-
ArtykułyPremiera „Tylko my dwoje”. Weź udział w konkursie i wygraj bilety do kina!LubimyCzytać3
-
ArtykułyKolejna powieść Remigiusza Mroza trafi na ekrany. Pora na „Langera”Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyDrapieżnicy z Wall Street. Premiera książki „Cienie przeszłości” Marka MarcinowskiegoBarbaraDorosz4
-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę „Nie pytaj” Marii Biernackiej-DrabikLubimyCzytać4
Biblioteczka
2023-07-21
2023-04-15
2023-04-04
2023-03-19
Tak jak dobrze się x. Pawlukiewicza słucha, tak też i dobrze się czyta. Kazania przyjemne w odbiorze i dające do myślenia. Można z nich czerpać dla siebie.
Tak jak dobrze się x. Pawlukiewicza słucha, tak też i dobrze się czyta. Kazania przyjemne w odbiorze i dające do myślenia. Można z nich czerpać dla siebie.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-03-07
"Kongres" to opowiadanie z Ijonem Tichym i z typowym dla Ijona humorem, czytelne, zabawne, z niepokojącą może wizją przyszłości. "Maska" jest całkiem inna, przede wszystkim styl tego opowiadania jest trudny, Lem brnął tu w językową stylizację, pokazywał erudycję, ciężko mi było z początku wejść w rytm tekstu. Sama fabuła przedziwna, śledzimy ją oczami maszyny - głównej bohaterki - która jest przede wszystkim zwrócona wgłąb siebie i pomimo narzuconych sobie zadań próbuje pojąć istotę swojego istnienia. Tutaj zakończenie było dla mnie nagłe i jakby niewystarczające.
"Kongres" mi się podobał, bo lubię Ijona, ten lemowski humor i podobne wizje przyszłości. "Maska" dla mnie gorsza, może nie w pełni ją zrozumiałam, ale dla mnie to bardziej stylistyczna wydmuszka.
"Kongres" to opowiadanie z Ijonem Tichym i z typowym dla Ijona humorem, czytelne, zabawne, z niepokojącą może wizją przyszłości. "Maska" jest całkiem inna, przede wszystkim styl tego opowiadania jest trudny, Lem brnął tu w językową stylizację, pokazywał erudycję, ciężko mi było z początku wejść w rytm tekstu. Sama fabuła przedziwna, śledzimy ją oczami maszyny - głównej...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2022
2022
2022
2022
2014-10-13
2022
Prosta historia o trudnych relacjach w rodzinie. Zakończenie trochę dziwne, moim zdaniem mało satysfakcjonujące, czegoś mi zabrakło. Ciekawa postać Zofii, widziana oczami córek jest momentami straszną matką, ale w jej narracji wygląda to tak, jakby sama o sobie miała lepsze zdanie albo się nad sobą wcale nie zastanawiała. Wydaje mi się to bardzo realistyczne.
Fajnie wybrzmiewają też historie trzech córek, jak każda z nich zaczyna snuć wspomnienia pełne bólu i pretensji, ale z czasem wychodzi ponad to, co było złe, i do głosu dochodzą inne myśli, pojawia się coś jakby przebaczenie.
Jednocześnie - momentami się trochę nudziłam, wspomnienia Zofii podobały mi się najbardziej.
Prosta historia o trudnych relacjach w rodzinie. Zakończenie trochę dziwne, moim zdaniem mało satysfakcjonujące, czegoś mi zabrakło. Ciekawa postać Zofii, widziana oczami córek jest momentami straszną matką, ale w jej narracji wygląda to tak, jakby sama o sobie miała lepsze zdanie albo się nad sobą wcale nie zastanawiała. Wydaje mi się to bardzo realistyczne.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toFajnie...