Jesteśmy społecznością, która kocha książki

2015 - 86 knig
2016 - 86 knig (jednej nie ma na lc)

Cenie Gibe za grę, teraz również za szczerość. Historia ze złamanym p... miażdży.

2015 - 86 knig
2016 - 86 knig (jednej nie ma na lc)

Cenie Gibe za grę, teraz również za szczerość. Historia ze złamanym p... miażdży.

Ksiązki o Polsce, szczególnie tej alternatywnej strasznie przyjemnie się czyta. Można sobie wyobrażać jakby nasz kraj był potężny gdyby coś gdzieś w historii potoczyło się zupełnie w inną stronę. Albo byłoby po prostu inaczej. Dobrze to wyglądało w nowej serii Achai i paru innych pozycjach. Polski akcent w Żelaznym Druidzie naprawdę miło się czyta. Niestety Szeptucha wrzuca tylko szczyptę alternatywnej Polski do wielkiego kotła pełnego "Zmierzchu" i nawet nie miesza za bardzo żeby składniki dobrze się połączyły.

Nasza bohaterka Gocha jest już po studiach i to nie byle jakich bo medycznych, tak więc jest dużo starsza i mądrzejsza niż zmierzchowa Bella. A raczej jaka powinna być wnioskuje po kilku osobach które takowe studia skończyły. Ale no własnie nie jest. Problemy i rozterki wciąż te same jak u amerykańskiej młódki, ta sama wyjątkowa "zaradność" życiowa, poglądy na sprawy damsko-męskie. Nasza Bella przenosi sie na wieś na alternatywne nauki medyczno-zielarskie co do których jest niesamowicie sceptyczna. Edwarda o wdzięcznym imieniu Mieszko poznajemy zaraz na samym początku jej pobytu. Oprócz tego że jest niesamowicie zaradny, wygląda zupełnie jak marzenie senne Belli które nie można zrealizować w tłocznej Warszawie ziszcza się na prowincji. No i oczywiście Mieszko ratuje ją z szeregu różnych tarapatów, w mniej lub bardziej przewidywalny sposób. z dalszej fabuły dowiadujemy się że Edek nie jest zwykłym zjadaczem chleba tylko skrywa mroczny sekret. Bella również zwykłą Słowianką nie jest i swoją osobą przyciąga plejadę wampi... yyyy bogów, (a potem wampirów także) którzy dybią na jej życie. Co najbardziej śmiechowe nasz lokalny Edek rozkochuje ją w sobie a potem z kompletnie dziwnych powodów unika naszej Belli, choć wszystkie znaki na niebie ziemi i na kartkach książki jakie serwuje nam autorka wskazują że są dla siebie przeznaczeni.
Szeptucha mogłaby się dziać wszędzie, lokalni bogowie sa tak nieciekawi że mogliby się nazywać Odyn czy Zeus i nikomu nie zrobiłoby to różnicy. Żelaznodruidowy rubaszny Perun ma więcej charyzmy w małym piorunie niż jakiekolwiek bóstwo tutaj A z kolorowego folkloru świąt słowiańskich zapamiętałem jedynie palenie ziółek przy ogniskach przy każdej możliwej okazji. Trochę mało.

Ksiązki o Polsce, szczególnie tej alternatywnej strasznie przyjemnie się czyta. Można sobie wyobrażać jakby nasz kraj był potężny gdyby coś gdzieś w historii potoczyło się zupełnie w inną stronę. Albo byłoby po prostu inaczej. Dobrze to wyglądało w nowej serii Achai i paru innych pozycjach. Polski akcent w Żelaznym Druidzie naprawdę miło się czyta. Niestety Szeptucha wrzuca...

"I przez to, że miał niezwykłą kobietę, sam się
poczuł wyjątkowy", oraz pare innych cytatów, a także doskonały opis hali stulecia to trochę mało. Za dużo wtórnych pomysłów z innych książek o Mocku.

"I przez to, że miał niezwykłą kobietę, sam się
poczuł wyjątkowy", oraz pare innych cytatów, a także doskonały opis hali stulecia to trochę mało. Za dużo wtórnych pomysłów z innych książek o Mocku.