Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trafiłam na nią w idealnym czasie. Lekka, zabawna, fajnie się czyta:)

Trafiłam na nią w idealnym czasie. Lekka, zabawna, fajnie się czyta:)

Fajna pozycja, szczególnie dla osób, które wybierają się w podróż śladami drogi 66.

Fajna pozycja, szczególnie dla osób, które wybierają się w podróż śladami drogi 66.

Śmieszna, lekka, akurat na oderwanie od codziennych problemów.

Śmieszna, lekka, akurat na oderwanie od codziennych problemów.

Lekka książka, na oderwanie się po ciężkim dniu. Miałam okazję słuchać audiobooka i myślę, że czytana samodzielnie wypadłaby lepiej. Słuchając interpretacji lektorki miałam wrażenie, że wszystkie postaci są strasznie głupimi, nie myślącymi osobami. Nawet zabawne rozmowy z racji nadanego im tonu wydawały się płytkie i żenujące.

Lekka książka, na oderwanie się po ciężkim dniu. Miałam okazję słuchać audiobooka i myślę, że czytana samodzielnie wypadłaby lepiej. Słuchając interpretacji lektorki miałam wrażenie, że wszystkie postaci są strasznie głupimi, nie myślącymi osobami. Nawet zabawne rozmowy z racji nadanego im tonu wydawały się płytkie i żenujące.

Fajna pozycja przed Świętami :)

Fajna pozycja przed Świętami :)

Pomysł na historię fajny, tytuł przyciąga obiecując piękne krajobrazy, zagadkę, tajemnice z realizacją już gorzej. Opisy i porównania masakryczne, czym bliżej końca książki tym częściej przewracałam oczami. Być może autor chciał za bardzo ubarwić język i wyszło słabo.

Pomysł na historię fajny, tytuł przyciąga obiecując piękne krajobrazy, zagadkę, tajemnice z realizacją już gorzej. Opisy i porównania masakryczne, czym bliżej końca książki tym częściej przewracałam oczami. Być może autor chciał za bardzo ubarwić język i wyszło słabo.

W ostatnich latach powstało wiele książek nawiązujących tematyką do czasów wojny, większość z nich aż smutno się czytało, w żadnym stopniu nie oddawały grozy tych czasów, były wręcz obelgą dla ludzi wtedy żyjących. Myślę, że "Słowika" naprawdę warto przeczytać, są momenty kiedy się uśmiechniesz na myśl o mocy przyjaźni i miłości i takie kiedy przez to zapłaczesz. Już dawno nie czytałam tak dobrej książki.

W ostatnich latach powstało wiele książek nawiązujących tematyką do czasów wojny, większość z nich aż smutno się czytało, w żadnym stopniu nie oddawały grozy tych czasów, były wręcz obelgą dla ludzi wtedy żyjących. Myślę, że "Słowika" naprawdę warto przeczytać, są momenty kiedy się uśmiechniesz na myśl o mocy przyjaźni i miłości i takie kiedy przez to zapłaczesz. Już dawno...

Świetna książka, otwiera oczy. Zupełnie nie miałam pojęcia jak naprawdę wygląda rzeczywistość Rio. Składnia do myślenia, że jednak nie mamy tak źle ;)

Świetna książka, otwiera oczy. Zupełnie nie miałam pojęcia jak naprawdę wygląda rzeczywistość Rio. Składnia do myślenia, że jednak nie mamy tak źle ;)

Książka jest beznadziejna. Sprawy opisane bardzo ogólnikowo i nieciekawie. Nawet historie, które znałam wcześniej i uważam za interesujące tutaj były przedstawione tak pobieżnie, że gdybym czytała o nich pierwszy raz nie zagościły by w moich myślach na dłużej. Autor zamiast faktów podaje swoje przypuszczenia, sugeruje, że lepiej wie jakie były motywy zbrodni. W książce występują błędy, a niejednokrotnie odnosiłam wrażenie, że autor używa określeń niezgodnie z ich znaczeniem.

Książka jest beznadziejna. Sprawy opisane bardzo ogólnikowo i nieciekawie. Nawet historie, które znałam wcześniej i uważam za interesujące tutaj były przedstawione tak pobieżnie, że gdybym czytała o nich pierwszy raz nie zagościły by w moich myślach na dłużej. Autor zamiast faktów podaje swoje przypuszczenia, sugeruje, że lepiej wie jakie były motywy zbrodni. W książce...

Jak się tak człowiek naczyta to strach wyjść z domu.

Jak się tak człowiek naczyta to strach wyjść z domu.

Umęczyłam się niemiłosiernie.

Umęczyłam się niemiłosiernie.

Ani to straszne, ani śmieszne. Słaba, nawet biorąc pod uwagę, że to pierwsza książka autorki.

Ani to straszne, ani śmieszne. Słaba, nawet biorąc pod uwagę, że to pierwsza książka autorki.

Przeczytałam gdzieś, że to najlepsza seria tej autorki. Czytałam inne i dużo bardziej mi się podobały. Nie wiem czy problem jest w samej książce czy w tłumaczeniu. Napisana bardzo prostym językiem, aż momentami razi w oczy. Występują błędy logiczne, główna bohaterką jest głupiutka, główny bohater bez charakteru. Historia nie jest zbyt porywająca.

Przeczytałam gdzieś, że to najlepsza seria tej autorki. Czytałam inne i dużo bardziej mi się podobały. Nie wiem czy problem jest w samej książce czy w tłumaczeniu. Napisana bardzo prostym językiem, aż momentami razi w oczy. Występują błędy logiczne, główna bohaterką jest głupiutka, główny bohater bez charakteru. Historia nie jest zbyt porywająca.

Książka jest koszmarna. Pomysł wydaje się fajny, ale wykonanie jest strasznie słabe. Nastawiłam się na ciekawe historie z dreszczykiem, a dostałam sporo oderwanych z kontekstu tekstów. Części z historii w ogóle nie nazwałbym legendami.
Serio, jeśli opowiem znajomemu, że w mieszkaniu, które wynajmowałam mój pies siadał jak posąg i wpatrywał się w ścianę nad półką, a ja mówiłam, że pewnie siedzi na niej babcia, która wcześniej tam mieszkała to też będzie legenda? Mam wrażenie, że autor znalazł jakieś okruchy informacji i nie chciało mu się podrążyć tematu. Skoro w większości przypadków stwierdza "sprawdźcie sami" to mógł po prostu podać kilka adresów i dopisać "poszukajcie sobie tam jakiegoś ducha", merytorycznie wiele by to w książce nie zmieniło. Kilka opisanych historii słyszałam już wcześniej i były dużo obszerniej opisane przez co były ciekawe, czytając o nich tutaj myślałam sobie "I to tyle? Serio?" Polecam np. podcast Kryminatorium #72 Zastrzeliłem aktorkę Marię Wisnowską. Co prawda powstał później niż książka, ale jak widać dało się znaleźć więcej informacji o sprawie.
Dodatkowo odniosłam wrażenie, że to jest robocza wersja książki. Czy nikomu łącznie z autorem po napisaniu nie chciało się jej przeczytać? Zdania są nieskładne, brakuje słów, albo są źle odmienione, występują niepotrzebne powtórzenia. Ogólnie strata czasu.

Książka jest koszmarna. Pomysł wydaje się fajny, ale wykonanie jest strasznie słabe. Nastawiłam się na ciekawe historie z dreszczykiem, a dostałam sporo oderwanych z kontekstu tekstów. Części z historii w ogóle nie nazwałbym legendami.
Serio, jeśli opowiem znajomemu, że w mieszkaniu, które wynajmowałam mój pies siadał jak posąg i wpatrywał się w ścianę nad półką, a ja...

Słaba

Słaba

Zmęczyłam ją ale było ciężko.

Zmęczyłam ją ale było ciężko.

Myślę, że gdyby to była pierwsza książka o Japonii, którą przeczytałam nie zakochałabym się w niej tak jak po przeczytaniu książki Joanny Bator "Japoński wachlarz". Autorka prześlizgnęła się po temacie, nie podając żadnych nowych informacji. Fajnym pomysłem były wywiady, ale tak naprawdę dowiedziałam się z nich bardzo niewiele, myślę, że Ci ludzie mieli więcej ciekawych rzeczy do powiedzenia. Opis najciekawszych miejsc w dzielnicy był świetnym pomysłem, ale odniosłam wrażenie, że autorka w nich nigdy nie była i przekazała tylko kilka informacji ściągniętych z innych przewodników. Strasznie uwierało mnie to, że spis fotografii znajduje się na końcu książki zamiast obok każdej fotografii, przecież tam było mnóstwo pustego, niewykorzystanego miejsca. Ogólnie odniosłam wrażenie, że zamysł był interesujący, ale z wykonaniem już gorzej, może autorka po drodze straciła chęci i zapał, może goniły ją terminy, efekt jest taki, że książka wygląda na bardzo niedopracowaną. Swój egzemplarz kupiłam na jakiejś wyprzedaży, ale gdybym zapłaciła pełną cenę byłoby mi szkoda wydanych pieniędzy.

Myślę, że gdyby to była pierwsza książka o Japonii, którą przeczytałam nie zakochałabym się w niej tak jak po przeczytaniu książki Joanny Bator "Japoński wachlarz". Autorka prześlizgnęła się po temacie, nie podając żadnych nowych informacji. Fajnym pomysłem były wywiady, ale tak naprawdę dowiedziałam się z nich bardzo niewiele, myślę, że Ci ludzie mieli więcej ciekawych...

Koszmarna.

Koszmarna.

Dziwię się skąd ta książka ma tak dużo dobrych opinii, być może jestem po prostu za stara, ale dla mnie napisana bardzo przeciętnie. W trakcie czytania nasunął mi się wniosek, że wg autorki lekiem na całe zło tego świata jest seks i biorąc pod uwagę, że książka dedykowana jest głowie nastolatkom i osobom wkraczajacym dopiero w dorosłość myślę, że to kiepskie przesłanie. Historia może nie jest najgorsza, ale dialogi momentami były tak kiepskie, że myślałam sobie "Serio? Ktoś to napisał?" i zastanawialam się w jakim wieku jest autorka.
Oczywiście jak zwykle jakość może wynikać również z tłumaczenia, ale nie jest to pozycja, do której wrócę.

Dziwię się skąd ta książka ma tak dużo dobrych opinii, być może jestem po prostu za stara, ale dla mnie napisana bardzo przeciętnie. W trakcie czytania nasunął mi się wniosek, że wg autorki lekiem na całe zło tego świata jest seks i biorąc pod uwagę, że książka dedykowana jest głowie nastolatkom i osobom wkraczajacym dopiero w dorosłość myślę, że to kiepskie przesłanie....

Sięgnęłam po książkę zachęcona tytułem i opisem nie znając kompletnie autora. Po przeczytaniu jestem pod wrażeniem, że można napisać 272 stronicową książkę o niczym. Przebrnęłam dla czystości sumienia, nigdy nie powrócę.

Sięgnęłam po książkę zachęcona tytułem i opisem nie znając kompletnie autora. Po przeczytaniu jestem pod wrażeniem, że można napisać 272 stronicową książkę o niczym. Przebrnęłam dla czystości sumienia, nigdy nie powrócę.