Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już dawno nie czułam takiego smutku czytając tę książkę. Mam tu na myśli kilkanaście pierwszych stron, to uczucie swego rodzaju odrzucenia, niezrozumienia narasta w czytelniku z każdą stroną. Jest to z pewnością spowodowane narracją z perspektywy dziecka, ale także sposobu mówienia o problemie jakim dla rodziny Oli stał się autyzm jej małego braciszka.
Dawno się tak nie wzruszyłam czytając książkę.
Jest naprawdę godna polecenia i dorosłemu jak również mniejszemu odbiorcy. Moim zdaniem na takie tematy też trzeba umieć z dzieckiem rozmawiać i nie chodzi tutaj tylko o dzieci stykające się z osobami autystycznymi na co dzień. Chodzi o tę świadomość, że po tym świecie chodzą ludzie, którzy czują jeszcze bardziej.
Chylę czoła autorce i przewspaniałej Fundacji Synapsis.
Gorąco polecam !

Już dawno nie czułam takiego smutku czytając tę książkę. Mam tu na myśli kilkanaście pierwszych stron, to uczucie swego rodzaju odrzucenia, niezrozumienia narasta w czytelniku z każdą stroną. Jest to z pewnością spowodowane narracją z perspektywy dziecka, ale także sposobu mówienia o problemie jakim dla rodziny Oli stał się autyzm jej małego braciszka.
Dawno się tak nie...