Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie należałem do ludzi- wiem, że Ty też nie- którzy czują, że miłość do dziecka to najwyższa postać miłości, pełniejsza, donioślejsza i większa niż jakakolwiek inna(...) Ale to jest miłość szczególna, ponieważ jej podstawą nie jest atrakcyjność fizyczna ani przyjemność, ani intelekt, tylko lęk. Człowiek nie wie czym jest lęk, dopóki nie ma dziecka i może ten fakt podstępnie wpędza nas w myślenie, że taka miłość jest przemożna, bo sam lęk jest przemożny. Co dzień rano twoją pierwszą myślą jest nie "kocham go", tylko "czy wszystko z nim w porządku?". Świat przez noc zmienia się w tor przeszkód i strachów. Trzymasz dziecko na ręku, czekasz przed przejściem dla pieszych i nagle opada cię myśl, że przecież absurdem jest spodziewać się, że twoje dziecko, jakiekolwiek dziecko, przetrwa to życie. Mnie zdawało się to równie nieprawdopodobne jak przetrwanie późnoletnich motyli, które nieraz widywałem kołyszące się w powietrzu, zawsze o milimetry od rozkwaszenia się o przednią szybę samochodu.(...) Kiedy Twoje dziecko umiera , czujesz wszystko, co spodziewałeś się czuć, doświadczasz uczuć tak dobrze udokumentowanych przez innych, że nawet nie chcę ich tu wymieniać. (...) Czasem czujesz się bardziej w taki sposób, a mniej w owaki, czasem emocje następują w zmienionym porządku, czasem odczuwa się je wyjątkowo długo, lub wyjątkowo krótko. Ale doznania są zawsze te same. Jest jednak coś o czym nikt nie mówi. Jeżeli to jest twoje dziecko, to jakaś część ciebie, znikoma, ale nie do pominięcia, odczuwa też ulgę. Bo wreszcie to, czego się spodziewałeś, przed czym drżałeś, na co przygotowywałeś się od dnia zostania rodzicem- nadeszło. Aha, mówisz sobie, stało się. Oto jest. A potem już niczego nie musisz się bać.

Nigdy nie należałem do ludzi- wiem, że Ty też nie- którzy czują, że miłość do dziecka to najwyższa postać miłości, pełniejsza, donioślejsza ...

(...) dzieci są zaborcze. Chciałyby ojca i matkę mieć jedynie dla siebie i nie tylko z nikim się nimi nie dzielić, lecz nie pozwolić im choćby na chwilę osobności. Może przejawia się w tym nieuświadomione jeszcze przeczucie, że kiedyś nas opuszczą i już od dzieciństwa nie pozwalamy im umrzeć.

(...) dzieci są zaborcze. Chciałyby ojca i matkę mieć jedynie dla siebie i nie tylko z nikim się nimi nie dzielić, lecz nie pozwolić im choć...

Za tę chwilę oddałby najdłuższe życie. Są takie chwile, które niczym słońce w soczewce skupiają w jeden punkt całe życie, wypalając w nas już na zawsze ślad. Kto wie czy nie dla takich chwil jedynie się żyje, nie dla iluś tam lat.

Za tę chwilę oddałby najdłuższe życie. Są takie chwile, które niczym słońce w soczewce skupiają w jeden punkt całe życie, wypalając w nas ju...

Spyta ktoś, a o cóż można targować się ze śmiercią? A chociażby o to, aby nam darowała przynajmniej tę najkrótszą chwilę, jaką można odczuć w sobie, abyśmy doznali samowiedzy, że umarliśmy. Dlaczego to inni mają za człowieka wiedzieć, że umarł? Nikt nie żył za niego, sam za siebie żył, a jego życie to i jego śmierć. Dlaczego nie mógłby się jeszcze zdobyć choćby na westchnienie: -Dobrze, że żyłem. Jakaż byłaby to pochwała życia.

Spyta ktoś, a o cóż można targować się ze śmiercią? A chociażby o to, aby nam darowała przynajmniej tę najkrótszą chwilę, jaką można odczuć ...

Ale najmilej spędzałem czas , wyobrażając sobie cały, calutki dzień w Peszcie, jeśli to możliwe, od rana do wieczora, w dalszym ciągu hołdując skromności. W końcu tyle samo wysiłku kosztowałoby mnie wyobrażenie sobie jakiegoś szczególnego, idealnego dnia- ale ja przeważnie wyobrażałem sobie tylko złe dni, z wczesnym wstawaniem, szkołą, strachem, byle jakim obiadem, i te wszystkie możliwości, których wówczas nie wykorzystałem, odrzuciłem, a nawet ich nie zauważyłem naprawiałem w obozie koncentracyjnym z największym mistrzostwem.

Ale najmilej spędzałem czas , wyobrażając sobie cały, calutki dzień w Peszcie, jeśli to możliwe, od rana do wieczora, w dalszym ciągu hołduj...

Tata zawsze powtarzał, żeby po prostu dawać z siebie wszystko i mówić prawdę. Powtarzał, że nic nie przynosi duszy takiego spokoju jak to, że rano po przebudzeniu człowiek nie musi roztrząsać kim jest. A jak się zrobi coś złego , to trzeba się śmiało przyznać, przeprosić i żyć dalej. Nie targać tego ze sobą.

Tata zawsze powtarzał, żeby po prostu dawać z siebie wszystko i mówić prawdę. Powtarzał, że nic nie przynosi duszy takiego spokoju jak to, ż...

Czasem myślę sobie, że nie istnieje coś takiego jak mierzalna inteligencja, a jeśli tak, to w żadnym wypadku nie jest ona wskaźnikiem czegokolwiek, szczególnie w przypadku kolorowych. Może i debil nie zostanie neurochirurgiem, ale geniusz może być zarówno kardiologiem, jak i siedzieć w okienku na poczcie.

Czasem myślę sobie, że nie istnieje coś takiego jak mierzalna inteligencja, a jeśli tak, to w żadnym wypadku nie jest ona wskaźnikiem czegok...

Po nikim tak człowiek nie widzi dokładnie starości, jak po starzejących się ojcu, matce. To starość, która nas boli, z którą współcierpimy, na którą jesteśmy skazani, aby się w niej przeglądać i odnajdywać siebie.

Po nikim tak człowiek nie widzi dokładnie starości, jak po starzejących się ojcu, matce. To starość, która nas boli, z którą współcierpimy, ...

(...) jeśli nowy początek jest prawdziwie nowy, będzie miał znamiona kryzysu. Każda prawdziwa zmiana powinna początkowo budzić strach. Jeśli się nie boisz, to znaczy, że nie jest to prawdziwa zmiana.

(...) jeśli nowy początek jest prawdziwie nowy, będzie miał znamiona kryzysu. Każda prawdziwa zmiana powinna początkowo budzić strach. Jeśli...