Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Majstersztyk.

Jeśli nie ta jedyna, to jedna z powieści mojego życia.

Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek aż do teraz, spotkała się z czymś tak... niezwykłym. Myślę, że ,,Pielgrzym" jest po części tym, czego od tak dawna szukam w literaturze: jest enigmatyczny, oryginalny, przejmujący, wartki, niezwykły. To pewność samą w sobie. Terry Hayes stworzył mistrzostwo, które zostanie w głowie i w sercu na wiele lat, wraz z jego niesamowitymi bohaterami i ich przejmującą historią.

Mam nieprzemijające i nieodparte uczucie, że ,,Pielrzym" to jeden z tytułów, który wpłynie mam nadzieję na większość osób, które po niego sięgną. Bo to po prostu niemożliwe, że przyjedziecie obok niego obojętnie. Cieszę się poniekąd, że musiał na półce chwilę odczekać (do czego również i Was namawiam)- dopiero w tej chwili czuję, że musiałam do Niego w pewien sposób dojrzeć.

Nie usunęłabym żadnego zdania, nie skróciła Go o pół strony, nie dodała nic od siebie, nie oczekiwała więcej. Dlaczego? Było to zwyczajne maksimum talentu, wyrafinowania i kunsztu. Coś pięknego. Coś niepowtarzalnego.

Jestem świeżo po przeczytaniu ostatniej strony, a jest to bodajże pierwsza powieść przez którą zarwałam nockę. Życzę Wam tego samego, bo pomimo dosyć pokaźnych rozmiarów- istnieje prawdopodobieństwo, iż tak jak ja pochłoniecie Go w niecałe 2 dni.

Proszę, przeczytajcie ,,Pielgrzyma".

Majstersztyk.

Jeśli nie ta jedyna, to jedna z powieści mojego życia.

Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek aż do teraz, spotkała się z czymś tak... niezwykłym. Myślę, że ,,Pielgrzym" jest po części tym, czego od tak dawna szukam w literaturze: jest enigmatyczny, oryginalny, przejmujący, wartki, niezwykły. To pewność samą w sobie. Terry Hayes stworzył mistrzostwo,...

Pozytywnie zaskakująca i wartka.

Być może sam zarys historii nie jest wyjątkowo wyszukany i oryginalny- czyta się go naprawdę szybko wciągająco. To, co od razu rzuciło mi się w oczy podczas lektury, to sposób prowadzenia przez autora fabuły- z jednej strony jak w każdej tego typu powieści prędzej, czy później po prostu nie obędzie się bez dobrze znanych schematów, jednak J.P. Delaney świetnie wychodzi z tej opresji i zgrabnie posuwa się o krok naprzód ani na chwilę nie zatrzymując akcji.
Na szczególną uwagę zasługują według mnie bohaterowie, na których dogłębne poznanie czas mamy praktycznie do końca książki. Ich barwne osobowości i szczerość (dla każdego z nich znana pod inną definicją) wypowiedzianych słów i myśli przewijała się przez kolejne kartki nie pozostawiając w letargu. Jedynym aspektem, który w mojej opinii pozostał niewykorzystanym potencjałem, a raczej czymś niedokończonym była główna męska postać książki. Jak dla mnie jego motywacje, fascynacje, specyficzne zachowania i to, na jak ważnego bohatera był kreowany zasługiwało na bardziej rozbudowane, chociaż krótkie wyjaśnienie i domknięcie sytuacji z przeszłości, które sprawiły, iż stał się tym kimś, kogo poznajemy w ,,Lokatorce''.

Podsumowując, bardzo się ciesze, że udało mi się wreszcie wypatrzeć ten tytuł. Biorąc pod uwagę, że jest to debiut autora w gatunku, z jeszcze większą przyjemnością uważam, że jest godny polecenia. Książka w sam raz na przyjemny, ale nie odmóżdżający wakacyjny odpoczynek.

Pozytywnie zaskakująca i wartka.

Być może sam zarys historii nie jest wyjątkowo wyszukany i oryginalny- czyta się go naprawdę szybko wciągająco. To, co od razu rzuciło mi się w oczy podczas lektury, to sposób prowadzenia przez autora fabuły- z jednej strony jak w każdej tego typu powieści prędzej, czy później po prostu nie obędzie się bez dobrze znanych schematów, jednak...

Mocna, dogłębnie emocjonalna, szczera
i szokująca.
Reportaż, który odkrywa i obnaża przed czytelnikiem dużo więcej niż można się początkowo spodziewać.
Tak, to książka przede wszystkim o molestowaniu seksualnym w podobnym czasie, przez podobnych ludzi, w podobnych okolicznościach, jak i o kłamstwie, bezradności, bezsilności ofiary, bezprawiu.
To książka nie dla feministki, a każdego szanującego własną godność i wartość człowieka.
Bardzo ważna, poruszająca tematy tabu
i problemy, które w dzisiejszym świecie nie wychodzą na jaw za sprawą strachu, bezkarności sprawców, niezrozumienia, nienawiści i słabości. Braku człowieczeństwa.
Jon Krakauer to osoba, której uwierzyłam
w każde wypowiedziane zdanie i poruszyła ona najgłębsze elementy ciała w ruch.
Nie jest idealna , ale w pełni potrzebna i prawdziwa.
Przeczytane z wypiekami obłędu i szoku.
Wciąż nie wiem, dlaczego o tej powieści tak niewiele się mówi.
Absolutnie trzeba sięgnąć.
I poznać tę historię z otwartym sercem.

Mocna, dogłębnie emocjonalna, szczera
i szokująca.
Reportaż, który odkrywa i obnaża przed czytelnikiem dużo więcej niż można się początkowo spodziewać.
Tak, to książka przede wszystkim o molestowaniu seksualnym w podobnym czasie, przez podobnych ludzi, w podobnych okolicznościach, jak i o kłamstwie, bezradności, bezsilności ofiary, bezprawiu.
To książka nie dla feministki,...