Na Zachodzie bez zmian

Na Pierwszą (zwaną wtedy Wielką) Wojnę Światową żołnierze ze wszystkich stron szli jeszcze "ze śpiewem na ustach", obrzucani kwiatami przez gawiedź, bo nie wiedzieli kompletnie jaka czeka ich jatka.
Co było potem, opisał właśnie między innymi Remarque. I zrobił to naprawdę dobrze.

Na Pierwszą (zwaną wtedy Wielką) Wojnę Światową żołnierze ze wszystkich stron szli jeszcze "ze śpiewem na ustach", obrzucani kwiatami przez gawiedź, bo nie wiedzieli kompletnie jaka czeka ich jatka.
Co było potem, opisał właśnie między innymi Remarque. I zrobił to naprawdę dobrze.

Jeśli ktoś nie zapoznał się jeszcze z twórczością Remarque, najwyższy czas. Można zacząć od jego najsłynniejszej powieści "Na zachodzie bez zmian", ale zaraz potem przejść do mojego ulubionego w jego twórczości "Łuku triumfalnego". Gorąco zachęcam!

Jeśli ktoś nie zapoznał się jeszcze z twórczością Remarque, najwyższy czas. Można zacząć od jego najsłynniejszej powieści "Na zachodzie bez zmian", ale zaraz potem przejść do mojego ulubionego w jego twórczości "Łuku triumfalnego". Gorąco zachęcam!

Wojna nieodłaczny element ludzkiego życia, wiążą się z tym dramaty, horrory i traumy. Nie ma wygranych i przegranych to destrukcja obopólna. Remarque opowiada wojne nie tylko od strony ciągłych walk ale lat spędzonych bohaterów na froncie, w których rzadko kiedy bywa czas na radość. "Poza tym wojna jest jednak inna, niż ludzie sobie wyobrażają". Lektura niezwykle aktualna szczególnie w obecnych czasach.

Wojna nieodłaczny element ludzkiego życia, wiążą się z tym dramaty, horrory i traumy. Nie ma wygranych i przegranych to destrukcja obopólna. Remarque opowiada wojne nie tylko od strony ciągłych walk ale lat spędzonych bohaterów na froncie, w których rzadko kiedy bywa czas na radość. "Poza tym wojna jest jednak inna, niż ludzie sobie wyobrażają". Lektura niezwykle aktualna...

"Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył ran."/William Shakespeare. Obserwacja realiów wojny z perspektywy zwykłego żołnierza. Nie straciła niestety na swej aktualności.

"Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył ran."/William Shakespeare. Obserwacja realiów wojny z perspektywy zwykłego żołnierza. Nie straciła niestety na swej aktualności.

Książki słuchałam jako audiobooka i trochę do mnie nie trafiła. Ciężko mi się jej słuchało, czasami nudnawo. Niestety, bo bardzo lubię książki o podobnej tematyce.

Książki słuchałam jako audiobooka i trochę do mnie nie trafiła. Ciężko mi się jej słuchało, czasami nudnawo. Niestety, bo bardzo lubię książki o podobnej tematyce.

Wspaniały manifest pacyfizmu.

Wspaniały manifest pacyfizmu.

Patrzę na to co się dzieje za wschodnią granicą i przypomniało mi się, że postanowiłem sobie kiedyś, że przeczytam "Na zachodzie bez zmian", bo wiedziałem, a teraz, po lekturze, jestem już pewien, że nikt piękniej niż Remarque nie pisał o tym jak umiera młodzieńczy idealizm, niewinność, życiowe plany, głód jutra. Czuć tu braterstwo w okopach, są też demony w głowach i bezradność w sercach. Epitafium tyleż cudowne (językowo), co straszne.

Patrzę na to co się dzieje za wschodnią granicą i przypomniało mi się, że postanowiłem sobie kiedyś, że przeczytam "Na zachodzie bez zmian", bo wiedziałem, a teraz, po lekturze, jestem już pewien, że nikt piękniej niż Remarque nie pisał o tym jak umiera młodzieńczy idealizm, niewinność, życiowe plany, głód jutra. Czuć tu braterstwo w okopach, są też demony w głowach i...

Nawet nie wiem co napisać o tej pozycji . Ponadczasowa. Pierwsze strony tej pozycji mnie wciągnęły. Niestety później musiałam odłożyć czytanie i powrócić ponownie za kilka dni i z mniejszym zapałem. Książka porusza ważny i jakże bliski obecnie nam temat wojny. Warta przeczytania. Zupełnie inny punkt widzenia niż literatura którą czytywałam wcześniej. Dla mnie książka trudna, zarówno w treści jak i w stylistyce, a jednak nie potrafiłam odłożyć jej nie doczytawszy do końca.

Nawet nie wiem co napisać o tej pozycji . Ponadczasowa. Pierwsze strony tej pozycji mnie wciągnęły. Niestety później musiałam odłożyć czytanie i powrócić ponownie za kilka dni i z mniejszym zapałem. Książka porusza ważny i jakże bliski obecnie nam temat wojny. Warta przeczytania. Zupełnie inny punkt widzenia niż literatura którą czytywałam wcześniej. Dla mnie książka...

Nic nie wiedziałem o tej książce rozpoczynając słuchanie jej. Nie miałem żadnego nastawienia, dopiero z książki dowiedziałem się o czym jest.
Generalnie mamy tu historię w kilku aktach - okopy, urlop głównego bohatera od frontu i lazaret, a w zasadzie opieka medyczna u sióstr zakonnych (co wyraźnie odróżniał narrator).
Historia prowadzi nas przez wszystkie najważniejsze etapy wojny tamtych czasów, w opisach walk wyczuwałem, że autor musiał sam to wszystko przeżyć bo liczba szczegółów i opisy uszkodzeń ciała są bardzo realistyczne.
Dla mnie najbardziej pamiętne sceny to te, które były w domu, kiedy człowiek przez całe walki tęskni za domem, a wracając tęskni za frontem i czuje się obco. Jest to uczucie, które niezwykle wpływa na wyobraźnię. Druga scena to rozmowa wojaków o przyczynach wojen i kto powoduje, że one trwają tyle czasu. Prostota tych przemyśleń uderza swoim paradoksem. Kolejna scena zapadająca w pamięci to ta, gdy autor spotyka się bezpośrednio ze swoim wrogiem. Jedna z ostatnich scen, która dosłownie wycisnęła ze mnie gromki śmiech, to misja chłopaków z lazaretu, którzy pomogli mu w niezwykle istotnej sprawie.
Moje myśli po całej tej książce są takie, że zupełnie przez przypadek trafiłem na niezwykle aktualną pozycję, która uświadomiła mi jedynie bezsens wojen na świecie. Książka na pewno mi zapadnie w pamięć, chociaż lektor - oczywiście moim zdaniem - trochę za mocno wczuwał się w część dialogów i niektóre sceny zinterpretował zupełnie inaczej niż ja bym sobie je wyobraził. Jednak postanowiłem nie obniżać liczby gwiazdek tylko na podstawie tego jak lektor to zinterpretował, tylko po chwili na przemyślenia oceniłem samą książkę w jej treści.

Nic nie wiedziałem o tej książce rozpoczynając słuchanie jej. Nie miałem żadnego nastawienia, dopiero z książki dowiedziałem się o czym jest.
Generalnie mamy tu historię w kilku aktach - okopy, urlop głównego bohatera od frontu i lazaret, a w zasadzie opieka medyczna u sióstr zakonnych (co wyraźnie odróżniał narrator).
Historia prowadzi nas przez wszystkie najważniejsze...

W zasadzie powieść dzieje się na 3 planach: front (okopy), wizyta w domu rodzinnym Pawła Bǟumera, lazaret. Jeszcze żadna książka o wojnie nie wzbudziła we mnie tyle emocji. Naturalistyczne opisy wojennej pożogi, niewinność bohaterów, którzy muszą przejść przyspieszony kurs odpowiedzialności i dorosłości. Wizyta Pawła w domu rodzinnym powoduje u niego kryzys - nie przynależy już do rodziny, jest obcy. Jego nowa rzeczywistość to wojna, współtowarzysze i śmierć. Geniusz autora polega na umiejętności połączenia realizmu z zadumą filozoficzną nad pięknem prostoty życia (nie brak tu elementów wręcz lirycznych). Książka o silnym wydźwięku antywojennym - na czasie.

W zasadzie powieść dzieje się na 3 planach: front (okopy), wizyta w domu rodzinnym Pawła Bǟumera, lazaret. Jeszcze żadna książka o wojnie nie wzbudziła we mnie tyle emocji. Naturalistyczne opisy wojennej pożogi, niewinność bohaterów, którzy muszą przejść przyspieszony kurs odpowiedzialności i dorosłości. Wizyta Pawła w domu rodzinnym powoduje u niego kryzys - nie przynależy...