rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach: ,

Pomysł na książkę super. Fabuła rozminęła się z moimi oczekiwaniami. Irytujący główny bohater. Rozczarowanie po przeczytaniu. Za pomysł 6.

Pomysł na książkę super. Fabuła rozminęła się z moimi oczekiwaniami. Irytujący główny bohater. Rozczarowanie po przeczytaniu. Za pomysł 6.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Porno w wersji książkowej. Po śmierci rodziców niespełna osiemnastoletnia dziewczyna pojawia się w domu, który na czas zimy jest odcięty od świata. Trzech mężczyzn i ona - młoda, żądna miłości Tiernan de Haas. Jej otwartość pozwala na zaspokajanie pożądania na różne sposoby z przybranym wujem i kuzynami. Opis z okładki w tym przypadku jest mylący: "Jeden będzie ją miał. Jeden będzie chciał ją mieć. A jeden będzie chciał ją zatrzymać." Spoiler: wszyscy ją mieli. Tym razem powiedzenie 'nie oceniaj książki po okładce', jest bardzo dosłowne. Okładka piękna, treść bardzo płytka.

Porno w wersji książkowej. Po śmierci rodziców niespełna osiemnastoletnia dziewczyna pojawia się w domu, który na czas zimy jest odcięty od świata. Trzech mężczyzn i ona - młoda, żądna miłości Tiernan de Haas. Jej otwartość pozwala na zaspokajanie pożądania na różne sposoby z przybranym wujem i kuzynami. Opis z okładki w tym przypadku jest mylący: "Jeden będzie ją miał....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Początek leniwie się ciągnie, środek wciąga, a zakończenie rozczarowuje i cała mroczna atmosfera pryska. Za zakończenie obniżam ocenę.

Początek leniwie się ciągnie, środek wciąga, a zakończenie rozczarowuje i cała mroczna atmosfera pryska. Za zakończenie obniżam ocenę.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Za zabicie kota moja ocena spada do 3 gwiazdek. Nie toleruję przemocy wobec zwierząt.

Za zabicie kota moja ocena spada do 3 gwiazdek. Nie toleruję przemocy wobec zwierząt.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Nie wiem, co mnie skusiło, by sięgnąć po tę książkę, wiem jedno, to był błąd. Nie lubię bohaterów, którzy są idealni, wszystko im się udaje i są najmądrzejsi na świecie. W „Prostej sprawie” bohater taki jest, nie ma sytuacji, z której by nie wyszedł obronną ręką, nie popełnia żadnych błędów, wszystko uchodzi mu na sucho, trafia zawsze na właściwych ludzi i każdą bójkę wygrywa. Wszyscy są wdzięczni i szczęśliwi, że na niego trafili... Zapomniałam dodać, że ten super bohater oczywiście woli działać w pojedynkę. To książka z serii „zabili go i uciekł”.

Bardzo się wynudziłam i bardzo mnie denerwował główny bohater swymi mądrościami i wszechwiedzą. To było straszne, ale po opiniach na LC widzę, że jestem wyjątkiem. Czy naprawdę czytanie o ludziach, którym wszystko się udaje jest takie super wciągające?

Nie wiem, co mnie skusiło, by sięgnąć po tę książkę, wiem jedno, to był błąd. Nie lubię bohaterów, którzy są idealni, wszystko im się udaje i są najmądrzejsi na świecie. W „Prostej sprawie” bohater taki jest, nie ma sytuacji, z której by nie wyszedł obronną ręką, nie popełnia żadnych błędów, wszystko uchodzi mu na sucho, trafia zawsze na właściwych ludzi i każdą bójkę...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Nie wiem, czy powinnam oceniać tę książkę. Porzuciłam ją po kilkunastu stronach. Irytował mnie sposób narracji.

Nie wiem, czy powinnam oceniać tę książkę. Porzuciłam ją po kilkunastu stronach. Irytował mnie sposób narracji.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Mam problem z oceną tej książki. Książka nie zasługuje na miano beznadziejnej, przeciętna też nie jest, ale do bardzo dobrej także jej brakuje. Brutalność z jednej strony, a z drugiej przydługie, bardzo szczegółowe opisy. Nie zachwyciła mnie fabuła. Czytałam z niesmakiem. Wydarzenia wydają się nierealne, a całość jest naszpikowana cichym cierpieniem. Do tego sposób narracji, prosty i dosadny. Mimo mocnej historii mam wrażenie, że brakowało czegoś.

Mam problem z oceną tej książki. Książka nie zasługuje na miano beznadziejnej, przeciętna też nie jest, ale do bardzo dobrej także jej brakuje. Brutalność z jednej strony, a z drugiej przydługie, bardzo szczegółowe opisy. Nie zachwyciła mnie fabuła. Czytałam z niesmakiem. Wydarzenia wydają się nierealne, a całość jest naszpikowana cichym cierpieniem. Do tego sposób...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Bardzo szczegółowy opis genezy, przebiegu jak również dużo teorii na temat wszczęcia wojny. Książka zdecydowanie dla osób lubujących się w tematyce wojskowej.
Dla zwykłego czytelnika może być przykładem, jak taka książka powinna wyglądać. Nie czytam zazwyczaj tego typu literatury, więc bazując na wcześniejszych opiniach, również daję wysoką notę.

Bardzo szczegółowy opis genezy, przebiegu jak również dużo teorii na temat wszczęcia wojny. Książka zdecydowanie dla osób lubujących się w tematyce wojskowej.
Dla zwykłego czytelnika może być przykładem, jak taka książka powinna wyglądać. Nie czytam zazwyczaj tego typu literatury, więc bazując na wcześniejszych opiniach, również daję wysoką notę.

Pokaż mimo to

Okładka książki Przewodnik ksenofoba. Japończycy Robert Ainsley, Noriko Hama, Sahoko Kaji, Jonathan Rice
Ocena 6,5
Przewodnik kse... Robert Ainsley, Nor...

Na półkach: , ,

Lekka, zabawna i przyjemna książka. Krótka, wiec w jeden wieczór można przeczytać.

Lekka, zabawna i przyjemna książka. Krótka, wiec w jeden wieczór można przeczytać.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Historie przedstawione w książce można dopasować do dowolnego kraju na świecie. Autorka skupiła się na opowieściach nieszczęśliwych kobiet, ale naprawdę tylko takie kobiety mieszkają w Japonii?

Myślę, że w Polsce także dość łatwo by się znalazło podobne problemy dotykające kobiet np. gwałty, samobójstwa, mężczyźni lepiej zarabiający od kobiet, przemoc domowa czy emocjonalna, przenoszenie odpowiedzialności na kobiety, jeśli chodzi o wychowanie dzieci, jak również problemy w małżeństwie, albo historie zbuntowanych kobiet, które chcą lepszej przyszłości i niezależności.

Jak dla mnie książka stronnicza skupiająca się tylko na problemach, zero pozytywnych przykładów dla równowagi. Publikacje polskich autorów o Japonii do mnie nie trafiają. Może dlatego, że są pozbawione lekkości, która charakteryzuje japońską prozę, a może dlatego, że przez polskich autorów przemawia za bardzo europocentryzm.To było toporne i stronnicze spotkanie z Japonią widzianą oczami feministki, która wszędzie upatruje nieszczęście kobiet.

A w dodatku to nawiązanie do niewinnych koali, których utrzymanie kosztuje zbyt dużo... Bez komentarza. Naprawdę.

Historie przedstawione w książce można dopasować do dowolnego kraju na świecie. Autorka skupiła się na opowieściach nieszczęśliwych kobiet, ale naprawdę tylko takie kobiety mieszkają w Japonii?

Myślę, że w Polsce także dość łatwo by się znalazło podobne problemy dotykające kobiet np. gwałty, samobójstwa, mężczyźni lepiej zarabiający od kobiet, przemoc domowa czy...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Ashley Knox i Ben Payne poznają się na lotnisku. Ze względu na pogarszające się warunki atmosferyczne loty zostają odwołane. Ben zauważa hangar z małym samolotem. Wynajmuje awionetkę i na pokład zaprasza Ashley. Katastrofa lotnicza sprawia, że ta dwójka nieznajomych jest pozostawiona samym sobie pośród najdzikszych pustkowi stanu Utah. Góry, śnieżne nawałnice, dzikie zwierzęta a do tego złamana noga Ashley, sprzyjają, by ta dwójka zbliżyła się do siebie. Akcja w górach przedzielona jest nagraniami Bena do ukochanej żony, której głos Ashley słyszy już w awionetce jeszcze przed katastrofą, gdy Ben odsłuchuje wiadomość od żony...

Wzruszająca historia o miłości, o przetrwaniu i o tym, że po każdej trudnej sytuacji człowiek może się podnieść.

Polecam książkę. Film jest wyzuty z emocji i są przedstawione inne wydarzenia niż w książce. Po tym, czego doświadczyłam, czytając książkę, film nie spełnił moich oczekiwań.

Ashley Knox i Ben Payne poznają się na lotnisku. Ze względu na pogarszające się warunki atmosferyczne loty zostają odwołane. Ben zauważa hangar z małym samolotem. Wynajmuje awionetkę i na pokład zaprasza Ashley. Katastrofa lotnicza sprawia, że ta dwójka nieznajomych jest pozostawiona samym sobie pośród najdzikszych pustkowi stanu Utah. Góry, śnieżne nawałnice, dzikie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Przegadana książka. Nie lubię lania wody i motywu książki w książce. Nie mój klimat. Topornie się czytało.

Przegadana książka. Nie lubię lania wody i motywu książki w książce. Nie mój klimat. Topornie się czytało.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Nie — dla Krystyny (nie polubiłam głównej bohaterki). Tak — dla sposobu narracji.

Nie — dla Krystyny (nie polubiłam głównej bohaterki). Tak — dla sposobu narracji.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Mam wrażenie, że osoby dające 10 gwiazdek oglądały film, a nie czytały książki.

Książka napisana jest w specyficzny sposób, na początku ciekawie (kilka stron), a im dalej, tym bardziej nużąco. Jeśli chodzi o myśli Stingo dotyczące seksu, jak również same sceny seksu (jest ich w książce sporo) są opisane dosadnie i bez szczególnych uogólnień. Polska w książce jest przedstawiona jako kraj, w którym żyją tylko ludzie nastawieni na „anty" dodatkowo według autora Polki to puszczalskie. Związek między Zofią i Natanem jest patologiczny i w książce jest więcej zachowań Natana, które obnażają jego problemy psychiczne.

Film natomiast omija wszystkie przemyślenia i wzmianki o seksie, omija też część zachowań Natana. W filmie skupiono się na historii Zofii, która, tak, może chwycić za serce.

Jeśli masz ochotę na wulgaryzmy, na antypolskie wzmianki, na porcje uniesień miłosnych bez ozdobników, sięgnij po książkę.

Jeśli chcesz poznać historię Zofii i powyższe cię nie interesuje, obejrzyj film, ale wtedy nie oceniaj książki na LC, są inne portale, dla tych, co wolą film od książki. :)

Mam wrażenie, że osoby dające 10 gwiazdek oglądały film, a nie czytały książki.

Książka napisana jest w specyficzny sposób, na początku ciekawie (kilka stron), a im dalej, tym bardziej nużąco. Jeśli chodzi o myśli Stingo dotyczące seksu, jak również same sceny seksu (jest ich w książce sporo) są opisane dosadnie i bez szczególnych uogólnień. Polska w książce jest...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Dziennikarka Alicja przyjeżdża do rodzinnego miasta, Wałbrzycha, by napisać artykuł o znikających w tajemniczych okolicznościach dzieciach.

Obrazy z dzieciństwa po przybyciu do Wałbrzycha pojawiają się niechciane w pamięci dziennikarki. Dawne myśli, rozterki, uczucia ożywają. Podróż staje się dla Alicji nie tylko służbową, ale i osobistą próbą zmierzenia się z przeszłością. Z dzieciństwem, które rani Alicję emocjonalnie do tego stopnia, że woli go nie wspominać i chowa się za twardą skorupą niepamięci. Pozornej. Na zewnątrz wydaje się twardą osobą, stąd przydomek z pracy, Pancernik.

W Wałbrzychu Alicja spotyka dawno niewidzianych znajomych, przyjaciół rodziny. Przyjechała, by zebrać materiały o zaginionych dzieciach, a tymczasem odkrywa prawdę o zdarzeniach z przeszłości.

Pojawia się wiele wątków na pozór niemających z sobą nic wspólnego. Postacie są przerysowane, a zdarzeń mnóstwo. Dobrze czytało się, nie wiało nudą i cała historia rozbudza ciekawość o tajemnicach rodziny Alicji, skrywanych przez długie lata.

Dziennikarka Alicja przyjeżdża do rodzinnego miasta, Wałbrzycha, by napisać artykuł o znikających w tajemniczych okolicznościach dzieciach.

Obrazy z dzieciństwa po przybyciu do Wałbrzycha pojawiają się niechciane w pamięci dziennikarki. Dawne myśli, rozterki, uczucia ożywają. Podróż staje się dla Alicji nie tylko służbową, ale i osobistą próbą zmierzenia się z...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Super się czytało, trzyma w napięciu, i akcja rozwijała się w bardzo dobrym tempie. Nie za krótko i nie za długo. Warto przeczytać.

Super się czytało, trzyma w napięciu, i akcja rozwijała się w bardzo dobrym tempie. Nie za krótko i nie za długo. Warto przeczytać.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Wzruszająca i piękna historia chłodnej w stosunku do swoich dzieci matki. Początek trochę nudził, ale opowieść matki sprawiała, że z ciekawością zaglądałam do książki, by poznać dalsze dzieje kobiety.

Wzruszająca i piękna historia chłodnej w stosunku do swoich dzieci matki. Początek trochę nudził, ale opowieść matki sprawiała, że z ciekawością zaglądałam do książki, by poznać dalsze dzieje kobiety.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Pomysł fajny na ciekawą historię, ale miałam wrażenie, że to już czytałam.

Pomysł fajny na ciekawą historię, ale miałam wrażenie, że to już czytałam.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Długa książka o trochę chaotycznym porządku. I koniec, tak niezwyczajny, że aż trudno uwierzyć, że naprawdę czytałam o pajęczycy i żółwiu. :D Piątka za opisanie wspaniałej przyjaźni na całe życie.

Długa książka o trochę chaotycznym porządku. I koniec, tak niezwyczajny, że aż trudno uwierzyć, że naprawdę czytałam o pajęczycy i żółwiu. :D Piątka za opisanie wspaniałej przyjaźni na całe życie.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Migawki z różnych części naszego globu, istniejących w naszej świadomości poprzez wykreowany przez media obraz. Wszystkie te „światy” borykają się z własnymi problemami, które przybliża nam autor jako rzeczywistość. Każdy z przedstawionych światów połączony jest tematem turystyki i jej wpływem na odkrywane przez autora miejsce.

Migawki z różnych części naszego globu, istniejących w naszej świadomości poprzez wykreowany przez media obraz. Wszystkie te „światy” borykają się z własnymi problemami, które przybliża nam autor jako rzeczywistość. Każdy z przedstawionych światów połączony jest tematem turystyki i jej wpływem na odkrywane przez autora miejsce.

Pokaż mimo to