Mroczna tajemnica Bieszczad

Rozczarowanie. Jestem milosniczka Bieszczadow, jezdze tam od malego i zabralam sie za ta ksiazke glownie, gdyz potrafie sobie wyobrazic miejsca w niej opisane.jednak jakbym czytala opowiadanie dziecka. Prosty jezyk, akcja bez elementu wow.

Rozczarowanie. Jestem milosniczka Bieszczadow, jezdze tam od malego i zabralam sie za ta ksiazke glownie, gdyz potrafie sobie wyobrazic miejsca w niej opisane.jednak jakbym czytala opowiadanie dziecka. Prosty jezyk, akcja bez elementu wow.

Pokaż mimo to

Dobrze napisana, bardzo przyjemna książka.
Czy zapada w pamięć? Po 2 latach nadal coś z niej pamietam :)
Czyli mogę spokojnie polecić

Dobrze napisana, bardzo przyjemna książka.
Czy zapada w pamięć? Po 2 latach nadal coś z niej pamietam :)
Czyli mogę spokojnie polecić

Pokaż mimo to

Lekka lektura, fajna sceneria Zalewu Solińskiego, historia miejscami infantylna, taka w sam raz do przeczytania na urlopie. Raczej nie zostanie długo w głowie, jak dla mnie strata czasu, choć zapowiadała się ciekawie i przyciągnęła mnie "magia Bieszczad" której tutaj nie było...

Lekka lektura, fajna sceneria Zalewu Solińskiego, historia miejscami infantylna, taka w sam raz do przeczytania na urlopie. Raczej nie zostanie długo w głowie, jak dla mnie strata czasu, choć zapowiadała się ciekawie i przyciągnęła mnie "magia Bieszczad" której tutaj nie było...

Pokaż mimo to

Książka kupiona na Targach Książki dwa lata temu jako prezent dla bliskiej mi miłośniczki kryminałów. Potem sam przeczytałem. Nie żałuję. Przyjemnie napisana. Dobry pomysł z osadzeniem akcji w malutkim miasteczku nad Soliną. Kilka ciekawych zwrotów akcji, Autor podsuwa niekiedy fałszywe tropy. Sympatyczna para detektywów - policjantka i student. To zalety książki. Niestety ostateczne rozwiązanie zagadki kryminalnej odrobinę mnie rozczarowało.

Książka kupiona na Targach Książki dwa lata temu jako prezent dla bliskiej mi miłośniczki kryminałów. Potem sam przeczytałem. Nie żałuję. Przyjemnie napisana. Dobry pomysł z osadzeniem akcji w malutkim miasteczku nad Soliną. Kilka ciekawych zwrotów akcji, Autor podsuwa niekiedy fałszywe tropy. Sympatyczna para detektywów - policjantka i student. To zalety książki. Niestety...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomysł dobry ale ... cześć opisów skutecznie mnie zniechęciła do tego autora.

Pomysł dobry ale ... cześć opisów skutecznie mnie zniechęciła do tego autora.

Pokaż mimo to

Okładka
bardzo dobra
skąd
biblioteka
moja opinia
Bieszczady są piękne,są i mroczne jak tu.
Zabójstwo dziewczyny,otwiera demony przeszłośći.
Książka,pełna zwrotów akcji.Romans policjantki z młodym lekarzem uważam.Za bardzo,dobry pomysł.
ŻŚwiętnie ubarwił akcję,troszkę mi brakowało.Opisów przyrody ,może stado jeleni czy.Orzeł przedni nad lasem.
Ale,oczywiście książka pierwsza klasa.

Okładka
bardzo dobra
skąd
biblioteka
moja opinia
Bieszczady są piękne,są i mroczne jak tu.
Zabójstwo dziewczyny,otwiera demony przeszłośći.
Książka,pełna zwrotów akcji.Romans policjantki z młodym lekarzem uważam.Za bardzo,dobry pomysł.
ŻŚwiętnie ubarwił akcję,troszkę mi brakowało.Opisów przyrody ,może stado jeleni czy.Orzeł przedni nad lasem.
Ale,oczywiście książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Mroczna tajemnica Bieszczad" to kryminał nieznanego mi dotychczas Pawła Ślusarczyka.
Miejsce akcji osadził w malutkim Polańczyku nad Soliną i osadził ją naprawdę w punkt, ze wszelkimi miejscowymi detalami.
Tak więc mamy tu lokale o prawdziwych nazwach, smażalnię pstrągów przy deptaku, ławkę obok Dedala czy malutki szczególik dotyczący lokalizacji toalety w Zakapiorze. Zwykłe tło, ale tu jakże prawdziwe. Dla mnie stworzyło namiastkę autentyczności i z tym większym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów. Nie opuszczał mnie również strach, że wielokrotnie dreptałam tą samą ścieżką na nabrzeże co morderca.
Autor popisał się tu bardzo barwnym językiem, szczególnie dotyczącym sfery obyczajowo-erotycznej.
Było fajnie, lekko i z humorem, pomimo, że wątek kryminalny miał tu być dominujący.

"Mroczna tajemnica Bieszczad" to kryminał nieznanego mi dotychczas Pawła Ślusarczyka.
Miejsce akcji osadził w malutkim Polańczyku nad Soliną i osadził ją naprawdę w punkt, ze wszelkimi miejscowymi detalami.
Tak więc mamy tu lokale o prawdziwych nazwach, smażalnię pstrągów przy deptaku, ławkę obok Dedala czy malutki szczególik dotyczący lokalizacji toalety w Zakapiorze....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mroczna tajemnica Bieszczad mignęła mi gdzieś w sieci w okresie, kiedy sama pisałam powieść z Bieszczadami w tle. Jej zakup wydał mi się absolutnie uzasadniony, bo kocham Bieszczady, kocham Podkarpacie i ciekawa byłam kryminału rozgrywającego się w malowniczym Polańczyku, gdzie spędziłam czas podczas ostatnich wakacji. I przyznam, że sięgnięcie po tę powieść okazało się słuszną decyzją.
Po pierwsze, wątek kryminalny świetnie zazębia się z równolegle rozwijającym się wątkiem erotycznym. Bardzo dopingowałam Magdzie i Wojtkowi a ich rozterki były dla mnie absolutnym powiewem świeżości. Z takimi rozterkami bohaterów nie spotkałam się dotąd. Połączenie tych dwóch wątków, ciągłe ich ścieranie, okazało się, w moim mniemaniu, świetnym fortelem, który podtrzymuje toczącą się akcję na tym samym elektryzującym poziomie. Po drugie, poczucie humoru, które nigdy nie przekroczyło granicy dobrego smaku. Cóż, mamy w tej powieści do czynienia z morderstwem, zbyt duża dawka humoru mogłaby wydać się niesmaczna, a jednak autor doskonale wyważył proporcje. Po trzecie, bohaterowie tej powieści to ludzie z krwi i kości. Ich przynależność społeczna, poziom jaki reprezentują a czasem nawet zaściankowość i ograniczenia wydawały się tak oczywiste i przedstawione z taką naturalnością, że czytanie o ich rozterkach naprawdę wzruszało. Na przykład sposób przedstawienia sylwetki bieszczadzkiego zakapiora, oskarżonego o pobicie a przez społeczność małego miasteczka osądzonego za morderstwo wcale nie był jednoznaczny. Ja polubiłam Gorta. Właściwie chciałabym posiedzieć razem z nim przed rozsypującą się chatą, ot tak po prostu. Ta postać wyjątkowo wzbudziła moją sympatię.
Według mnie powieść została dokładnie przemyślana pod tym właśnie kątem. Autor nie osądza ani nie wskazuje kierunku. Pozwala, by to czytelnik poniekąd szukał mordercy i kierował się własnymi odczuciami wobec opisanych postaci. Bardzo mi się to podobało. Do końca powieści nie wiedziałam czym zwieńczy się romans Magdy i Wojtka, ale muszę przyznać, że ich pokręcona relacja rozegrała się chyba dokładnie tak, jak powinna. A morderca? W życiu nie spodziewałabym się takiego zakończenia!
I już na koniec wspomnę, bo inaczej być nie może, o opisach przyrody... Ci z Was, którzy czytają moje powieści, wiedzą, że lubuję się w tych fragmentach. I choć tych w powieści pana Ślusarczyka nie ma wiele, zaparły mi dech... Metafory i odnośniki obudziły moją tęsknotę za Bieszczadami już w grudniu, przed czym staram się bronić, bo odwiedzam te rejony zdecydowanie w okresie letnim. Na szczęście zaznaczyłam sobie kilka najciekawszych fragmentów i będę do nich wracała do czasu aż znowu zaświeci słońce a ja będę mogła ruszyć w Bieszczady. Gorąco polecam tę pozycję.

Mroczna tajemnica Bieszczad mignęła mi gdzieś w sieci w okresie, kiedy sama pisałam powieść z Bieszczadami w tle. Jej zakup wydał mi się absolutnie uzasadniony, bo kocham Bieszczady, kocham Podkarpacie i ciekawa byłam kryminału rozgrywającego się w malowniczym Polańczyku, gdzie spędziłam czas podczas ostatnich wakacji. I przyznam, że sięgnięcie po tę powieść okazało się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po książkę Pawła Ślusarczyka sięgnęłam głównie ze względu na miejsce wydarzeń. Znalazłam w niej moje rodzinne Lesko, jak i pobliski Polańczyk z Jeziorem Solińskim. Lato, turyści, gwar, smażalnie ryb, ulica Zdrojowa, Zakapiorek... opis znajomych letnich widoków. Do tego motyw kryminalny z ciekawie prowadzoną fabułą, chociaż nieco zdziwiła mnie gwara miejscowych prostych ludzi. Parę razy wybuchnęłam głośnym śmiechem, bo fantazja autora wzniosła się na wyżyny abstrakcji, np. gdy tłumaczył skróty zespołu muzycznego KSU albo rejestracji leskiej RLS.
Klimat i krajobraz bieszczadzki nie mogłyby się obejść bez wpisanych w nasze góry zakapiorów, dlatego i w tej powieści znajdujemy niejakiego Ryszarda Gorta, człowieka gór.
W gwarnym w sezonie letnim Polańczyku dochodzi do zbrodni niemal doskonałej. Ginie młoda dziewczyna, a sprawców brak. Są oczywiście poszlaki, jest grono podejrzanych ludzi, ale nie ma twardego dowodu, który świadczyłby przeciw któremuś z nich. Niespodziewanie swoje rozwiązanie znajduje zagadka podobnego morderstwa popełnionego piętnaście lat wcześniej.
Wartka akcja sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Do końca nie wiadomo, kto popełnił zbrodnię, a wyjaśnienie zagadki jest ogromnym zaskoczeniem.

Po książkę Pawła Ślusarczyka sięgnęłam głównie ze względu na miejsce wydarzeń. Znalazłam w niej moje rodzinne Lesko, jak i pobliski Polańczyk z Jeziorem Solińskim. Lato, turyści, gwar, smażalnie ryb, ulica Zdrojowa, Zakapiorek... opis znajomych letnich widoków. Do tego motyw kryminalny z ciekawie prowadzoną fabułą, chociaż nieco zdziwiła mnie gwara miejscowych prostych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Mroczna tajemnica Bieszczad". Przyznacie, że tytuł jest intrygujący, jego dopełnieniem jest zdanie umieszczone poniżej: „Rozkoszne życie turystycznego miasteczka w cieniu okrutnego morderstwa”. Na okładce zaś umieszczona została martwa dziewczyna. Jak możemy się przekonać z późniejszej lektury, jest to niemal dosłowna ilustracja do opisanego morderstwa. Po raz kolejny okazuje się, że zbrodnia dotyka także małych społeczności, a do jej popełnienia czasem naprawdę potrzeba niewiele.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/mroczna-tajemnica-bieszczad-pawel-slusarczyk/

"Mroczna tajemnica Bieszczad". Przyznacie, że tytuł jest intrygujący, jego dopełnieniem jest zdanie umieszczone poniżej: „Rozkoszne życie turystycznego miasteczka w cieniu okrutnego morderstwa”. Na okładce zaś umieszczona została martwa dziewczyna. Jak możemy się przekonać z późniejszej lektury, jest to niemal dosłowna ilustracja do opisanego morderstwa. Po raz kolejny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to