Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba byłam już za stara, kiedy to czytałam, żeby docenić tę książkę ;)

Chyba byłam już za stara, kiedy to czytałam, żeby docenić tę książkę ;)

Nawet ciekawe rozwiązania, zaskakujące. Jak spojrzeć ogólnie na całą trylogię, to chyba ta mi się najbardziej podobała fabułą.
I zwróciła Smolipalucha, weee :D

Nawet ciekawe rozwiązania, zaskakujące. Jak spojrzeć ogólnie na całą trylogię, to chyba ta mi się najbardziej podobała fabułą.
I zwróciła Smolipalucha, weee :D

Każda następna część marniała w moich oczach... Szkoda. Dostrzeżone powtórzenia, np. w jednym tomie postać mówi frazę (młodzi chłopcy są najlepszymi żołnierzami, ponieważ wierzą jeszcze we własną nieśmiertelność), w następnym inna postać, wroga, która nie mogła słyszeć tego w poprzednim tomie, bo jej tam nie było, mówi to samo. Trochę dezorientujące...
- za zabicie mojego ulubionego bohatera -_- Żeby mi jeszcze Smolipalucha zabierać, tego tylko brakowało...

Każda następna część marniała w moich oczach... Szkoda. Dostrzeżone powtórzenia, np. w jednym tomie postać mówi frazę (młodzi chłopcy są najlepszymi żołnierzami, ponieważ wierzą jeszcze we własną nieśmiertelność), w następnym inna postać, wroga, która nie mogła słyszeć tego w poprzednim tomie, bo jej tam nie było, mówi to samo. Trochę dezorientujące...
- za zabicie mojego...

Kolejna ukochana książka... Stracona niestety, rozleciała się na drobne części od ciągłego czytania... A taka piękna, ilustracje Szancera...

Kolejna ukochana książka... Stracona niestety, rozleciała się na drobne części od ciągłego czytania... A taka piękna, ilustracje Szancera...

Absolutnie książka mojego dzieciństwa, ba, dzieciństwa, życia :D Ukochana, zawsze obecna, zawsze tak samo urzekająca.

Absolutnie książka mojego dzieciństwa, ba, dzieciństwa, życia :D Ukochana, zawsze obecna, zawsze tak samo urzekająca.

Co ja widzę, ilustracje Szancera? :o Jeeze, chcę ten egzemplarz...

Co ja widzę, ilustracje Szancera? :o Jeeze, chcę ten egzemplarz...

Jedna z moich ulubionych książek z późnego dzieciństwa... Czytało się po nocach- "jeszcze strona", "jeszcze rozdział", "już prawie kończę". Czytałam wiele razy, na pocieszenie, w chwilach nudy, żeby się czymkolwiek zająć... Myślę że to jedna z tych książek, które na zawsze uwięziły mnie w nawyku czytania z chęci, nie z przymusu. Mimo to, wielokrotne powracanie do tej książki sprawiło, że zaczęłam dostrzegać niedoskonałości, których nie zauważałam wcześniej. Z każdym kolejnym czytaniem nowe... Teraz już do niej nie wracam, boję się, że książka straci magię, jaką zachowała w moich wspomnieniach.
A, i + za cytaty na początku każdego rozdziału- zaprowadziły mnie do wielu ciekawych lektur.

Jedna z moich ulubionych książek z późnego dzieciństwa... Czytało się po nocach- "jeszcze strona", "jeszcze rozdział", "już prawie kończę". Czytałam wiele razy, na pocieszenie, w chwilach nudy, żeby się czymkolwiek zająć... Myślę że to jedna z tych książek, które na zawsze uwięziły mnie w nawyku czytania z chęci, nie z przymusu. Mimo to, wielokrotne powracanie do tej...