Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W końcu. Jedna z lepszych książek z kategorii reportażu kryminalnego. I to przez duże L. Jak ktoś czytuje te wszystkie książki z kategorii medycyny sadowej i tym podobnych to na pewno już natrafił przynajmniej w skrócie na sprawę Green River czyli największe (chyba) seryjne morderstwo w Stanach. Gościa nie mogli złapać przez ponad dwie dekady a ten zamordował grubo ponad kilkadziesiąt kobiet, głównie prostytutek. Książka grubaśna ponad 600 stron i wydawałoby się, że chyba trochę za dużo, no bo co przedrukowali akta sprawy? Tymczasem książka tak naprawdę w głównej mierze jest poświęcona ofiarom. I tu też zaskoczenie no, bo co w tym może być ciekawego, ale okazuje się, że autorka świetnie i to już od pierwszej strony prowadzi czytelnika przez meandry tej sprawy i jak się okazuje to nie morderca będzie tutaj głównym bohaterem. Każda z jego ofiar, a przynajmniej te które zostały mu przypisane znajdzie się w tej książce. Co tu dużo mówić większość z nich to młode dziewczyny, które miały po prostu pecha w życiu i to podwójnego. Raz, że znalazły się na ulicy a dwa, że stanęły na drodze Garemu Ridgwayowi. Na dobrą sprawę morderca pojawia się gdzieś pod koniec kiedy już policja zacieśnia pętle wokół niego bo też sporo miejsca w książce jest poświęcone temu jak policja przez te kilkadziesiąt lat próbowała go złapać. Także to nie tak że 600 stron jest poświęcone temu jednemu gościowi, wręcz przeciwnie. Książka wciąga od pierwszej strony więc pozytywne opinie jak najbardziej słuszne. Ann Rule napisała jeszcze podobno książkę o Tedzie Bundy z którym się podobno znała więc może warto sięgnąć jeszcze po tę pozycję. Się zobaczy.

W końcu. Jedna z lepszych książek z kategorii reportażu kryminalnego. I to przez duże L. Jak ktoś czytuje te wszystkie książki z kategorii medycyny sadowej i tym podobnych to na pewno już natrafił przynajmniej w skrócie na sprawę Green River czyli największe (chyba) seryjne morderstwo w St...

Rozwiń Zwiń

Jest to zbiór opowiadań grozy tylko …. bez grozy. Jedenaście opowiadań autorów takich jak Oscar Wilde, Yates czy Dickens. Zatem literatura na poziomie, klasyka można rzec tylko tych duchów jakiś niedosyt. Najdłuższe zatytułowane “Podnieść martwych z grobu” było chyba najnudniejsze i nie żadne zombiaki w nim nie ganiały więc proszę się nie nastawiać. “Biblioteczne okno” było o lasce z majakami i zwidami, duchów dalej nie widać. “Zbrodnia lorda ….” była o jakimś mordercy amatorze. Chociaż, mimo wszystko kilka duchów i to w formie klasycznej jest. Otwierające opowiadanie “Duch Canterville” to taki klasyk duchowy otwierający tę książkę. I tam rzeczywiście mamy Ducha pełną gębą można powiedzieć. W “opowieści starej piastunki” mamy również klasyka w wydaniu duchów mianowicie coś jakby Jeźdźca bez głowy który nęka okoliczne wioski. Ale jest też milusie opowiadanie z duchem dziecka “Dwie rączki”. No i Dickens też stanął na wysokości zadania z bardzo krótkim, ale treściwym “Dróżnikiem”. Generalnie przyjemna seria dobrej moim zdaniem klasycznej literatury do takiej spokojnej wieczornej lektury no, bo umówmy się raczej nie ma się tutaj czego bać.

Jest to zbiór opowiadań grozy tylko …. bez grozy. Jedenaście opowiadań autorów takich jak Oscar Wilde, Yates czy Dickens. Zatem literatura na poziomie, klasyka można rzec tylko tych duchów jakiś niedosyt. Najdłuższe zatytułowane “Podnieść martwych z grobu” było chyba najnudniejsze i nie ża...

Rozwiń Zwiń

W sumie, po tej lekturze to mi wyszło …....że te czarownice to tak same z siebie to nic nie mogły, bo za każdym razem czytamy “że Bóg tak chciał” albo “Bóg na to pozwolił” Ewentualnie, że jak czarownica komuś tam nabruździła to za zgodą Boga, bo to była ….kara za grzechy. Jak dla mnie to wyszło, że te czarownice to w sumie zesłał /wymyślił sam Stwórca. Nie powiem ...sprytne!! I jednocześnie jak się to czyta i człowiek sobie pomysli że taka lektura była w pewnym mniej oświeconym okresie wytyczną to włos dęba staje i krew się w żyłach ścina. Chociaż patrząc na obecne czasy i co kler do spółki z politykami (albo raczej odwrotnie) wyprawia z kobietami i żywotami nas maluczkich …..to jakby historia zaczynała zataczać koło. Także lektura trochę śmieszna i trochę strraszna a na pewno trudna jak cała ta seria książek mocno związanych z etnografią i obyczajami. Ciągle sobie mówię, że kończe z tą serią ….a na półce nadal czekają jeszcze dwie nowe dokupione bo może jednak dadzą się przeczytać bez używania słownika i podręcznika do łaciny (w jednej z poprzednich były jakoś archaicznie budowane zdania co mnie doprowadzało do płaczu) Tutaj czytanie nawet szło pewnie tłumaczenie było lepsze, ale bełkot radykałów nadal przebijał. Oby nie wciągneli tego do kanonu lektur, bo dopiero będzie się działo.

W sumie, po tej lekturze to mi wyszło …....że te czarownice to tak same z siebie to nic nie mogły, bo za każdym razem czytamy “że Bóg tak chciał” albo “Bóg na to pozwolił” Ewentualnie, że jak czarownica komuś tam nabruździła to za zgodą Boga, bo to była ….kara za grzechy. Jak dla mnie to w...

Rozwiń Zwiń

W końcu jedna z lepszych przeczytanych ostatnio książek. Taki kryminał skandynawski pełną gębą. Praktycznie od pierwszej strony wciągał i to bez żadnej taryfy ulgowej. Także pozytywne recenzje były w punkt. Mamy tutaj wszystko co lubimy. Jest porwanie, są morderstwa, leje się krew, ale trzeba też mocno pogłówkować. Główni bohaterowie nie są jakoś przejaskrawieni i chyba co najważnejsze .., nie zagłuszają swoją obecnością samego kryminału. To zbrodnie i morderstwa maja być na pierwszym planie a nie mizdrzenie się (jak to często gęsto bywa) głównych bohaterów. Tutaj dobrze zobrazowane postaci detektywów, którzy mierzą się ze zbrodnią, ale co ważne wszystko w koło też dopracowane i odpowiednio przekazane czytelnikowi. Opisy nie nudzą a robią klimat, pozostałe osoby to nie tylko tło dla reszty i wypełniacz. Każdy ma do odegrania jakąś role w tej zagadce. Nie chce robić szkolnego streszczenia więc odsyłam na obwolutę ale powiem tak książka warta tych dobrych recenzji. W końcu coś co się czytało z przyjemnością od początku do końca i nie było do durno infantylne czytadło.

W końcu jedna z lepszych przeczytanych ostatnio książek. Taki kryminał skandynawski pełną gębą. Praktycznie od pierwszej strony wciągał i to bez żadnej taryfy ulgowej. Także pozytywne recenzje były w punkt. Mamy tutaj wszystko co lubimy. Jest porwanie, są morderstwa, leje się krew, ale trz...

Rozwiń Zwiń

Hhmmmm...... czyli literatura grozy w polskim wydaniu. Nie było to złe nie było też superświetne. Główni bohaterowie nawet do polubienia. A akcja rozpoczyna się praktycznie od razu od pierwszej strony. Ale kolejne kroki i to co się będzie działo ….. niestety bardzo przewidywalne. A tak, poza tym to mamy wszystko co w literaturze grozy potrzebne. Tajemniczy spadek w tajemniczej miejscowości albo raczej wsi, której nikt nie może dobrowolnie opuścić, bo nie pozwala na to duch mieszkającej tam kiedyś kobiety, która najprawdopodobniej mści się na mieszkańcach za to co jej wyrządzono. No i akcja się zagęszcza. Jeden z głównych bohaterów jak się okazuje dziedziczy dom po tej kobiecie. No i się zaczyna, bo przyjechać było łatwo, ale opuścić wiochę …. już niekoniecznie. Do tego okazuje się, że dostał w spadku nawiedzony dom. No to zaczynają się wszelkiej maści zwidy i haluny oraz zaczyna być krwawo. Taka niezobowiązująca lektura dla lubiących się trochę bać, ale ja osobiście wolę raczej książki pana Dardy. Również lokalsa, naszego własnego.

Hhmmmm...... czyli literatura grozy w polskim wydaniu. Nie było to złe nie było też superświetne. Główni bohaterowie nawet do polubienia. A akcja rozpoczyna się praktycznie od razu od pierwszej strony. Ale kolejne kroki i to co się będzie działo ….. niestety bardzo przewidywalne. A tak, po...

Rozwiń Zwiń

O Panie!! Nawet nie wiem co tu napisać żeby nie spojlerować?? To może tak....jeżeli chodzi o fabułę kryminalną to pani Kasia trzyma ten sam dobry poziom co zawsze. Jest ciekawie bez przynudzania akcja jak zwykle toczy się z retrospekcją coś z przeszłości ma wpływ na to co się dzieje obecnie no i trzeba rozwikłać zagadkę i złapać winnego. I znowu mamy w to uwikłanych kilku bohaterów z Lipowa. No i na tym właściwie trzeba by zakończyć. Tyle że już od pierwszych stron zaczęłam się zastanawiać w którą stronę to wszystko ma pójść, w sensie cała ta seria i odniosłam wrażenie że chyba już w żadną. Ci co przeczytają też się pewnie będą zastanawiać. Więcej nie napiszę bo mnie zbanują.

O Panie!! Nawet nie wiem co tu napisać żeby nie spojlerować?? To może tak....jeżeli chodzi o fabułę kryminalną to pani Kasia trzyma ten sam dobry poziom co zawsze. Jest ciekawie bez przynudzania akcja jak zwykle toczy się z retrospekcją coś z przeszłości ma wpływ na to co się dzieje obecni...

Rozwiń Zwiń

Zapałałam bardzo ciepłymi uczuciami do tej serii. To jest kolejna książka z niej która podoba mi się okrutnie. Prawdopodobnie chodzi o jej klimat taki bardzo mroczny trochę taka wielka smuta, ale może właśnie to robi robotę. Bohaterowie nakreśleni mocną kreską i od razu da się ich lubić mimo różnych ich wad. A pomysł na historię niby banalny i brutalny w swojej prostocie, ale na tym ma polegać dobry kryminał. W mieście giną młode, ładne ale biedne kobiety. Takie, które los ciężko doświadczył, ale mimo to próbują jakoś żyć i funkcjonować w trudnych czasach. Do wyjaśnienia tych zaginięć zostają skierowani dwaj funkcjonariusze wachmistrz Kukulka i jego przełożony radca Abell. To pierwsze wspólne śledztwo tej dwójki i będzie się działo. Bo wyjaśnienie sprawy niby oczywiste, ale ….nie do końca. Bardzo dobrze się czyta tego autora i świetnie oddaje realia międzywojnia wolnego miasta Gdańska. Wszystko kreślone jakby węglem czarno białe, bez sentymentów. Ja już kupiłam pozostałe części i teraz się “kolejkują” bo przyjemności trzeba sobie dozować.

Zapałałam bardzo ciepłymi uczuciami do tej serii. To jest kolejna książka z niej która podoba mi się okrutnie. Prawdopodobnie chodzi o jej klimat taki bardzo mroczny trochę taka wielka smuta, ale może właśnie to robi robotę. Bohaterowie nakreśleni mocną kreską i od razu da się ich lubić mi...

Rozwiń Zwiń

Drugie spotkanie z twórczością pani Magdy Kisiel i nadal całkiem udane. Oczywiście nie jest to literatura górnych lotów ale co z tego. Dobrze sprawnie napisany …..tylko nie jestem do końca przekonana czy kryminał? Na pewno książka o tematyce rozrywkowej. Powraca rodzina Trawnych tym razem w nieco rozszerzonym składzie i będzie siać spustoszenie w bardzo ekskluzywnym SPA. Babski wypad uzupełniony tym razem o rodzicielkę głównej bohaterki nie do końca będzie zgodny z pierwotnym planem. Za sąsiada będą miały bardzo podejrzanego typa którego żona w trakcie pobytu znika. A tego już ekipa Pań Trawnych nie może pozostawić od tak własnemu losowi i zaczyna się spirala nagłych wypadków. Lektura idzie sprawnie bo jak napisałam to jest książka na weekend dużo humoru słownego akcja trzyma się przysłowiowej kupy zatem można polecać.

Drugie spotkanie z twórczością pani Magdy Kisiel i nadal całkiem udane. Oczywiście nie jest to literatura górnych lotów ale co z tego. Dobrze sprawnie napisany …..tylko nie jestem do końca przekonana czy kryminał? Na pewno książka o tematyce rozrywkowej. Powraca rodzina Trawnych tym razem ...

Rozwiń Zwiń