Na Zachodzie bez zmian

Nie lubię nazywać jakichś książek „mądrymi”. W wielu pozycjach można znaleźć coś ciekawego i wartościowego, a taki epitet często oznacza, że dana książka nie ma żadnych innych atutów. „Na zachodzie bez zmian” jednak taka jest, a zarazem to kawał dobrej literatury. Nie jest to typowa powieść wojenna, gdyż a froncie rozgrywają się tylko pewne epizody. To smutna i piękna opowieść o straconym pokoleniu chłopaków urodzonych ok. 1896, którzy w 1914 roku mieli nieszczęście mieć 18 lat i całe życie przed sobą. Chociaż głównymi bohaterami są młodzi Niemcy, to autor (i narrator, chociaż to różne osoby) utożsamia się również ze swoimi przeciwnikami z Wielkiej Brytanii i Francji. Ich historia obfituje nie tylko w krwawe walki – te właściwie są tylko krótkimi chwilami pomiędzy długimi okresami głodu, nudy i nerwowego oczekiwania – ale i młodzieńcze przygody. A także rozczarowanie, strach, nieufność i zawiedzione nadzieje, które nie mniej niż ogień armat i karabinów dosłownie złamały całe pokolenie młodych Europejczyków. Pozwala to zrozumieć, dlaczego – mimo tragicznych doświadczeń I wojny światowej – do już następne pokolenie znalazło się w podobnej sytuacji.

Nie lubię nazywać jakichś książek „mądrymi”. W wielu pozycjach można znaleźć coś ciekawego i wartościowego, a taki epitet często oznacza, że dana książka nie ma żadnych innych atutów. „Na zachodzie bez zmian” jednak taka jest, a zarazem to kawał dobrej literatury. Nie jest to typowa powieść wojenna, gdyż a froncie rozgrywają się tylko pewne epizody. To smutna i piękna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jakoś mnie to nie chwyciło, bezlitosna w swoim przekazie, boleśnie pokazuje jak młode pokolenie przez wojnę, nawet to, które wyszło z niej z życiem, miało zrujnowane całe życie. Zabrakło mi w tym wszystkim jakiegoś dobrego wykreowania bohaterów, nie lubię jak w książkach postacie są jakby statystami bez osobowości, bo w ogóle mnie ich los nie porusza, no i tutaj tak było. 6/10

Jakoś mnie to nie chwyciło, bezlitosna w swoim przekazie, boleśnie pokazuje jak młode pokolenie przez wojnę, nawet to, które wyszło z niej z życiem, miało zrujnowane całe życie. Zabrakło mi w tym wszystkim jakiegoś dobrego wykreowania bohaterów, nie lubię jak w książkach postacie są jakby statystami bez osobowości, bo w ogóle mnie ich los nie porusza, no i tutaj tak było. 6/10

Pokaż mimo to

Świetna, trudna, na długo pozostanie w głowie. Przestroga, memento, drogowskaz. Nie spodziewałem się takiego wrażenia, a zakończenie pozostawiło dziwną mieszankę emocji.

Świetna, trudna, na długo pozostanie w głowie. Przestroga, memento, drogowskaz. Nie spodziewałem się takiego wrażenia, a zakończenie pozostawiło dziwną mieszankę emocji.

Pokaż mimo to

To jedna z tych zupełnie niepozornych lektur, która pozostawia czytelnika zniszczonego, rozbitego, z głową i sercem pełnymi gniewu na system w którym od wieków przymusowo uczestniczymy. Akcja rozgrywa się podczas I wojny światowej, ale jest to tak uniwersalna historia, że mogłaby dotyczyć każdej innej wojny na całym globie. Bohaterami książki jest grupka chłopców, uczniów których do jakże szlachetnego zaciągnięcia się do wojska namówił pozbawiony wyobraźni nauczyciel. Oczekiwania chłopców wobec tego jak służba będzie wyglądać, zostały doszczętnie zdruzgotane przez rzeczywistość którą zastali na polu bitwy.

Autor nie oszczędza nam szczegółów zarówno życia codziennego żołnierzy, ich musztry, wyżywienia, ich relacji i sposobu spędzania czasu wolnego, czy chciałoby się powiedzieć - po prostu spokojnej codzienności. Ale przenosimy się także na pole bitwy, gdzie dostajemy potężną dawkę emocji przez które przechodzi główny bohater i narrator. Dociera do nas obrzydliwość i brak jakiejkolwiek logiki czy potrzeby na to, przez co przechodzą Ci ludzie traktowani jako mięso armatnie, ślepo posłuszni dowodzącym. Pokazuje jak spaczonym i brutalnym procederem jest koncepcja wojny, która pozostawia ludzi pustych jak wydmuszki. Najdobitniej zobaczyliśmy to w momencie kiedy Paul, czyli nasz narrator, wraca do domu na przepustce. Początkowo oczarowany i zachwycony (chociaż już obciążony wyrzutami sumienia, że zostawia swoich kolegów i nie wie czy zobaczy ich żywych po powrocie), stęskniony za rodziną, szybko dochodzi do wniosku że nie potrafi się już dłużej komunikować z ludźmi, nie wie co chce robić po zakończeniu wojny bo nie wyobraża sobie już innego życia. Jest to jedna z najsmutniejszych refleksji jeśli chodzi o tą książkę - młodzi ludzie którym nie dane było przeżyć życia w wybrany przez nich sposób, brutalnie przerwano im dzieciństwo wrzucając w bezsensowną i bezmyślną jatkę, oczekując od nich że odsłużą co trzeba i spokojnie wrócą do domów (przeważnie dodatkowo okaleczeni fizycznie, ale kogo by to obchodziło).

Bardzo chciałabym napisać coś więcej o tej książce, ale zwyczajnie brakuje mi słów. Jest przejmująca, smutna i niestety nadal aktualna. Dzieci i młodzi ludzie są głównymi ofiarami idiotycznych decyzji “dorosłych” u władzy, którzy są zupełnie oderwani od rzeczywistości przez pogoń za władzą i pieniądzem. Historia ta jest stara jak świat, nikt nie potrafi ani nie chce jej zapobiegać, ciągle się gdzieś wydarza. Autor swoją historią (opartą zresztą na własnych przeżyciach), rozłożył ten problem na łopatki przez co uważam, że “Na zachodzie bez zmian” powinno być obowiązkową lekturą szkolną. Tak aby dzieci rozumiały, że wojna to nie tylko wymachiwanie karabinem i rzucanie granatami jakby to była zabawa, ale coś znacznie bardziej bezpowrotnie wyniszczającego. Naprawdę gorąco polecam tą pozycję, nie bez powodu przeszła okres cenzury i stała się jedną z głośniejszych powieści XX wieku.

To jedna z tych zupełnie niepozornych lektur, która pozostawia czytelnika zniszczonego, rozbitego, z głową i sercem pełnymi gniewu na system w którym od wieków przymusowo uczestniczymy. Akcja rozgrywa się podczas I wojny światowej, ale jest to tak uniwersalna historia, że mogłaby dotyczyć każdej innej wojny na całym globie. Bohaterami książki jest grupka chłopców, uczniów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z bardziej wpływowych książek w moim dotychczasowym życiu.

Jedna z bardziej wpływowych książek w moim dotychczasowym życiu.

Pokaż mimo to

Przejmujący manifest antywojenny. Surowy, ascetyczny, pozostawiający obrazy okrucieństw i bezsensu masakry pierwszej wojny światowej bez komentarza. Każdy z czytelników może po tej ciężkiej, ale doskonałej lekturze uświadomić sobie jak odległe jest machanie patriotyczną czy nacjonalistyczna chorągiewką (Make America great again, "wstawanie z kolan", политические сферы влияния, Lebensraum) od realiów okopów pełnych trupów i bezsensownego bólu. Lektura obowiązkowa dla każdego, któremu majaczy się chęć siłowego rozwiązywania problemów. Warto również zobaczyć film Delberta Manna.

Przejmujący manifest antywojenny. Surowy, ascetyczny, pozostawiający obrazy okrucieństw i bezsensu masakry pierwszej wojny światowej bez komentarza. Każdy z czytelników może po tej ciężkiej, ale doskonałej lekturze uświadomić sobie jak odległe jest machanie patriotyczną czy nacjonalistyczna chorągiewką (Make America great again, "wstawanie z kolan", политические сферы...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie podejmuję się krytyki powieści tego typu, do tego Noblistów. 157 stron w moim wydaniu, książka wybitna, może dodam, gęsta. To tyle.

Nie podejmuję się krytyki powieści tego typu, do tego Noblistów. 157 stron w moim wydaniu, książka wybitna, może dodam, gęsta. To tyle.

Pokaż mimo to

Naprawdę świetna, cudownie pokazuje realia życia na froncie

Naprawdę świetna, cudownie pokazuje realia życia na froncie

Pokaż mimo to

To powinna być lektura szkolna!

To powinna być lektura szkolna!

Pokaż mimo to

Bardzo krótka, ale bardzo ważna i potrzebna książka. Zawiera wszystko to, co powinniśmy wiedzieć o wojnie. Każdy fragment chwyta za serce i skłania do refleksji.

Bardzo krótka, ale bardzo ważna i potrzebna książka. Zawiera wszystko to, co powinniśmy wiedzieć o wojnie. Każdy fragment chwyta za serce i skłania do refleksji.

Pokaż mimo to