rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Niebanalny styl pisarski. Ciekawy zabieg - główną bohaterką jest Helena, a nie sam narrator.
Bardzo plastyczne opisy. W momencie narastania emocji u bohaterów, widać to mocno w stylu pisarskim, który idealnie je odzwierciedla, chaotycznych myślach, działaniach.
Bohaterzy nie są jednowymiarowi, widzimy ich z różnych punktów widzenia. Dustin wydaje się być w swoim wyobrażeniu zaangażowanym ojcem i synem, a w pewnej chwili okazuje się, że spostrzeżenia żony są zgoła inne. Tak jak w życiu - czasem sami nie dostrzegamy siebie, tak jak nas widzą inni.
Bardzo ciekawie oddane czasy PRL-u.

Oprócz przedstawienia tu fikcyjnej historii - można się zamyślić. Książka porusza tematy relacji dziecko-rodzic.
Najtrudniejszym fragmentem w książce były dla mnie...papierki po cukierkach. Ciekawa jestem czy ten drobny detal też utkwił innym w pamięci?

Niebanalny styl pisarski. Ciekawy zabieg - główną bohaterką jest Helena, a nie sam narrator.
Bardzo plastyczne opisy. W momencie narastania emocji u bohaterów, widać to mocno w stylu pisarskim, który idealnie je odzwierciedla, chaotycznych myślach, działaniach.
Bohaterzy nie są jednowymiarowi, widzimy ich z różnych punktów widzenia. Dustin wydaje się być w swoim...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Dwa fragmenty tej książki sprawiły że zatrzymałam się przy nich na dłużej.

Pierwszy to zakłady opiekuńczo-lecznicze, gdzie trafiają pacjenci po udarach itp i o ile mają kochającą, dbającą rodzinę, to świetnie. Ale jeśli rodzina rzadko zagląda do takiej osoby, to doświadcza ona ogromnej samotności. Nawet, gdy przebywa wśród pracowników i rehabilitantów, którzy raczej wykonują konkretne czynności niż dysponują czasem na rozmowę.

Drugi to kondycja onkologii w Polsce. W Europie Zachodniej wyleczalność raka jest na poziomie 50% natomiast w Polsce to tylko 20-30%. I jako wąskie gardło została tu wskazana diagnostyka oraz nikła dostępność niektórych leków nowej generacji.

To już któraś z kolei ksiażka o takiej tematyce, którą czytam, więc sporo elementów przeplata się pomiędzy tymi książkami. Ale zawsze pojawia się jakiś fragment, który powoduje chwilę zadumy nad własnym życiem i życiem swoich bliskich.

Dwa fragmenty tej książki sprawiły że zatrzymałam się przy nich na dłużej.

Pierwszy to zakłady opiekuńczo-lecznicze, gdzie trafiają pacjenci po udarach itp i o ile mają kochającą, dbającą rodzinę, to świetnie. Ale jeśli rodzina rzadko zagląda do takiej osoby, to doświadcza ona ogromnej samotności. Nawet, gdy przebywa wśród pracowników i rehabilitantów, którzy raczej...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Z niektórymi książkami tak, jest, że po przeczytaniu opisu napalasz się na nią, a potem okazuje się rozczarowaniem i jakoś dociągasz do samego końca. Na tę książkę w ogóle się nie napalałam, ze względu na tematykę spoza obszaru moich zainteresowań. A jednak! Urzekła mnie niesamowicie. Po kilkunastu kartkach życie Zbyszka, Henia i Danusi wciągnęło mnie bez reszty.
Urzekł mnie też styl pisarski, w formie opowieści Zbyszka. Książka przez to nie traci, a wręcz zyskuje, ponieważ narrator jest mocno osadzony w czasach komuny, używa dowcipnych sformułowań i można naprawdę go polubić (pomimo tego, że nie jest postacią ani czarną, ani białą. Ma dobre i złe cechy). Wypowiada też wiele prostych prawd życiowych, które można odnieść do nas samych, zwłaszcza o miłości braterskiej, rodzinie.

Z niektórymi książkami tak, jest, że po przeczytaniu opisu napalasz się na nią, a potem okazuje się rozczarowaniem i jakoś dociągasz do samego końca. Na tę książkę w ogóle się nie napalałam, ze względu na tematykę spoza obszaru moich zainteresowań. A jednak! Urzekła mnie niesamowicie. Po kilkunastu kartkach życie Zbyszka, Henia i Danusi wciągnęło mnie bez reszty.
Urzekł...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Znam Radomską z internetu, śledzę jej profil i oglądam video. Książka jest faktycznie bardzo "Radomska", napisana w stylu autorki. Na pewno książka będzie bardziej zrozumiała dla osób urodzonych w latach 90, ponieważ autorka analizuje swoje dzieciństwo, relacje z rodzicami i wpływ tych elementów na jej życie teraźniejsze. Myślę, że sporo tych właśnie roczników może powiedzieć "ja miałem/miałam podobnie".
Z książki przebija sporo tytułowej wątpliwości autorki i sporo szczerości co do siebie samej. Na pewno nie każdy influencer, zdobyłby się na taką szczerość jak ona, za co podziwiam.

Znam Radomską z internetu, śledzę jej profil i oglądam video. Książka jest faktycznie bardzo "Radomska", napisana w stylu autorki. Na pewno książka będzie bardziej zrozumiała dla osób urodzonych w latach 90, ponieważ autorka analizuje swoje dzieciństwo, relacje z rodzicami i wpływ tych elementów na jej życie teraźniejsze. Myślę, że sporo tych właśnie roczników może...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Jestem pod wrażeniem tej książki. Przedstawiona jest tu cała esencja pracy psychoterapeutycznej. Wraz z autorką książki śledzimy losy kilku jej pacjentów. Każdy z nich przychodzi z zupełnie innym, trudnym problemem. Mamy okazję dobrze poznać pacjentów oraz refleksje autorki na ich temat. Śledzimy także zmiany wewnętrzne jakie w nich zachodzą pod wpływem psychoterapii. Książka mocno wzruszająca, pokazuje słodko-gorzkie historie, które kryją się za uśmiechniętymi ludźmi, na pozór bez żadnych problemów. Dodatkowo, sama autorka mierzy się z porzuceniem przez swojego partnera i poszukuje psychoterapeuty dla siebie. Tym samym pokazuje, że psychoterapeucie to także ludzie, którzy również przeżywają trudne emocje, ale przy tym wszystkim muszą zachować pełen profesjonalizm przed swoimi pacjentami.

Jestem pod wrażeniem tej książki. Przedstawiona jest tu cała esencja pracy psychoterapeutycznej. Wraz z autorką książki śledzimy losy kilku jej pacjentów. Każdy z nich przychodzi z zupełnie innym, trudnym problemem. Mamy okazję dobrze poznać pacjentów oraz refleksje autorki na ich temat. Śledzimy także zmiany wewnętrzne jakie w nich zachodzą pod wpływem psychoterapii....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka poszerzyła moją wiedzę na temat różnic w podejściu do ekologii i wychowania dzieci pomiędzy Skandynawią a Stanami. Pewne rzeczy były dla mnie szokujące: jak na przykład to, że Skandynawowie zostawiają wózki z dziećmi w zimie przed kawiarniami, aby mogły uciąć sobie drzemkę na polu. Autorka przytacza przypadki Skandynawów, którzy praktykowali takie podejście w Stanach, co tam kulturowo jest niedopuszczalne.
Co ciekawe, w Skandynawii hartowanie dzieci na mrozie jest zupełnie naturalne, tak jak spacery przy każdej pogodzie i temperaturze. Brud podczas zabawy na zewnątrz jest dla nich czymś absolutnie normalnym i nikt nie strofuje pociech, które siedzą w samym środku kałuży z błota.
Uświadamia to, że złej pogody wcale nie trzeba przeczekać, tylko wystarczy się odpowiednio ubrać.
W książce też było trochę elementów zbędnych, takich, jak szczegóły z życia dzieci autorki, które spokojnie można byłoby pominąć, bo niekoniecznie wnoszą coś do książki. Ale poza tym dobrze poznać inne spojrzenie na kwestie związane z ekologią, naturą i wychowywaniem dzieci.

Trzeba jednak pamiętać, że kraje Skandynawskie są krajami bogatymi i ludzie tam już mają dawno za sobą etap "dorabiania się". Jeden z fragmentów książki dobitnie to pokazuje: podczas spotkania znajomych skandynawskie dzieci biegają w obszarpanych, brudnych od błota ciuszkach, natomiast Wietnamka obecna na spotkaniu jest w szoku, ponieważ jej priorytetem jest dbanie o porządny i czysty wygląd swojego dziecka.

Książka poszerzyła moją wiedzę na temat różnic w podejściu do ekologii i wychowania dzieci pomiędzy Skandynawią a Stanami. Pewne rzeczy były dla mnie szokujące: jak na przykład to, że Skandynawowie zostawiają wózki z dziećmi w zimie przed kawiarniami, aby mogły uciąć sobie drzemkę na polu. Autorka przytacza przypadki Skandynawów, którzy praktykowali takie podejście w...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Subiektywna książka o Norwegach i Norwegii. Sporo personalnych spostrzeżeń oraz obserwacji autorki. Można zyskać ogólny obraz życia w tym kraju i różnic kulturowych pomiędzy Norwegami a Polakami, jednak należy pamiętać, że jest to obraz autorki, a nie szeroko zakrojone analizy danego społeczeństwa.

Subiektywna książka o Norwegach i Norwegii. Sporo personalnych spostrzeżeń oraz obserwacji autorki. Można zyskać ogólny obraz życia w tym kraju i różnic kulturowych pomiędzy Norwegami a Polakami, jednak należy pamiętać, że jest to obraz autorki, a nie szeroko zakrojone analizy danego społeczeństwa.

Pokaż mimo to

Okładka książki Jak uczyć się szybciej i skuteczniej Krzysztof Minge, Natalia Minge
Ocena 6,7
Jak uczyć się ... Krzysztof Minge, Na...

Na półkach:

Świetna pozycja, jak chodzi o ćwiczenie koncentracji, pamięci, nauki szybkiego czytania czy ćwiczeniu kreatywności. Masa ciekawych ćwiczeń rozwijających powyższe umiejętności. W ciągu kilkunastu minut można nauczyć się np. zapamiętać 40 słów. Nauka szybkiego czytania to dłuższa sprawa, ale praktyczne ćwiczenia pokazują od czego zacząć i jak ćwiczyć, aby wypracować takie umiejętności.

Świetna pozycja, jak chodzi o ćwiczenie koncentracji, pamięci, nauki szybkiego czytania czy ćwiczeniu kreatywności. Masa ciekawych ćwiczeń rozwijających powyższe umiejętności. W ciągu kilkunastu minut można nauczyć się np. zapamiętać 40 słów. Nauka szybkiego czytania to dłuższa sprawa, ale praktyczne ćwiczenia pokazują od czego zacząć i jak ćwiczyć, aby wypracować takie...

więcej Pokaż mimo to

Okładka książki Łączniczki. Wspomnienia z Powstania Warszawskiego Maria Fredro-Boniecka, Wiktor Krajewski
Ocena 6,8
Łączniczki. Ws... Maria Fredro-Boniec...

Na półkach:

Ważna książka, uświadamiająca ogrom, odwagi, jaką cechowały się łączniczki podczas Powstania Warszawskiego. Czytając tę książkę, uświadomiłam sobie, że czasem tylko krok dzielił je od śmierci. To niesamowite, jak wielka determinacja popychała je do walki i pomimo czasem beznadziejnej sytuacji potrafiły pokonywać swoje słabości, aby walczyć o wolność. Obok wolności najcenniejszym skarbem była rodzina: odnalezienie po latach rodzeństwa, rodziców czy dzieci były dla nich największym szczęściem.

Ważna książka, uświadamiająca ogrom, odwagi, jaką cechowały się łączniczki podczas Powstania Warszawskiego. Czytając tę książkę, uświadomiłam sobie, że czasem tylko krok dzielił je od śmierci. To niesamowite, jak wielka determinacja popychała je do walki i pomimo czasem beznadziejnej sytuacji potrafiły pokonywać swoje słabości, aby walczyć o wolność. Obok wolności...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Z książki można wyłapać ciekawostki związane z zagadnieniami dotyczącymi statystyki, natomiast są one tak mocno ukryte w gąszczu anegdotek i dygresji, że ciężko do niech dotrzeć. Nieraz wątek jest przerywany anegdotką i ciężko wrócić myślami do pierwotnego zagadnienia. W książce jest też sporo powtórzeń typu "no słuchajcie", które po kilkunastym razie mocno kłują w oczy.
Widać, że autorka ma ciekawe podejście do trudnych zagadnień, jednak zbyt wiele żartów sprawia, że samej merytoryki jest w książce niewiele.

Z książki można wyłapać ciekawostki związane z zagadnieniami dotyczącymi statystyki, natomiast są one tak mocno ukryte w gąszczu anegdotek i dygresji, że ciężko do niech dotrzeć. Nieraz wątek jest przerywany anegdotką i ciężko wrócić myślami do pierwotnego zagadnienia. W książce jest też sporo powtórzeń typu "no słuchajcie", które po kilkunastym razie mocno kłują w oczy....

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Autorka rozkłada na czynniki pierwsze tytułową "obsesję piękna" i zwraca uwagę na wiele elementów z nią związanych, często tak wrośniętych w kulturę, że przyjmowanych jako coś normalnego.
Książka uświadamia jak wiele nawet zwykłych rozmów z koleżankami czy rodzicami może wpływać w ogromny sposób na postrzeganie swojego ciała i dążenie do osiągnięcia wyimaginowanego ideału. Nawet wizyta na siłowni czy w fitness clubie może powodować wypaczenie
postrzegania własnego ciała, nie w kontekście osiągnięcia dobrej kondycji, a w kontekście braków, które trzeba naprawić.
Wpływ social mediów oraz tradycyjnych mediów jest tu oczywisty, choć w książce również szeroko poruszany.

Oczywiście książka nie zostawia nas z problemem, a pokazuje możliwe rozwiązania, jak dążyć do tego, by traktować ciało w kontekście jego możliwości i duże znaczenie ma tutaj właściwe podejście w wychowywaniu dzieci.

Książka dała mi trochę do myślenia, otworzyła oczy na sytuacje z własnego życia, które na pozór błahe mogą w ogromny sposób wpływać na postrzeganie siebie i swojego ciała.

Na początku czytanie trochę mnie nużyło, miałam wrażenie, że temat jest w kółko wałkowany, ale jednak autorka przytacza mnostwo badań i historii, które pokazują problematykę z bardzo róznorodnej perspektywy.

Autorka rozkłada na czynniki pierwsze tytułową "obsesję piękna" i zwraca uwagę na wiele elementów z nią związanych, często tak wrośniętych w kulturę, że przyjmowanych jako coś normalnego.
Książka uświadamia jak wiele nawet zwykłych rozmów z koleżankami czy rodzicami może wpływać w ogromny sposób na postrzeganie swojego ciała i dążenie do osiągnięcia wyimaginowanego ideału....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Jest tajemnica, jest wielki skarb do odkrycia i jest trup Zabawny kryminał z intrygującą historią w tle. Kazimiera i Maja to dwie, na swój sposób postrzelone teściowe, których losy nagle mocno splatają się ze sobą.

Jest tajemnica, jest wielki skarb do odkrycia i jest trup Zabawny kryminał z intrygującą historią w tle. Kazimiera i Maja to dwie, na swój sposób postrzelone teściowe, których losy nagle mocno splatają się ze sobą.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Klasyka! Wciągający thiller od którego nie można się oderwać. Świetnie zbudowane napięcie, świetnie oddane realia czasów wojny.

Klasyka! Wciągający thiller od którego nie można się oderwać. Świetnie zbudowane napięcie, świetnie oddane realia czasów wojny.

Pokaż mimo to


Na półkach:

To sztuka stworzyć kryminał, który w dodatku jest komedią i to naprawdę śmieszną komedią. Nieraz się zaśmiałam na głos, podążając za przygodami statecznej Kazimierzy i postrzelonej Mai, dwóch tytułowych teściowych. W książce jest ciekawie zbudowane tło wydarzeń, nawiązujące do tajemnic polskich królów (jednak pamiętajmy, że to fikcja literacka). Przede wszystkim jednak dwie główne bohaterki i ich nieustający konflikt to oś całej książki. Kazimiera jest tradycyjna, Maja jest postępowa. Kazimiera słucha Radia Jadwiga, Maja protestuje w obronie mniejszości. Postaci dwóch teściowych są bardzo na czasie i mocno osadzone w naszej codzienności. Koniec końców, pomimo diametralnych różnic, łączą siły i wspólnie uczestniczą w wirze szalonych wydarzeń. Jedynym minusem jest dla mnie zbytnie nawiązywanie do innych autorów książek, co wygląda jak reklama.

To sztuka stworzyć kryminał, który w dodatku jest komedią i to naprawdę śmieszną komedią. Nieraz się zaśmiałam na głos, podążając za przygodami statecznej Kazimierzy i postrzelonej Mai, dwóch tytułowych teściowych. W książce jest ciekawie zbudowane tło wydarzeń, nawiązujące do tajemnic polskich królów (jednak pamiętajmy, że to fikcja literacka). Przede wszystkim jednak dwie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Bardzo ciekawa i niekiedy smutna książka. Pokazuje historie lekarzy, którzy mocno angażują się w walkę o swoich pacjentów w znacznie większym zakresie niż narzucałby to zakres obowiązków. Niektóre historie pacjentów przedstawione w tej książce nie mają szczęśliwego finału, ale uświadamiają jak ważna jest nadzieja, walka do końca i choćby jedna bliska osoba, która będzie niosła wsparcie.

Bardzo ciekawa i niekiedy smutna książka. Pokazuje historie lekarzy, którzy mocno angażują się w walkę o swoich pacjentów w znacznie większym zakresie niż narzucałby to zakres obowiązków. Niektóre historie pacjentów przedstawione w tej książce nie mają szczęśliwego finału, ale uświadamiają jak ważna jest nadzieja, walka do końca i choćby jedna bliska osoba, która będzie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Mocna książka przedstawiająca realia pracy polskich pielęgniarek. Poznajemy mnóstwo mocnych i wzruszających historii związanych z pacjentami, którzy najbardziej zapadli w pamięci bohaterkom książki. Pielęgniarki opowiadają także o realiach pracy w szpitalach, brakach kadrowych, konfliktach z lekarzami, a także konfliktach na linii starsze-młodsze pielęgniarki. Natomiast większość z nich łączy pasja do wykonywanego zawodu. Warto przeczytać tę książkę, aby spojrzeć na pracę pielęgniarki z szerzej perspektywy i zobaczyć z czym bohaterki zmagają się na co dzień. A karmienie pacjentów czy zastrzyki to tylko niewielki ułamek ich pracy.

Mocna książka przedstawiająca realia pracy polskich pielęgniarek. Poznajemy mnóstwo mocnych i wzruszających historii związanych z pacjentami, którzy najbardziej zapadli w pamięci bohaterkom książki. Pielęgniarki opowiadają także o realiach pracy w szpitalach, brakach kadrowych, konfliktach z lekarzami, a także konfliktach na linii starsze-młodsze pielęgniarki. Natomiast...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Cudowna książka, budująca taki klimat, że nie sposób się oderwać. Pochłonęłam całą i nawet nie zauważyłam kiedy. Historia w książce porusza emocje i zostaje gdzieś w duszy. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że przebywam tam razem z bohaterami w starym antykwariacie. Baśniowa atmosfera pozwala mocno oderwać się od rzeczywistości i zatopić się w niej w całości.

Cudowna książka, budująca taki klimat, że nie sposób się oderwać. Pochłonęłam całą i nawet nie zauważyłam kiedy. Historia w książce porusza emocje i zostaje gdzieś w duszy. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że przebywam tam razem z bohaterami w starym antykwariacie. Baśniowa atmosfera pozwala mocno oderwać się od rzeczywistości i zatopić się w niej w całości.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Podoba mi się język, jakiego używa autor oraz jego mocno szydercze poczucie humoru, które uwielbiam. Jeśli potraktować przedstawione w książce historie na zasadzie żartobliwych opowiastek - to podoba mi się. Natomiast jeśli potraktować to jako historie z gabinetu - mam wrażenie, że bohaterowie mówią językiem autora książki - chyba, że akurat autor trafił na klientów o podobnym poczuciu humoru i poziomie szydery. Byłoby ciekawiej, gdyby pojawiły się szersze opisy przypadków, diagnozy, bardziej szczegółowa droga do rozwiązania wewnętrznych konfliktów.

Podoba mi się język, jakiego używa autor oraz jego mocno szydercze poczucie humoru, które uwielbiam. Jeśli potraktować przedstawione w książce historie na zasadzie żartobliwych opowiastek - to podoba mi się. Natomiast jeśli potraktować to jako historie z gabinetu - mam wrażenie, że bohaterowie mówią językiem autora książki - chyba, że akurat autor trafił na klientów o...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Komedia kryminalna, w której główną bohaterką jest staruszka. Książka miejscami mocno zabawna, a miejscami troszkę żenująca. Myślę, że fabuła mogłaby nadawać się na film - komedię omyłek, natomiast w książce, niektóre sytuacje nie brzmią tak śmiesznie, jak można by się spodziewać. Dużo też jest w książce abstrakcyjnych sytuacji, które zaskakują. Zakończenie - nie rozczarowuje, wręcz przeciwnie! Sam motyw komedii kryminalnej z udziałem starszej pani to atrakcyjna koncepcja, którą można pociągnąć w ciekawy sposób.

Komedia kryminalna, w której główną bohaterką jest staruszka. Książka miejscami mocno zabawna, a miejscami troszkę żenująca. Myślę, że fabuła mogłaby nadawać się na film - komedię omyłek, natomiast w książce, niektóre sytuacje nie brzmią tak śmiesznie, jak można by się spodziewać. Dużo też jest w książce abstrakcyjnych sytuacji, które zaskakują. Zakończenie - nie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka do zbiór anegdotek z życia grabarza. Anegdotki są niezwykle krótkie, więc czyta się je bardzo szybko. Większość z nich jest zabawna, natomiast mam wrażenie, że znacznie bardziej mogły one bawić samych uczestników niż osoby czytające książkę, ponieważ spora część z nich to historyjki mocno sytuacyjne. Jest też parę filozoficznych historyjek, które sprawiają, że można się chwilę zadumać.
Książka - pomimo tematyki - bardzo łatwa w przyswojeniu, na jeden wieczór czytania.

Książka do zbiór anegdotek z życia grabarza. Anegdotki są niezwykle krótkie, więc czyta się je bardzo szybko. Większość z nich jest zabawna, natomiast mam wrażenie, że znacznie bardziej mogły one bawić samych uczestników niż osoby czytające książkę, ponieważ spora część z nich to historyjki mocno sytuacyjne. Jest też parę filozoficznych historyjek, które sprawiają, że można...

więcej Pokaż mimo to