Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ależ to przedziwna książka. Taka specyficzna. Trochę rząglerka motywami, konwencjami i emocjami na tle krajobrazów spod naszej wschodniej granicy. Bywa groteskowo i absurdalnie, ale nie brakuje też bardziej poetyckich momentów. Rzeczywiście emanuje to obrazami Petera Bruegela, jak ktoś już gdzieś zauważył. Nie to, że się znam na malarstwie, ale w internecie można sobie pooglądać Bruegela i wyczuć klimat. Taki swojski portret zbiorowy z domieszką ironicznej satyry. Wszystko wydaje się być w tej powieści zmieszane ze sobą w dobrych proporcjach, choć po drodze zastanawiałem się, o czym autor chce mi tak naprawdę opowiedzieć. Chyba głównie o rozkładzie. Jak tak teraz sobie myślę, to rozkładu jest tu całkiem sporo. Takiego zwierzęcego, jak i moralnego na gruncie rodziny, Kościoła czy poszukiwania sprawiedliwości. Ciekawa rzecz, nawet bardzo, ale chyba jednak niewybitna. Niemniej myślę, że mogę ją z czystym sumieniem polecić zwłaszcza tym, którzy mają ochotę na coś oryginalnego.

Ależ to przedziwna książka. Taka specyficzna. Trochę rząglerka motywami, konwencjami i emocjami na tle krajobrazów spod naszej wschodniej granicy. Bywa groteskowo i absurdalnie, ale nie brakuje też bardziej poetyckich momentów. Rzeczywiście emanuje to obrazami Petera Bruegela, jak ktoś już gdzieś zauważył. Nie to, że się znam na malarstwie, ale w internecie można sobie...

Za dużo detali. Gdyby nie to, byłby gatunkowy ideał.

Za dużo detali. Gdyby nie to, byłby gatunkowy ideał.