Marek Weiss

To jest książka wybitnego reżysera operowego, wielkiego erudyty i mądrego Człowieka, zatem nie może być zła. Świetne pióro Marka Weissa, nieco ironiczne czy sarkastyczne momentami, co jest przecież domeną ludzi ponadprzeciętnie inteligentnych właśnie, gwarantuje nam, że lektura będzie wyborna nie tylko faktograficznie, gdyż w książce ten Marek Weiss opisuje całe swoje życie, nie tylko teatralne, choć to jest tutaj osią, ale będzie też świetną ucztą dla miłośników słowa pisanego, zgrabnych metafor i zaskakujących porównań. Będzie wreszcie spojrzeniem trochę za kurtynę operowego świata, który z punktu widzenia widza, zasiadającego w pluszowym fotelu operowej świątyni, ufa, że jest to sztuka ponad wszystkie inne i że artyści nie chodzą po tej ziemi, ale unoszą się ponad nią, stopami ją ledwie muskając. Nic bardziej mylnego. To jest trudny zawód i trudne życie. Pełne wyrzeczeń, stresu, walki z hejtem i często walki o siebie i walki o przetrwanie. I to walki na życie i śmierć. Tę artystyczną, duchową, która jest czymś najstraszniejszym, co może artystę spotkać. Bo przecież artyści, nie tylko operowi, to ludzie wrażliwsi od innych, co właśnie predestynuje ich do uprawiania tego zawodu i bycia przekonującym w tym, co się robi. A nasz zawód jest dla nasz wszystkim. Wiem coś o tym, bo sama jestem częścią tego operowego świata i wielokrotnie zostałam wspomniana na kartach tej książki, gdyż z Markiem Weissem przeszłam wspólnie prawie 10 lat mojej artystycznej drogi. I zakochałam się w jego twórczym geniuszu bez reszty, choć ja do specjalnie kochliwych nie należę. Wręcz przeciwnie, co mogą poświadczyć wszyscy, którzy mnie znają lub spotkali się ze mną w tym jakże pięknym, ale i trudnym i bywa, że okrutnym operowym "piekle". Ku mojej wielkiej radości i dumie, to uczucie okazało się być odwzajemnione. Polecam. Katarzyna Hołysz