Wybitna to odpowiednie słowo. Prosto ale do głębi istoty rzeczy. Szkoda, że nawet tak wspaniałe dzieła sztuki nie mogą zmienić rzeczywistości.

Wybitna to odpowiednie słowo. Prosto ale do głębi istoty rzeczy. Szkoda, że nawet tak wspaniałe dzieła sztuki nie mogą zmienić rzeczywistości.

Wspaniała książka. Prosta, ale prawdziwa. Poruszająca. Uniwersalna. Potrzebna.

Jedna z moich ulubionych.

Wspaniała książka. Prosta, ale prawdziwa. Poruszająca. Uniwersalna. Potrzebna.

Jedna z moich ulubionych.

Opowieść o niemieckim żołnierzu, I wojna światowa. Mimo upływu lat wciąż niezwykle aktualna i wstrząsająca

Opowieść o niemieckim żołnierzu, I wojna światowa. Mimo upływu lat wciąż niezwykle aktualna i wstrząsająca

"Jak można to wszystko brać poważnie, gdy człowiek był tu, na froncie"

"Młodymi, wrażliwymi oczami oczami obserwowaliśmy, jak wpajane nam przez naszych nauczycieli klasyczne pojęcie ojczyzny przybiera tu na razie kształt wyrzeczenia się osobowości w sposób tak upokarzający (...)"

Książka, która powinna znaleźć się na liście lektur; tak mało przecież pojawia się literatury z okresu I wojny światowej, a pozycja ta jest świetną książką antywojenną.

"Jak można to wszystko brać poważnie, gdy człowiek był tu, na froncie"

"Młodymi, wrażliwymi oczami oczami obserwowaliśmy, jak wpajane nam przez naszych nauczycieli klasyczne pojęcie ojczyzny przybiera tu na razie kształt wyrzeczenia się osobowości w sposób tak upokarzający (...)"

Książka, która powinna znaleźć się na liście lektur; tak mało przecież pojawia się...

Czy wojna przynosi rozwiązanie konfliktów?

Wiadomo nie od dziś, że wojna przynosi tylko cierpienie. Do czego to wszystko zmierza i po co to komu potrzebne?

Marzec to miesiąc, który upłynął mi podczas akcji czytania #klasycznierazem lektury "Na zachodzie bez zmian".
Powieść opisuje losy młodych niemieckich chłopców, którzy zbyt wcześnie opuszczają mury szkolne, aby włożyć mundur i bronić swojej ojczyzny. Trafiają na front, gdzie często są świadkami okrutnej śmieci swoich kolegów. Prowadzą rozmowy o sensie tego konfliktu, o tym, że to osoby na "wyższym szczeblu" decydują o jego słuszności zza biurek, bo Państwo czuje się obrażone przez inne Państwo...tylko oni Ci młodzi chłopcy wcale nie czują się "obrażeni" na tych żołnierzy po drugiej stronie...bo niby i za co...przecież niektórych nawet nigdy na oczy nie widzieli...

Ta lektura nie należy do najłatwiejszych. Autor brutalnie ukazuje oblicze wojny, tu nie ma ubarwień tylko czysta prawda...i strach...młodych chłopców, którzy bezlitośnie zostają rzuceni w odmęty konfliktu. Emocje brały górę w trakcie czytania, szczególnie opisy wydarzeń rozgrywających się w okopach.

Po raz pierwszy miałam do czynienia z lekturą, w której fabuła opowiadana jest z perspektywy wroga, gdzie mi jako Polce wydaje się to co najmniej niebywałe i dziwne, bo przecież wiadomo nie od dziś, kto był ofiarą w tym konflikcie. I znów kolejne zaskoczenie, bo odczuwałam ogromne współczucie i cierpienie względem głównego bohatera. Po co ta wojna? Po co ten ból i dla kogo? Przecież po drugiej stronie barykady jest też młody chłopak i nie chce tej wojny...

To moje kolejne spotkanie z autorem. Styl jest dla mnie mało przystępny i tu mam jedyny problem z tą książką. Sama tematyka jest bliska mojemu sercu. Tej powieści nie da się przeczytać szybko tylko wymaga ogromnego skupienia, przynajmniej w mojej opinii.

Emocjonująca, poruszająca i przygnębiająca... Warta przeczytania, szczególnie dla miłośników literatury wojennej.

Czy wojna przynosi rozwiązanie konfliktów?

Wiadomo nie od dziś, że wojna przynosi tylko cierpienie. Do czego to wszystko zmierza i po co to komu potrzebne?

Marzec to miesiąc, który upłynął mi podczas akcji czytania #klasycznierazem lektury "Na zachodzie bez zmian".
Powieść opisuje losy młodych niemieckich chłopców, którzy zbyt wcześnie opuszczają mury szkolne, aby włożyć...

Nauczyciele są szalenie niedoceniani. Z roku na rok opinia na ich temat w społeczeństwie jest coraz gorsza, pozbawiona szacunku, który się zwyczajnie należy. Mało kto zauważa, że mają oni niebagatelny wpływ na dzieciaki. Dla wielu są wręcz autorytetem, a ich słowo sprawą najwyższej wagi. Taka sytuacja miała miejsce w Niemczech w trakcie Wielkiej Wojny. Grupa siedemnastolatków, chłopaków ze szkolnej ławki, za namową nauczyciela przywdziała mundur i zasiliła szeregi żołnierzy na froncie. Ku chwale ojczyzny, za kraj dawaj. Brutalna okopowa rzeczywistość rozrywa ich świadomość na strzępy. Marzenia, plany i sielanka wędrują w błocie pod butem wyższych stopniem, przygniecione walącymi się ścianami schronów, nierzadko ciałami innych opuszczających ten padół płaczu. Kumple od broni z miejsca przestają być chłopakami, stają się facetami. Nie z wyboru, a z przymusu. Na froncie nie ma miejsca dla chłopców. Jeśli tacy się trafią to zostają wysłani na wszystkie strony świata przez uderzający pocisk moździerza.

Remarque nie owija w bawełnę. W swojej książce przedstawia prawdę i tylko prawdę. Niczego nie ubarwia, niczego nie cenzuruje. Opisuje ten horror prostymi, niewyszukanymi słowami. Surowo, brutalnie, szczerze i bez emocji. Dla nas, odbiorców jego prozy, właśnie ten brak emocji jest najbardziej uderzający - ich wykluczenie ma bardzo mocny wydźwięk, rozrywa nasze serca. Przemienia nicość w ogrom uczuć, wyostrza zmysły. Sprawia, że sami znajdujemy się w okopie…

Remarque jest wirtuozem. A przecież nic specjalnego nie zrobił. Napisał to czego doświadczył. Po prostu.

„Na Zachodzie bez zmian” to Fat Man/Little Boy. Wybierzcie. Efekt ten sam.

Nauczyciele są szalenie niedoceniani. Z roku na rok opinia na ich temat w społeczeństwie jest coraz gorsza, pozbawiona szacunku, który się zwyczajnie należy. Mało kto zauważa, że mają oni niebagatelny wpływ na dzieciaki. Dla wielu są wręcz autorytetem, a ich słowo sprawą najwyższej wagi. Taka sytuacja miała miejsce w Niemczech w trakcie Wielkiej Wojny. Grupa...

Książki w tematyce I lub II wojny światowej nie należą do najłatwiejszych. Mają jednak swój szczególny klimat, który do mnie trafia i który bardzo lubię.
Nie czytam ich natomiast zbyt często, na powieści tego typu musi być odpowiedni moment.

"Na Zachodzie bez zmian" nie jest łatwą i lekką historią. Ale jest potrzebna. Uważam, że warto ją przeczytać.
Akcja dzieje się w czasach I wojny światowej. Młodzi ludzie zostają wysłani na front, zostają straconym pokoleniem. Powieść ukazuje nam ich spojrzenie na sytuację na świecie, to jak muszą skupiać się na tym co tu i teraz. Odniosłam wrażenie, że ci młodzi chłopcy, którzy musieli z dnia na dzień stać się mężczyznami, nie wiedzieli nawet konkretnie o co walczą. To inni ludzie, wyżej postawieni, decydowali za nich, rzucili ich do walki, sami nie biorąc w tym udziału.

Czy po takich przejściach, po patrzeniu na śmierć kolegów, żołnierz jest w stanie wrócić do swojego życia? Do życia, z którego tak drastycznie został wyrwany? Jak odpowiedzieć na pytanie - co dalej?

Książka jest krótka, ale potrzebna. Wojenne powieści ukazują to, co jest w życiu ważne, stawiają pytania i wymuszają na nas zatrzymanie się na chwilę zadumy.

Przeczytajcie.

Książki w tematyce I lub II wojny światowej nie należą do najłatwiejszych. Mają jednak swój szczególny klimat, który do mnie trafia i który bardzo lubię.
Nie czytam ich natomiast zbyt często, na powieści tego typu musi być odpowiedni moment.

"Na Zachodzie bez zmian" nie jest łatwą i lekką historią. Ale jest potrzebna. Uważam, że warto ją przeczytać.
Akcja dzieje się w...

Poruszająca historia o wojnie opowiedziana przez niemieckiego żołnierza. Bez koloryzowania, surowo, prawdziwie. Powinno ją przeczytać całe kierownictwo wszystkich państw świata, aby nigdy już nie doszło do podobnej masakry.

Poruszająca historia o wojnie opowiedziana przez niemieckiego żołnierza. Bez koloryzowania, surowo, prawdziwie. Powinno ją przeczytać całe kierownictwo wszystkich państw świata, aby nigdy już nie doszło do podobnej masakry.

Książka warta przeczytania, jednak nie zachwyciła mnie.

Książka warta przeczytania, jednak nie zachwyciła mnie.

Oblicze Wielkiej Wojny. Brutalne i smutne.

Oblicze Wielkiej Wojny. Brutalne i smutne.