issaca co było mega urocze!
Sądzę też że końcówka była do bani, trochę bez sensu. Nie rozumiem także co Jack czuł do Gusa

Mimo iż Historia mnie wciągnęła to niestety w mojej ocenie ma więcej minusów niż plusów
Sam zamysł jest super, idealne opisanie przyrody i pogody aż miałam ciarki na plecach!
Pierwsza połowa książki była nudnawa, zaczęła byc ciekawa dopiero w chwili gdy Jack został sam w Gruhuken.
Główny b...

Rozwiń

Zwiń

Niestety muszę przyznać że bardzo się zawiodłam, juz na samym początku wiadomo o co chodzi. Collete ma urojenia, bo nie mogła się pogodzić ze śmiercią swojej córki Patty, uważa że ją widzi (plus jest taki że jest to przerażające) Nasza główna bohaterka Sarah jest strasznie irytująca odrazu rzuca się na ogłoszenie o ofercie pracy dla Birdów, nie jest dla niej WCALE podejrzane to że przez pierwsze dni nie została jej pokazana dziewczynka którą miała się zajmować. Jest strasznie podatna na manipulacje a wypiera się tego, mówi że wcale nie jest głupia a czytając tą książkę mogę stwierdzić zupełnie co innego. Przez ponad połowę książki historia polegała na tym samym, dosłownie dzień w dzień to samo!. "Ciekawy" sposób pozbycia się bohaterów którzy byli na samym początku, a tego zabijemy, tamta trochę popisze do głównej bohaterki że się o nią martwi ale i tak przestanie i słuch o niej zaginie. Wolałbym żeby zostało to inaczej rozwinięte.
No dobra ale za coś te 5 gwiazdek jest a mianowicie za zakończenie, przyznam że mimo że spodziewałam się znacznej części i że uważałam od samego początku że z Pauline coś nie gra to nie spodziewałam się że zrobiła tak okrutne rzeczy! Zakończenie zmiotlo mnie chodziaz czuje także niedosyt..

Niestety muszę przyznać że bardzo się zawiodłam, juz na samym początku wiadomo o co chodzi. Collete ma urojenia, bo nie mogła się pogodzić ze śmiercią swojej córki Patty, uważa że ją widzi (plus jest taki że jest to przerażające) Nasza główna bohaterka Sarah jest strasznie irytująca odrazu...

Rozwiń

Zwiń

Poraz kolejny Pan Max mnie zaskoczył!
Ale niestety mam pewne zastrzenia..
Książka mi się trochę dłużyła i ze wszystkich książek Czornyjego o zbrodniarzach wojennych ta była najnudniejsza.. nie podobała mi się także część gdzie naszego Mengele odwiedza pracownik Pierwszego Sekretariatu Stanu w Ministerstwie Propagandy Karl Neuman nasz główny bohater opowiada mu całą swoją historię aż do momentu gdy znalazł się w obozie jako lekarz obozowy, czytanie tej części bardzo mnie niestety zmęczyło Ale wiem że ta historia jest istotna.
Sam wątek badań doktora był niesamowity i interesujący! Jego eksperymenty i niezdrowa fascynacja bliźniakami, muszę przyznać że sama byłam ciekawa tych eksperymentów.
Moim zdaniem Josef Mengele był najmilszym jak kolwiek to nie brzmi z wszystkich zbrodniarzy o których czytałam. Podczas badania bliźniaków dal im nawet po cukierku i zastrzelił gdyż inaczej by trafili do komory gazowej, zaznaczę że NIE USPRAWIEDLIWIAM JEGO ZACHOWAŃ I TEGO CO ZROBIŁ, w dalszym ciągu był to zły człowiek który zrobił dużo złego.
*UWAGA może być możliwy spojler*
Zakończenie..ah tak, mimo że Anioł śmierci nie został skazany a wrecz unikną egzekucji gdyż się ukrywał i tak zmarł (utoną) jak widać karma dopada wszystkich nawet po tylu latach.
Przytoczę tu słowa Pana Maxa z posłowia "Ciekawosc jest ponoć pierwszym stopniem do piekła, a jednak...Pewnym jest, że im bardziej złożona osobowość, tym bardziej fascynująco zaspokaja się ową ciekawosc"
Oto te słowa myślę że idealnie opisują to co uważam o książce i jakie emocje mi towarzyszyły przy czytaniu.

Poraz kolejny Pan Max mnie zaskoczył!
Ale niestety mam pewne zastrzenia..
Książka mi się trochę dłużyła i ze wszystkich książek Czornyjego o zbrodniarzach wojennych ta była najnudniejsza.. nie podobała mi się także część gdzie naszego Mengele odwiedza pracownik Pierwszego Sekretariatu Stan...

Rozwiń

Zwiń