Francine Prose

Największe rozczarowanie ostatnich czasów, które miałam w rękach. Opis książki fantastyczny: Paryż, bohema, wątki biedy i bogactwa, poszukiwanie swojej tożsamości, niejednosnaczność, nocne kluby, seks, pieniądze, władza, nieheteronormatywność. No po prostu WOW miało być. Spodziewałam się wielowątkowej powieści ukazującej atmosferę tamtyczh czasów, zawiłości ludzkiej psychiki, realizm psychologiczny i historyczny, a niestety na kartkach jej znajduje się coś zupełnie odwrotnego. Mdłe i papierowe postaci, każda jest praktycznie taka sama, czuć, że książkę pisała kobieta, głównymi bohaterami są natmiast mężczyźni i to twóczyni powieści wkłada im w głowę i usta jest tak nierealne, tak sztuczne, że aż krępujące w odbiorze. Trochę lepiej jest gdy przeskakuje to opisu kobiecych postaci, ale nadal to płycizna i surfowanie po powierzchni swoich wyobrażeń z kategorii bardzo słabej literatury. Potencjał niesamowity, wykonanie tak płytkie, że nie byłam w stanie przebnąć przez książkę nawet tylko prześlizgując się wzrokiem po jej kartkach, lub przerzucając kilka na raz. Stwierdzam, że szkoda czasu na takie rozaczorawnie i oddaję z powrotem do biblioteki. Natomiast bardzo dobrą pozycją (również Paryż, tylko wcześniej),traktującą o nieco innej tematyce, ale zdecydowanie bliżej życia i godną polecania, osobom, które chciały przenieść się na chwilę do innej epoki jest "Bal kobiet szalonych", Victori Mas, mimo, że debiut to bardzo dobry, zdecydowanie lepszy niż ta n-ta popłuczynowa pozycja pani Francie Prose.