Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy każdy z nas choć raz nie zastanawiał się, jakby to było przenieść się w czasie? Powtórzyć jakąś sytuację? Zrobić coś inaczej? Jeszcze jeden raz zobaczyć bliską osobę? Dzięki “Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni” możemy tego pośrednio doświadczyć.

Znowu przenosimy się do klimatycznej kawiarni, w której rozgrywają się losy nowych (i starych) bohaterów. Każdego z nich z jakiegoś powodu ciągnie do przeszłości, a każda ich podróż niesie ze sobą uniwersalną lekcję lub morał.

Wspaniałe tłumaczenie, piękny język i niezwykły klimat tej powieści sprawiają, że płyniemy przez kolejne historie. Książka jest krótka i czyta się ją bardzo szybko, dla wielu osób może to być lektura na jeden wieczór.

Sama forma nie była dla mnie zaskoczeniem, bowiem jest powtórzeniem z poprzedniego tomu. Jednak w tej części bardziej urzekła mnie sama historia właścicieli kawiarni. Bardzo jestem ciekawa, jak autor pociągnie ją w kolejnym tomie!

To, czego szukam w książkach to przede wszystkim emocje. Tutaj otrzymałam ich pełną gamę. Od wzruszeń, refleksji, żalu po radość i nadzieję. Literatura azjatycka jest inna od tak dobrze znanej nam “zachodniej”. Często czuć odmienne podejście, jednak jedno jest wspólne dla wszystkich - każdy z nas czegoś się boi, coś kocha i coś stracił. I to w tej książce czuć.

Czy każdy z nas choć raz nie zastanawiał się, jakby to było przenieść się w czasie? Powtórzyć jakąś sytuację? Zrobić coś inaczej? Jeszcze jeden raz zobaczyć bliską osobę? Dzięki “Zanim wystygnie kawa. Opowieści z kawiarni” możemy tego pośrednio doświadczyć.

Znowu przenosimy się do klimatycznej kawiarni, w której rozgrywają się losy nowych (i starych) bohaterów. Każdego z...

Trudno oceniać klasykę literatury w odniesieniu do współczesnych realiów. Nie będę przecież dyskutować z tym, dlaczego książka została uznana za jedną z najważniejszych klasycznych brytyjskich powieści, ponieważ nie czuję, aby było to w moich kompetencjach. To jest typ literatury który albo się lubi i czuje, albo nie.

Przenosimy się do Anglii lat 20. i 30. Akcja jest powolna, nostalgiczna i melancholijna. Poznajemy ją z perspektywy Karola, który rzucony na front podczas !! Wojny Światowej trafia do znanego z młodzieńczych lat Brideshead. I tak trafiamy do Oxfordu, gdzie bohater poznaje Sebastiana, który otwiera przed nim drzwi do swojego osobliwego świata pełnego znajomych i nietuzinkowej rodziny. I tu zaczyna się długa sentymentalna podróż, podczas której czuć zapach cygar, słońce na twarzy podczas leniwego poranku i smak whisky popijanej wieczorami.

Początek bardzo mnie wciągnął, ale potem pojawiały się momenty znużenia, powodowane zbyt drobiazgowymi opisami… Głównymi obszarami, wokół których kręci się fabuła to dorastanie, przyjaźń, miłość, skomplikowane relacje rodzinne, znaczenie religii. Czuć tu też przedwojenny niepokój, pewien bunt i tęsknotę za przeszłością.


Dla mnie zdecydowanie jest to książka warta odkrycia i poznania, ale nie mogłabym czytać tylko takiej literatury.

Trudno oceniać klasykę literatury w odniesieniu do współczesnych realiów. Nie będę przecież dyskutować z tym, dlaczego książka została uznana za jedną z najważniejszych klasycznych brytyjskich powieści, ponieważ nie czuję, aby było to w moich kompetencjach. To jest typ literatury który albo się lubi i czuje, albo nie.

Przenosimy się do Anglii lat 20. i 30. Akcja jest...

Cieszę się, że od pewnego czasu panuje „moda” na przedstawianie znanych opowieści, w tym przypadku mitów, z kobiecej perspektywy. To moje trzecie spotkanie z retellingiem i na pewno nie ostatnie! Po świetnej „Pieśni o Achillesie” oraz „Galatei” nadszedł czas na Ariadnę. Akcję obserwujemy z perspektywy tytułowej bohaterki, więc powieść stanowi przedstawienie kobiecego punktu widzenia na mit o Tezeuszu, a także w pewnym stopniu opowieść o Fedrze (młodszej siostrze głównej bohaterki). To historia o miłości, zdradzie i poświęceniu, ale nie brakuje tu też brutalności, szorstkości i gniewu. Opowieść jest równie piękna, co smutna.

Czytając książkę obserwujemy ogromne niesprawiedliwości, które spotykały kobiety. Ich los był całkowicie podporządkowany mężczyznom – ich zachciankom i żądzą. Oczywiście to fantasy, jednak we wszystkim można doszukać się uniwersalnych prawd 😉 Jednak oprócz widocznej gołym okiem dyskryminacji można dostrzec także wpływ kobiet na podejmowane przez mężczyzn decyzje. Takie książki pomagają mi odczarować sposób, w jaki uczymy się o mitach w szkole (nigdy wcześniej byłam fanką :P)

Nie wzbudziła u mnie wielkich emocji i nie zarwałam dla niej nocy, ale to dobrze napisana, solidna książka. Język jest przystępny, choć niektóre sceny okropnie mi się dłużyły… Autorka nie koloryzuje, ukazuje dramatyzm i brutalizm sytuacji, ale skupia się także na tym pozytywnym przekazie, jakim jest m.in. siła siostrzeństwa bohaterek. Zdecydowanie na pochwałę zasługuje także szata graficzna – okładka od razu przyciąga wzrok!

Cieszę się, że od pewnego czasu panuje „moda” na przedstawianie znanych opowieści, w tym przypadku mitów, z kobiecej perspektywy. To moje trzecie spotkanie z retellingiem i na pewno nie ostatnie! Po świetnej „Pieśni o Achillesie” oraz „Galatei” nadszedł czas na Ariadnę. Akcję obserwujemy z perspektywy tytułowej bohaterki, więc powieść stanowi przedstawienie kobiecego punktu...

Mam problem z zakwalifikowaniem tej książki gatunkowo. Z pewnością jest przekrojowa i wielowymiarowa. Jest tu nastoletnie życie, poszukiwanie siebie i swojej tożsamości, pierwsze nastoletnie eksperymenty, relacje z rodzicami, romans i mega twist, po którym ta książka nabrała dla mnie innego wymiaru.

Czytałam ją prawie bez przerwy - niezwykle wciągająca i wyładowana emocjami po same brzegi! Ta książka budzi czułość, niesie wspomnienie młodości i po prostu daje radość z czytania. Nie spodziewałam się, że będzie dla mnie tak komfortową lekturą.

Mam problem z zakwalifikowaniem tej książki gatunkowo. Z pewnością jest przekrojowa i wielowymiarowa. Jest tu nastoletnie życie, poszukiwanie siebie i swojej tożsamości, pierwsze nastoletnie eksperymenty, relacje z rodzicami, romans i mega twist, po którym ta książka nabrała dla mnie innego wymiaru.

Czytałam ją prawie bez przerwy - niezwykle wciągająca i wyładowana...

Sięgając po tę książkę zupełnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. I po lekturze nadal mam pewien mętlik w głowie i nie jestem pewna, czy w tej książce wszystko wybrzmiało tak, jak powinno. Ale to, co mogę powiedzieć na pewno, to że książka wciąga od pierwszych stron. Akcja jest dynamiczna, a bohaterowie wyraziści. Motywy dość powtarzalne - liceum, gwiazdy szkolnej drużyny, bohaterka z rozbitej rodziny, z problemami miłosnymi, która próbuje odnaleźć się w licealnej rzeczywistości i pragnie być zauważona i kochana. Jednak wykonanie tych "schematów" jest niespotykane (przynajmniej dla mnie). Wiele scen mnie tu denerwowało, budziło smutek i poczucie niesprawiedliwości - z główną bohaterką zdecydowanie można się utożsamić. Czasami jednak to ona budziła moją irytację... To wejście głęboko w świat nastoletnich problemów - poszukiwanie siebie, pierwsze eksperymenty na różnych polach, potrzeby akceptacji od bliskich, buzujące hormony i buntowniczy nastrój.

Myślę, że pomimo przewałkowanych już doskonale motywów, ta książka ma w sobie pierwiastek odmienności, dla którego warto ją odkryć.

Sięgając po tę książkę zupełnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. I po lekturze nadal mam pewien mętlik w głowie i nie jestem pewna, czy w tej książce wszystko wybrzmiało tak, jak powinno. Ale to, co mogę powiedzieć na pewno, to że książka wciąga od pierwszych stron. Akcja jest dynamiczna, a bohaterowie wyraziści. Motywy dość powtarzalne - liceum, gwiazdy szkolnej...

Bardzo ważna dla mnie książka, pełna empatii i spojrzeń na relacje ogólnie. Wiele cennych przemyśleń i spostrzeżeń, często mogłam odnaleźć tu siebie lub sytuacje z życia mojego lub bliskich mi osób. Cieszę się, że powstała i cieszy się w naszym kraju tak dużą popularnością. Myślę, że może stanowić punt wyjścia do refleksji dla wielu osób. Ciepła, momentami smutna, momentami zabawna, ale przede wszystkim niosąca mądrość życiową i dystans. Polecam!

Bardzo ważna dla mnie książka, pełna empatii i spojrzeń na relacje ogólnie. Wiele cennych przemyśleń i spostrzeżeń, często mogłam odnaleźć tu siebie lub sytuacje z życia mojego lub bliskich mi osób. Cieszę się, że powstała i cieszy się w naszym kraju tak dużą popularnością. Myślę, że może stanowić punt wyjścia do refleksji dla wielu osób. Ciepła, momentami smutna, momentami...

Mocny, wciągający i intrygujący początek. Napięcie utrzymane na wysokim poziomie przez 1/3 powieści na pewno. Potem niestety coraz gorzej :( Ostatnie rozdziały to niestety dla mnie klapa - niepotrzebne przedłużanie... Trochę jakby zabrakło pomysłu na ciekawe ujawnienie wszystkich sekretów i motywów, trochę na siłę i banalnie, wiele sytuacji bardzo mało wiarygodnych. Pomysł świetny, jednak wykonanie dosyć przeciętne.

Mocny, wciągający i intrygujący początek. Napięcie utrzymane na wysokim poziomie przez 1/3 powieści na pewno. Potem niestety coraz gorzej :( Ostatnie rozdziały to niestety dla mnie klapa - niepotrzebne przedłużanie... Trochę jakby zabrakło pomysłu na ciekawe ujawnienie wszystkich sekretów i motywów, trochę na siłę i banalnie, wiele sytuacji bardzo mało wiarygodnych. Pomysł...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Roberta Małeckiego i przyznam, że udane. Czuć, że autor nie jest nowicjuszem, choć momentami akcja traciła dynamikę i miałam ochotę "przeskakiwać" akapity.

Nie mogę napisać, że powieść trzymała mnie w napięciu przez cały czas, ale miałam w sobie pewną ciekawość, która pchała mnie przez kolejne strony. Choć wielu rzeczy się domyśliłam, wszystko bardzo dość zręcznie ze sobą połączone i poprowadzone.

Dla wyjadaczy tego gatunku może zabraknąć tu zaskoczeń, czegoś WOW, ale to nadal dobry kryminał wart poznania.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Roberta Małeckiego i przyznam, że udane. Czuć, że autor nie jest nowicjuszem, choć momentami akcja traciła dynamikę i miałam ochotę "przeskakiwać" akapity.

Nie mogę napisać, że powieść trzymała mnie w napięciu przez cały czas, ale miałam w sobie pewną ciekawość, która pchała mnie przez kolejne strony. Choć wielu rzeczy się...

Indie to jedno z moich podróżniczych marzeń, jednak im bardziej o tym myślałam, tym mocniej zdawałam sobie sprawę, jak mało o tym państwie wiem… Szukałam czegoś, co da mi kompleksowy obraz tej różnorodnej krainy.

Książka Weroniki Rokickiej spełniła moje oczekiwania! Już na samym początku wskazuje obecne w głowach większości osób stereotypy na temat tego kraju i przywołuje krzykliwe nagłówki, które w bezrefleksyjny sposób budują obraz tego państwa, aby później stopniowo dokonać ich dekonstrukcji, zagłębiając się we wszystkie obszary życia i funkcjonowania tego niezwykłego państwa.

Jak współcześnie wygląda system kastowy? Dlaczego w 2014 wybory wygrał człowiek z ludu, a nie Rahul Ghandi, którego rodzina od pokoleń zajmowała się polityką? Czy Indie nadal są krajem skrajności? Jaka jest rola kobiety w tym państwie? Jak ważna jest religia w życiu obywateli? To tylko niektóre pytania, na które odpowiedź znalazłam. Nie zabrakło tu także całego rozdziału poświęconego społeczności LGBTQ+ oraz rozdziału zgłębiającego tematykę ich tożsamości narodowej. To naprawdę obszerna publikacja zawierająca historię tego państwa, ukazująca związki przyczynowo-skutkowe oraz całą masę ciekawostek!

Uważam, że to najlepsza książka z całej serii. Być może moja ocena wynika z tego, że o Indiach wiedziałam najmniej, ale jest tu coś więcej. W dużej mierze chodzi też o sposób opowiedzenia tej historii - bardzo bogatej i wielowątkowej, w sposób zwięzły i płynny. To prawdziwy storytelling! Autorka cały czas utrzymuje zainteresowanie czytelnika, tempo jest dynamiczne, brak tu zbędnych opisów czy wywodów. To naprawdę świetna, pouczająca lektura!

Indie to jedno z moich podróżniczych marzeń, jednak im bardziej o tym myślałam, tym mocniej zdawałam sobie sprawę, jak mało o tym państwie wiem… Szukałam czegoś, co da mi kompleksowy obraz tej różnorodnej krainy.

Książka Weroniki Rokickiej spełniła moje oczekiwania! Już na samym początku wskazuje obecne w głowach większości osób stereotypy na temat tego kraju i przywołuje...

Czuć, że autor jest ekspertem w tej dziedzinie. Z niezwykłą lekkością, ale i precyzją przytacza konkretne wydarzenia i ukazuje związki przyczynowo skutkowe.
To, czego się obawiałam, to że książka będzie napisana topornie - specjalistycznym językiem i wyłącznie pod kątem naukowym. I bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie, jak “lekko” płynie się przez treść.

W książce poruszone zostało całe spektrum tematów! Od kultury obu państw, ich podobieństw i różnic, przez historię stosunków (także wojskowości i polityki), po gospodarkę. Daje to naprawdę szeroki i kompleksowy obraz, dzięki któremu możemy zauważyć jakie zmiany zaszły na przestrzeni lat, co było ich podłożem i jakie to niesie skutki.

Dla mnie najciekawszym fragmentem była część ostatnia, dotycząca Syberii (pewnie dlatego, że o tym akurat wiedziałam najmniej), w której poruszona została m.in. sprawa fake newsa związanego o chińską kolonizacją tego obszaru.

Myślę, że to książka dla osób zainteresowanych tematem i choć trochę kojarzących najważniejsze fakty historyczne, ponieważ z większą lekkością można łączyć pewne wątki. Jednak osoby, dla których jest to pierwsze zetknięcie z historią tych państw, też powinny spokojnie się tu odnaleźć, ponieważ autor przytacza niezbędne dla zrozumienia dane i konteksty. Polecam serdecznie!

Czuć, że autor jest ekspertem w tej dziedzinie. Z niezwykłą lekkością, ale i precyzją przytacza konkretne wydarzenia i ukazuje związki przyczynowo skutkowe.
To, czego się obawiałam, to że książka będzie napisana topornie - specjalistycznym językiem i wyłącznie pod kątem naukowym. I bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie, jak “lekko” płynie się przez treść.

W książce poruszone...

Najsłabsza z serii i moim zdaniem zupełnie niepotrzebna.

Najsłabsza z serii i moim zdaniem zupełnie niepotrzebna.

Moje wielkie zaskoczenie. Spodziewałam się lekkiej, płaskiej i przesłodzonej opowiastki dla młodzieży, a dostałam wielowymiarową opowieść o życiu, o stracie, niepewności, złych decyzjach i odpowiedzialności, na którą nie jesteśmy gotowi. Książkę czyta się szybko, nie jest mocno obciążająca, ale to też nie lukier. Polecam na początek swojej przygody z tą autorką.

Moje wielkie zaskoczenie. Spodziewałam się lekkiej, płaskiej i przesłodzonej opowiastki dla młodzieży, a dostałam wielowymiarową opowieść o życiu, o stracie, niepewności, złych decyzjach i odpowiedzialności, na którą nie jesteśmy gotowi. Książkę czyta się szybko, nie jest mocno obciążająca, ale to też nie lukier. Polecam na początek swojej przygody z tą autorką.

Świetny audiobook, od którego nie mogłam się oderwać. Idealnie dozowane napięcie i świetnie oddane myśli obu stron - zarówno prześladowcy, jak i prześladowanej. Oto idealny przykład, jak różnie można interpretować te same sytuacje.

Świetny audiobook, od którego nie mogłam się oderwać. Idealnie dozowane napięcie i świetnie oddane myśli obu stron - zarówno prześladowcy, jak i prześladowanej. Oto idealny przykład, jak różnie można interpretować te same sytuacje.

Na tę książkę trafiłam chyba w złym momencie swojego życia. Miałam poczucie, że bijący z niej mrok oddziałuje na mnie i dlatego też tę cieniutką książkę czytałam kilka dni. Wydaje mi się, że rozumiem zamysł autorki, co chciała przekazać, jednak w moim odczuciu nastąpił tu przerost formy nad treścią.

Na tę książkę trafiłam chyba w złym momencie swojego życia. Miałam poczucie, że bijący z niej mrok oddziałuje na mnie i dlatego też tę cieniutką książkę czytałam kilka dni. Wydaje mi się, że rozumiem zamysł autorki, co chciała przekazać, jednak w moim odczuciu nastąpił tu przerost formy nad treścią.

Ta książka to zdecydowanie zaskoczenie tego roku. Kiedy już myślałam, że tegoroczny ranking top 10 jest zamknięty, otworzyłam Papierowy pałac i przepadłam. Zdaję sobie sprawę, że to ze względu na mój bardzo osobisty stosunek do tej historii, więc nie jest to do końca obiektywne, ale nic nie poradzę na to, że ta książka jest dla mnie po prostu doskonała. Bohaterowie, dialogi, miejsca, dylematy, emocje - wszystko tu było dla mnie idealne.

Idealnie dozowane napięcie, doskonale oddane relacje rodzinne - ich skomplikowanie i wielowymiarowość oraz rozterki, które towarzyszą nam przy dokonywaniu decyzji, które zaważą nad naszym dalszym życiem. To naprawdę wyśmienita powieść obyczajowa, która nie jest słodka, bardziej słodko-gorzka, i dla mnie ten gorzki smak był właśnie najpyszniejszy.

Ta książka to zdecydowanie zaskoczenie tego roku. Kiedy już myślałam, że tegoroczny ranking top 10 jest zamknięty, otworzyłam Papierowy pałac i przepadłam. Zdaję sobie sprawę, że to ze względu na mój bardzo osobisty stosunek do tej historii, więc nie jest to do końca obiektywne, ale nic nie poradzę na to, że ta książka jest dla mnie po prostu doskonała. Bohaterowie,...

Po tę książkę sięgnęłam tylko ze względu na Nobla i po lekturze mam dwa trochę skrajne odczucia. Pierwsze to oczywiście zachwyt nad stylem, konstrukcją i mądrością życiową, jaka z niej płynie. Drugie to niepewność, czy wyciągnęłam z tej książki wszystko, co mogłam, ze względu na liczne odwołana do kultury i historii francuskiej - nie wszystkie z nich były mi znane, przez co obawiam się, że pewne przekazy i żarty mogły mi umknąć.

Pomimo iż książka jest krótka, czytanie jej trochę mi zajęło. To zdecydowanie była powolna lecz satysfakcjonująca lektura.

Po tę książkę sięgnęłam tylko ze względu na Nobla i po lekturze mam dwa trochę skrajne odczucia. Pierwsze to oczywiście zachwyt nad stylem, konstrukcją i mądrością życiową, jaka z niej płynie. Drugie to niepewność, czy wyciągnęłam z tej książki wszystko, co mogłam, ze względu na liczne odwołana do kultury i historii francuskiej - nie wszystkie z nich były mi znane, przez co...

To zdecydowanie najlepszy tom tej serii, a książka na pewno trafi do mojego tegorocznego top 10!

To, za co najbardziej uwielbiam serię to relacja między Cormoranem i Robin - napięcie, współpraca i to, jak genialnie się uzupełniają. Zaraz po tym jest sposób konstruowania intrygi. To, co Rowling zrobiła w Sercu jak smoła, to prawdziwe mistrzostwo. Nie spotkałam się jeszcze z tak rozbudowaną fabułą - mam tu na myśli oczywiście czaty. Pomysł i jego wykonanie zyskują moje najwyższe uznanie. Jako trzecią największą wartość zarówno tej książki, jak i całej serii, jest sposób, w jaki autorka tworzy bohaterów i relacje między nimi. Nie znam drugiego pisarza/pisarki, która w tak precyzyjny a zarazem niedosłowny sposób tworzy postacie, oddaje ich cechy i rysuje nastroje społeczne.

Jak dla mnie książka mogłaby mieć i kolejne tysiąc stron. To nie tylko genialna powieść, ale także wybitna literatura!

To zdecydowanie najlepszy tom tej serii, a książka na pewno trafi do mojego tegorocznego top 10!

To, za co najbardziej uwielbiam serię to relacja między Cormoranem i Robin - napięcie, współpraca i to, jak genialnie się uzupełniają. Zaraz po tym jest sposób konstruowania intrygi. To, co Rowling zrobiła w Sercu jak smoła, to prawdziwe mistrzostwo. Nie spotkałam się jeszcze z...

Ta książka zdecydowanie znajdzie się w moim top 10 tego roku. Ma w sobie wszystko, co kocham - akcja osadzona we Włoszech, saga rodzinna, wyraziści bohaterowie, wielkie idee, walka o marzenia i determinacja w pokonywaniu przeciwności losu, a także wspaniale zarysowane tło historyczno-polityczno-społeczne, charakterystyczne dla opisywanych czasów. Tej powieści się nie czyta - przez nią się płynie. Powoli, kołysząc się i wyglądając lądu. Z niecierpliwością wyczekuję drugiego tomu!

Ta książka zdecydowanie znajdzie się w moim top 10 tego roku. Ma w sobie wszystko, co kocham - akcja osadzona we Włoszech, saga rodzinna, wyraziści bohaterowie, wielkie idee, walka o marzenia i determinacja w pokonywaniu przeciwności losu, a także wspaniale zarysowane tło historyczno-polityczno-społeczne, charakterystyczne dla opisywanych czasów. Tej powieści się nie czyta...