Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor, co warte podkreślenia, w przystępny i zwięzły sposób przedstawił problematykę niedoskonałości ludzkiego organizmu. Liczne przykłady w książce uzmysławiają nam, że człowiek jest zbiorem zaskakująco wielu szczęśliwych przypadków, dzięki którym istnieje i które składają się na nasze człowieczeństwo. Fizycznie, ale też i umysłowo, ludzkość pełna jest niedoróbek: błędnych lub niepełnych, a czasami wręcz zagrażających życiu rozwiązań, jak grożące zadławieniem połączenie układów oddechowego z pokarmowym, podatny na skręcenie kark, czy prowadząca do śmierci ciężarnej kobiety ciąża pozamaciczna. Mimo tego od tysięcy lat udanie (wcześniej dzięki samemu tylko doborowi naturalnemu i ewolucji, a współcześnie coraz wyraźniej przy wsparciu nauki) te fizyczne i psychiczne defekty są modyfikowane lub usuwane.

I choć istota człowieczeństwa nadal pozostaje zagadką, to wiemy już bardzo wiele o naszych organizmach, które są produktami trwającego miliony lat procesu dostosowywania się do ziemskich warunków. Biegaliśmy, aby zdobywać pożywienie, nawiązywaliśmy współpracę dla zwiększenia szans przetrwania i dziś nadal wszystko, co robimy finalnie sprowadza się do przetrwania naszego DNA. Nie ma w tym wszystkim miejsca na kreacjonizm, w który wierzy niemała część społeczeństwa.
Najbardziej zaskakujące podczas lektury było odkrycie, że oportunizm jest ważnym elementem ludzkiej natury, który może odpowiadać za przyspieszoną ewolucję.

Autor, co warte podkreślenia, w przystępny i zwięzły sposób przedstawił problematykę niedoskonałości ludzkiego organizmu. Liczne przykłady w książce uzmysławiają nam, że człowiek jest zbiorem zaskakująco wielu szczęśliwych przypadków, dzięki którym istnieje i które składają się na nasze człowieczeństwo. Fizycznie, ale też i umysłowo, ludzkość pełna jest niedoróbek: błędnych...

Początkowo odniosłem wrażenie, że odnoszący sukcesy okulista piszący o percepcji to dobre połączenie, wszak wzrok jest dominującym, ludzkim zmysłem, odbierającym przytłaczającą większość bodźców i to właśnie specjaliści od oczu należą do osób najlepiej zorientowanych w temacie postrzegania. Jednak ku mojemu rozczarowaniu, temat tu ujęto w sposób bardzo podstawowy, który w zasadzie wpisuje się w poziom poradnika dla amerykańskich nastolatków. Bibliografia też nie jest najmocniejszą stroną książki i opiera się na artykułach z internetowych portali informacyjnych. Koniec końców sam autor miał wątpliwości, czy wydać ten tytuł, czemu dał wyraz w rozdziale z podziękowaniami.

Samą lekturę książki warto rozpocząć od jej końca, wypełniając test oceniający inteligencję percepcyjną, w przeciwnym razie treść poradnika może wyjaśnić niezorientowanym, które odpowiedzi są prawidłowe. Sama tematyka postrzegania jest niezwykle interesująca: nie tylko reagujemy na bodźce odmiennie od innych gatunków, ale też w ramach rodzaju ludzkiego każdy człowiek na swój wyjątkowy sposób interpretuje otoczenie za pomocą filtrów ukształtowanych przez osobiste doświadczenia. W "Inteligencji percepcyjnej" temat potraktowano pobieżnie, opierając się na prostych przykładach z życia codziennego, co ma swoje plusy, zabrakło jednak bardziej gruntownego ujęcia tematu.

Początkowo odniosłem wrażenie, że odnoszący sukcesy okulista piszący o percepcji to dobre połączenie, wszak wzrok jest dominującym, ludzkim zmysłem, odbierającym przytłaczającą większość bodźców i to właśnie specjaliści od oczu należą do osób najlepiej zorientowanych w temacie postrzegania. Jednak ku mojemu rozczarowaniu, temat tu ujęto w sposób bardzo podstawowy, który w...