Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam opowieści o dzieciach z Bullerbyn! Jako małe dziecko też mogłam sobie pozwolić na beztroskę i cały dzień spędzając na dworze, czasami nawet pomagając u babci w gospodarstwie. Dlatego też książka ta jest mi tak bliska i miło jest wracać chociaż myślami do cudownych chwil. Polecam, nie tylko dla dzieci :) Dodam jeszcze, że była to moja pierwsza przeczytana do końca książka w podstawówce i najlepsza!

Uwielbiam opowieści o dzieciach z Bullerbyn! Jako małe dziecko też mogłam sobie pozwolić na beztroskę i cały dzień spędzając na dworze, czasami nawet pomagając u babci w gospodarstwie. Dlatego też książka ta jest mi tak bliska i miło jest wracać chociaż myślami do cudownych chwil. Polecam, nie tylko dla dzieci :) Dodam jeszcze, że była to moja pierwsza przeczytana do końca...

Jeśli ktoś czytał pierwszą część i stwierdził, że Bella jest irytująca, to zapewniam, że w drugim tomie jest jeszcze gorzej 😊 Kiedyś, jak to czytałam pierwszy raz, to byłam pod wrażeniem, a teraz było to mdłe i trochę śmieszne. Naprawdę nie wiem, jak można być aż taką fajtłapą, a do tego tak się nad sobą użalać. Trochę to nienaturalne. Historię jednak dalej lubię, a książkę mogę polecić dla młodzieży 😊

Jeśli ktoś czytał pierwszą część i stwierdził, że Bella jest irytująca, to zapewniam, że w drugim tomie jest jeszcze gorzej 😊 Kiedyś, jak to czytałam pierwszy raz, to byłam pod wrażeniem, a teraz było to mdłe i trochę śmieszne. Naprawdę nie wiem, jak można być aż taką fajtłapą, a do tego tak się nad sobą użalać. Trochę to nienaturalne. Historię jednak dalej lubię, a książkę...

Bardzo interesująca książeczka o drewnianym pajacyku, który pragnął być prawdziwym chłopcem. Niestety przez swoje złe i lekkomyślne wybory nie mógł tego osiągnąć. Dopiero opieka nad chorym tatą i właściwe postępowanie pomogły mu dojść do wymarzonego celu. Moje 3-letnie dziecko słuchało z uwagą i patrzyło na piękne kolorowe obrazki.

Bardzo interesująca książeczka o drewnianym pajacyku, który pragnął być prawdziwym chłopcem. Niestety przez swoje złe i lekkomyślne wybory nie mógł tego osiągnąć. Dopiero opieka nad chorym tatą i właściwe postępowanie pomogły mu dojść do wymarzonego celu. Moje 3-letnie dziecko słuchało z uwagą i patrzyło na piękne kolorowe obrazki.

Niesłychane jest to, jak ludzie potrafią się maskować i udawać przed otoczeniem, a nawet rodziną, kogoś innego.
Książka jest bardzo interesująca i napisana ciekawym językiem. Opisy czy to popełnionych zbrodni, czy samych przestępców, są obrazowe i szczegółowe, dzięki czemu nie mamy wrażenia, że coś zostało pominięte.

Niesłychane jest to, jak ludzie potrafią się maskować i udawać przed otoczeniem, a nawet rodziną, kogoś innego.
Książka jest bardzo interesująca i napisana ciekawym językiem. Opisy czy to popełnionych zbrodni, czy samych przestępców, są obrazowe i szczegółowe, dzięki czemu nie mamy wrażenia, że coś zostało pominięte.

Książka jest dosyć miałka i nijaka, a do tego okropnie przewidywalna. Opowieści typu, co by było gdyby, raczej nie powinny mieć sensu istnienia, bo każdy chyba już niejednokrotnie zadawał sobie takie pytania po przeczytaniu HP. Przeczytałam, ale chcę jak najszybciej zapomnieć.

Książka jest dosyć miałka i nijaka, a do tego okropnie przewidywalna. Opowieści typu, co by było gdyby, raczej nie powinny mieć sensu istnienia, bo każdy chyba już niejednokrotnie zadawał sobie takie pytania po przeczytaniu HP. Przeczytałam, ale chcę jak najszybciej zapomnieć.

Za pierwszym razem nie trafiła do mnie ta książka. Wydaje mi się, że źle się do niej nastawiłam. Jednak po drugim razie wcale nie uważam, żeby była zła. Język jest bardzo przystępny i zrozumiały dla dzieci. Sama historia o Zezi i Gilerze jest pouczająca i pokazuje, jak dzieci czasami potrafią być bezlitosne. Czytając ją nie tylko dzieci uczą się, że nie powinno oceniać się "książki po okładce".

Za pierwszym razem nie trafiła do mnie ta książka. Wydaje mi się, że źle się do niej nastawiłam. Jednak po drugim razie wcale nie uważam, żeby była zła. Język jest bardzo przystępny i zrozumiały dla dzieci. Sama historia o Zezi i Gilerze jest pouczająca i pokazuje, jak dzieci czasami potrafią być bezlitosne. Czytając ją nie tylko dzieci uczą się, że nie powinno oceniać się...

Jest to najlepsza część z serii o Mikołajku, bo w końcu nie ma co drugą stronę osoby, która chciałaby się zabić. Historyjki są zabawne i nawet w pewien sposób uczą dzieci, że wakacje bez rodziców też mogą być fajne :)

Jest to najlepsza część z serii o Mikołajku, bo w końcu nie ma co drugą stronę osoby, która chciałaby się zabić. Historyjki są zabawne i nawet w pewien sposób uczą dzieci, że wakacje bez rodziców też mogą być fajne :)

Moja ulubiona książka, która wspaniale pobudza wyobraźnię. Czytana teraz mojemu dziecku, które codziennie pyta się, czy dzisiaj czytamy Pana Kleksa. Raczej to samo za siebie mówi, jak bardzo jest ciekawa.

Moja ulubiona książka, która wspaniale pobudza wyobraźnię. Czytana teraz mojemu dziecku, które codziennie pyta się, czy dzisiaj czytamy Pana Kleksa. Raczej to samo za siebie mówi, jak bardzo jest ciekawa.

Książka jest bardzo ładnie wydana, tak jak wszystkie z tego wydawnictwa z resztą. Zostało zilustrowanych 10 bajek takich, jak: Śpiąca Królewna, Słowik, Piękna i bestia, Malarz smoków, Żabi król, Szewc i skrzaty, Czerwony Kapturek, Kopciuszek, Dzikie Łabędzie, oraz Nowe szaty cesarza. Moje dziecko uwielbia patrzeć na ilustracje, gdy czytam jej bajki, a przy okazji uczy się, jak ma w życiu postępować. Polecam każdemu rodzicowi!

Książka jest bardzo ładnie wydana, tak jak wszystkie z tego wydawnictwa z resztą. Zostało zilustrowanych 10 bajek takich, jak: Śpiąca Królewna, Słowik, Piękna i bestia, Malarz smoków, Żabi król, Szewc i skrzaty, Czerwony Kapturek, Kopciuszek, Dzikie Łabędzie, oraz Nowe szaty cesarza. Moje dziecko uwielbia patrzeć na ilustracje, gdy czytam jej bajki, a przy okazji uczy się,...

Kolejna książka z serii "Dawca", ale ta nie była kontynuacją pierwszej. Niemniej jest równie dobra i ukazuje świat, który za kilkadziesiąt lat może nas czekać. Pod pozorem władzy i lęku, kryją się tajemnice, które główna bohaterka z czasem odkrywa i postanawia wziąźć sprawy w swoje ręce. Super lekko się czytało i już nie mogę się doczekać kolejnej części, ale nie chcę czytać wszystkich na raz, bo później ciężko będzie mi się z tą serią rozstać.

Kolejna książka z serii "Dawca", ale ta nie była kontynuacją pierwszej. Niemniej jest równie dobra i ukazuje świat, który za kilkadziesiąt lat może nas czekać. Pod pozorem władzy i lęku, kryją się tajemnice, które główna bohaterka z czasem odkrywa i postanawia wziąźć sprawy w swoje ręce. Super lekko się czytało i już nie mogę się doczekać kolejnej części, ale nie chcę...

Czytałam już tę książkę kilka lat temu i 2 miesiące temu stwierdziłam, że odświeżę sobie całą sagę 😊 Za pierwszym razem byłam zachwycona i tym razem nie da się ukryć, że też 😊 Chociaż widziałam pewne mankamenty, a Bella czasami okropnie mnie denerwowała tą swoją skromnością, i że marudziła, że jest człowiekiem, że miałam ochotę odłożyć na chwilę książkę. Jednak, jak coś lubię, to jestem bezkrytyczna i jestem w stanie nie zwracać uwagi ta takie błahostki 😊 Sądzę, że za każdym razem będę przeżywała tę książkę tak samo i tak samo będzie mi się podobać 😊

Czytałam już tę książkę kilka lat temu i 2 miesiące temu stwierdziłam, że odświeżę sobie całą sagę 😊 Za pierwszym razem byłam zachwycona i tym razem nie da się ukryć, że też 😊 Chociaż widziałam pewne mankamenty, a Bella czasami okropnie mnie denerwowała tą swoją skromnością, i że marudziła, że jest człowiekiem, że miałam ochotę odłożyć na chwilę książkę. Jednak, jak coś...

Ciekawa i nietuzinkowa książka o przygodach dzieci w bajkowej krainie Narnii. Chociaż dzieckiem już od dawna nie jestem, to historia bardzo mi się podobała.

Ciekawa i nietuzinkowa książka o przygodach dzieci w bajkowej krainie Narnii. Chociaż dzieckiem już od dawna nie jestem, to historia bardzo mi się podobała.

Opowiadanie to było dosyć wtórne i mało ciekawe. Miałam wrażenie, że May użył jednego utartego schematu i nie wysilał się o dodanie czegoś nowego. Wcześniejsze jego książki były o wiele ciekawsze.

Opowiadanie to było dosyć wtórne i mało ciekawe. Miałam wrażenie, że May użył jednego utartego schematu i nie wysilał się o dodanie czegoś nowego. Wcześniejsze jego książki były o wiele ciekawsze.

Z początku miałam problem z tą książką i nie mogłam się w nią wgryźć. Później nagle zaskoczyło i nie mogłam się od niej oderwać 😄 Język, jakiego używa Pani Cherezińska jest ostry i z pazurem, ale to duży atut tej powieści. Niezwykle się czyta o dziejach polskich, a Świętosława zostanie chyba moją ulubioną bohaterką tego roku 😁

Z początku miałam problem z tą książką i nie mogłam się w nią wgryźć. Później nagle zaskoczyło i nie mogłam się od niej oderwać 😄 Język, jakiego używa Pani Cherezińska jest ostry i z pazurem, ale to duży atut tej powieści. Niezwykle się czyta o dziejach polskich, a Świętosława zostanie chyba moją ulubioną bohaterką tego roku 😁

Posiadam jedynie 1 z 10 zesztów (w takiej formie była również ta książka wydawana) i tylko tyle przeczytałam, ale May miał tak lekkie pióro, że jego powieści niezwykle przyjemnie się czyta. Już żałuję, że nie mam całej książki, ale jak ją gdzieś znajdę, to bez zastanowienia kupię i dokończę 😊

Posiadam jedynie 1 z 10 zesztów (w takiej formie była również ta książka wydawana) i tylko tyle przeczytałam, ale May miał tak lekkie pióro, że jego powieści niezwykle przyjemnie się czyta. Już żałuję, że nie mam całej książki, ale jak ją gdzieś znajdę, to bez zastanowienia kupię i dokończę 😊

Książka opowiada historię partyzantów z czasie II Wojny Światowej, a przede wszystkim losy kobiet-partyzantów. Czyta się ją niezwykle szybko, ale nie powiedziałabym, że przyjemnie. Historia nie jest przyjemna ze względu na to, że to faktycznie się kiedyś wydarzyło i aż ciarki przechodzą po plecach, gdy się pomyśli, co Ci ludzie musieli znosić. Jedno jest pewne: wojna nie jest dla żadnego z nas.

Książka opowiada historię partyzantów z czasie II Wojny Światowej, a przede wszystkim losy kobiet-partyzantów. Czyta się ją niezwykle szybko, ale nie powiedziałabym, że przyjemnie. Historia nie jest przyjemna ze względu na to, że to faktycznie się kiedyś wydarzyło i aż ciarki przechodzą po plecach, gdy się pomyśli, co Ci ludzie musieli znosić. Jedno jest pewne: wojna nie...

Druga część przygód misia i Krzysia jest ociupinkę gorsza od pierwszej części, ale dalej bawi i wzrusza do łez. Chodzi mi generalnie o te przygody właśnie, a nie o to co przekazują. W tej części Krzyś jest już większym chłopcem i zaczyna chodzić do szkoły, gdzie poznaje wiele ciekawych rzeczy, którymi dzieli się później z Puchatkiem. Ostatni rozdział jest tak wzruszający, aż się popłakałam. Koniecznie przeczytajcie serię o Kubusiu Puchatku 😊

Druga część przygód misia i Krzysia jest ociupinkę gorsza od pierwszej części, ale dalej bawi i wzrusza do łez. Chodzi mi generalnie o te przygody właśnie, a nie o to co przekazują. W tej części Krzyś jest już większym chłopcem i zaczyna chodzić do szkoły, gdzie poznaje wiele ciekawych rzeczy, którymi dzieli się później z Puchatkiem. Ostatni rozdział jest tak wzruszający,...

Ciężko jest oceniać twórczość jednego z naszych czołowych poetów. Niestety trochę trudno czytało mi się tę książeczkę, bo nie jestem przyzwyczajona do takiego języka i formy powieści. Czasami miałam problem ze skupieniem uwagi i łapałam się, że myślę o czym innym. Jednak zakończenie było dla mnie niemałym zaskoczeniem. Jestem pełna podziwu odwagi i oddania tytułowej Grażyny.

Ciężko jest oceniać twórczość jednego z naszych czołowych poetów. Niestety trochę trudno czytało mi się tę książeczkę, bo nie jestem przyzwyczajona do takiego języka i formy powieści. Czasami miałam problem ze skupieniem uwagi i łapałam się, że myślę o czym innym. Jednak zakończenie było dla mnie niemałym zaskoczeniem. Jestem pełna podziwu odwagi i oddania tytułowej Grażyny.

Lennie był wierny, jak ten stary pies, co to został zastrzelony. Życie człowieka nie było nawet wiele więcej warte od zwykłego kundla. A jak został zabity, to praktycznie po minucie każdy prowadził już swoje normalne życie...smutne, ale i prawdziwe.

Lennie był wierny, jak ten stary pies, co to został zastrzelony. Życie człowieka nie było nawet wiele więcej warte od zwykłego kundla. A jak został zabity, to praktycznie po minucie każdy prowadził już swoje normalne życie...smutne, ale i prawdziwe.

Po lekturze mogę śmiało stwierdzić, że jest to jedna z lepszych powieści Kinga. Wampiry atakujące Salem na pewno w niczym nie przypominają tych eleganckich i grzecznych ze Zmierzchu. Miałam kilka razy ciarki na plecach, a książka dodatkowo wciąga i nie można się od niej oderwać, ale... Za każdym razem jednak coś mi brakuje w książkach Kinga i mam wrażenie, że czytam bezwartościowe powieści 😕

Po lekturze mogę śmiało stwierdzić, że jest to jedna z lepszych powieści Kinga. Wampiry atakujące Salem na pewno w niczym nie przypominają tych eleganckich i grzecznych ze Zmierzchu. Miałam kilka razy ciarki na plecach, a książka dodatkowo wciąga i nie można się od niej oderwać, ale... Za każdym razem jednak coś mi brakuje w książkach Kinga i mam wrażenie, że czytam...