Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są tu jacyś fani The Vampire Daires? Jeśli tak, mogę wam śmiało polecić „Krew Nowych Bogów”.

Wyłapałam nawiązania/podobne elementy wykorzystane w książce (nienaumyślnie). Nie chcę stawiać tu żadnych zarzutów, ponieważ oryginalność w obecnych czasach jest wręcz niemożliwa i praktycznie wszystko już kiedyś było. Może było to spowodowane, tym że niedawno obcowałam z podobnymi dziełami kultury (paranormalne klimaty z mrocznymi i krwawymi scenami).

1) sposób torturowania --> nie jest to "piękna" historia, bo życie w Gnieździe nie jest wyjęte z cukierkowej baśni. Ludzie nie znają litości. Zrobią wszystko, żeby przeżyć. Zatracają swoje człowieczeństwo, lojalność i dobroć. Bezwzględność jaka towarzyszy czynom bohaterów pobocznych jest niewyobrażalna. Dla mnie szczucie szczurami jest czymś barbarzyńskim. W najgorszych koszmarach nie pomyślałabym, że człowiek może być dla drugiego człowieka tak okrutny. Takie męki były stosowane także w „Czarnych Kamieniach” Anne Bishop, więc miałam ponowną traumę. Również tortury jakim jest poddawany Drake przypominały to, co spotkało Enzo w TVD.

2) Anioły --> istoty, które ludzie nazywają Aniołami nienawidzą i brzydzą się człowiekiem. Przypomniał mi się Supernatural oraz ta obsesja Lucyfera, która jest zainspirowana nota bene historią biblijną.

Nie mniej jednak sama historia walki ze złą matką, wampiry tworzone przez anioły, klimatyczna aura tajemniczości oraz prawdy, która skryła się, gdzieś tam w mroku, były oryginalne, a kolejne strony przewracało się z wielkim zaangażowaniem.

Największym plusem książki są jej bohaterowie. Każdy z nich ma konkretne cechy. Powoli poznajemy każdego z nich. Nie są nijacy, a ich wspólne dialogi czyta się z przyjemnością. Ogromną zaletą jest fakt, iż bohaterowie postępują racjonalnie (w końcu! jak długo czekałam na taką książkę fantasy), a ich działania mają sens i uzasadnienie. Dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki i to z wampirem oraz aniołami. Jedyne co żałuję, to tego wątku brat-siostra. Trochę za mało zarysowany. Mam nadzieję, że rozwinie się w kolejnych częściach.

Elementem, który zrobił na mnie także niesamowite wrażenie były zwroty akcji. Bardzo trudno zrobić plot twist, który nie odbiera się jako sztuczny czy generyczny, a tu następujące po sobie wydarzenia były dla mnie prawdziwą niespodzianką. Trzy razy podczas czytania miałam taki moment: „Co? Jak? Ale... No, nie… Wow”.

I to cudowne (choć już stare jak świat) przesłanie, że nie ma tylko złych albo tylko dobrych.

Są tu jacyś fani The Vampire Daires? Jeśli tak, mogę wam śmiało polecić „Krew Nowych Bogów”.

Wyłapałam nawiązania/podobne elementy wykorzystane w książce (nienaumyślnie). Nie chcę stawiać tu żadnych zarzutów, ponieważ oryginalność w obecnych czasach jest wręcz niemożliwa i praktycznie wszystko już kiedyś było. Może było to spowodowane, tym że niedawno obcowałam z...