Chatka Puchatka

Książka czytana z siostrzenicami (prawie 4 i 6,5-latką). które mimo, że znały historie wciąż słuchały z zainteresowaniem.
Czytałyśmy przez kilka miesięcy, bo musiał być klimat i czas. Najlepiej u babci na huśtawce (a w dobie pandemii bywało różnie).
Książka o przyjaźni, bezinteresowności, odwadze, wielkim sercu i małym rozumku.
"- O Królik jest mądry - powiedział Puchatek w zamyśleniu.
- Tak - przyznał Prosiaczek - Królik jest mądry.
- I ma Rozum - rzekł Puchatek.
- Tak - zgodził się Prosiaczek - Królik ma Rozum.
Nastąpiło długie milczenie.
- I myślę - ciągnął Puchatek - że on właśnie dlatego nigdy nic nie rozumie."

Książka czytana z siostrzenicami (prawie 4 i 6,5-latką). które mimo, że znały historie wciąż słuchały z zainteresowaniem.
Czytałyśmy przez kilka miesięcy, bo musiał być klimat i czas. Najlepiej u babci na huśtawce (a w dobie pandemii bywało różnie).
Książka o przyjaźni, bezinteresowności, odwadze, wielkim sercu i małym rozumku.
"- O Królik jest mądry - powiedział Puchatek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"bo kiedy się jest Misiem o Bardzo Małym Rozumku i myśli się o Rozmaitych Rzeczach, to okazuje się czasami, że rzeczy, które zdawały się bardzo proste, gdy miało się je w głowie, stają się całkiem inne, gdy wychodzą z głowy na świat i inni na nie patrzą."

Bardzo mądra książeczka, może nawet lepsza od pierwszej części. Mam do niej stosunek sentymentalno-emocjonalny, bo to duża część mojego dzieciństwa. Wciągająca lektura również dla dorosłych, bo to dopiero mając ileś tam lat rozumie się te wszystkie niedopowiedzenia i niedokończone dialogi. Wspaniała książka i wspaniałe tłumaczenie.

"bo kiedy się jest Misiem o Bardzo Małym Rozumku i myśli się o Rozmaitych Rzeczach, to okazuje się czasami, że rzeczy, które zdawały się bardzo proste, gdy miało się je w głowie, stają się całkiem inne, gdy wychodzą z głowy na świat i inni na nie patrzą."

Bardzo mądra książeczka, może nawet lepsza od pierwszej części. Mam do niej stosunek sentymentalno-emocjonalny, bo to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kochana, liryczna, zabawna. Cudowna ❤

Kochana, liryczna, zabawna. Cudowna ❤

Pokaż mimo to

Kontynuacja 'Kubusia Puchatka' jest równie dobra jak pierwszy tom, bardzo mi odpowiada humor tej książki i jej przesłanie filozoficzne, jak każda dobra literatura dla dzieci, może też być czytana przez dorosłych; słuchałem audiobooka w doskonałym wykonaniu Janusza Gajosa.

Kontynuacja 'Kubusia Puchatka' jest równie dobra jak pierwszy tom, bardzo mi odpowiada humor tej książki i jej przesłanie filozoficzne, jak każda dobra literatura dla dzieci, może też być czytana przez dorosłych; słuchałem audiobooka w doskonałym wykonaniu Janusza Gajosa.

Pokaż mimo to

Bardzo fajna książka uczy przyjaźni

Polecam

Bardzo fajna książka uczy przyjaźni

Polecam

Pokaż mimo to

Przeczytane na głos córce do snu. Ciekawe, śmieszne, nawet nieco słodko gorzkie. Ma smak i smaczki. Definitywnie to nie kreskówki spod znaku myszy w czerwonych spodenkach.

Przeczytane na głos córce do snu. Ciekawe, śmieszne, nawet nieco słodko gorzkie. Ma smak i smaczki. Definitywnie to nie kreskówki spod znaku myszy w czerwonych spodenkach.

Pokaż mimo to

Nigdy wcześniej nie czytałam przygód Kubusia Puchatka. Wiedziałam mniej więcej, o co chodzi, bo to przecież element współczesnej kultury, jakby nie patrzeć. 😉
Mówi się, że to książka zarówno dla małych, jak i dużych. Byłam ciekawa, czy to coś w stylu "Małego Księcia" lub czegos podobnego. Okazało się, że to zupełnie nie to. 😉 Niemniej jednak lektura była bardzo interesująca. Z jednej strony oddziałująca na wyobraźnię dziecka, a z drugiej wartościowa także dla dorosłego.
Daje do myślenia, a jednocześnie nie jest trudną, czy też "ciężką" powieścią. Bardzo cenię to, gdy autor ważne kwestie potrafi omówić w prosty sposób. To wielka sztuka!

Nigdy wcześniej nie czytałam przygód Kubusia Puchatka. Wiedziałam mniej więcej, o co chodzi, bo to przecież element współczesnej kultury, jakby nie patrzeć. 😉
Mówi się, że to książka zarówno dla małych, jak i dużych. Byłam ciekawa, czy to coś w stylu "Małego Księcia" lub czegos podobnego. Okazało się, że to zupełnie nie to. 😉 Niemniej jednak lektura była bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kubuś Puchatek, Miś o Bardzo Małym Rozumku, którego zna cały świat od przeszło 100 lat.

Mój ukochany bezgranicznie miś o bardzo małym rozumku, któremu zbyt długie słowa sprawiają wiele trudności, nie mówiąc już o pisaniu, w czym wyręcza go Krzyś albo Pan Sowa. Przykład? Choćby urodziny Kłapouchego. Sowa napisała na niestety pustej już baryłeczce miodu taką oto dedykację:

Z PĄWIĄSZĄWANIEM URORURODZIURODZIN.

Po czym pan Sowa rzekł:

Napisałem oczywiście "Z serdecznym powinszowaniem urodzin od szczerze oddanego ci przyjaciela Puchatka"

I jak tu nie kochać tego grubego misia o małym rozumku?

Ale to tylko jedna sytuacja z wielu innych, prze-zabawnych. I mimo tego, że przygody Kubusia z Siedmiomilowego Lasu zna każdy, to jednak za każdym razem czuję, jakbym go poznała od nowa. Jego, Prosiaczka, brykającego Tygryska, ponurego w swym ponuractwie Kłapouchego czy Królika. Z czasem pojawia się i Mądra Sowa, choć bywa i za mądra nawet dla samego Krzysia, zwłaszcza, gdy używa zbyt trudnych słów (można by rzec, encyklopedycznych w swym znaczeniu), oraz Mamusia Kangurzyca i jej Maleństwo.

Wspaniałe przygody i aż się dusza raduje i bryka i pragnie miodku, gdy ma świadomość, że jest jeszcze DRUGA CZĘŚĆ.

Kubuś Puchatek, Miś o Bardzo Małym Rozumku, którego zna cały świat od przeszło 100 lat.

Mój ukochany bezgranicznie miś o bardzo małym rozumku, któremu zbyt długie słowa sprawiają wiele trudności, nie mówiąc już o pisaniu, w czym wyręcza go Krzyś albo Pan Sowa. Przykład? Choćby urodziny Kłapouchego. Sowa napisała na niestety pustej już baryłeczce miodu taką oto...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Chatka Puchatka", czyli kontynuacja "Kubusia Puchatka", jest, tak jak część pierwsza, powieścią pełną ciepła, przyjaźni i przygód, odpowiednią zarówno dla najmłodszych, jak i starszych czytelników. Nową postacią, jaka się tutaj pojawia, jest Tygrysek, który zawsze był moim ulubionym mieszkańcem Stumilowego Lasu.
Mam wrażenie, że historie z "Kubusia Puchatka" są o wiele bardziej znane, jako że częściej je ekranizowano, natomiast perypetie z "Chatki Puchatka" w większości stanowiły dla mnie nowość, i myślę też, że były już nieco mniej zabawne.
Mimo to miło mi się czytało tę powieść i żałuję, że nie ma ona więcej części. Przyjemnie było oderwać się na chwilę od ponurej rzeczywistości i, słuchając puchatkowych mruczanek, powędrować wraz z bohaterami przez Stumilowy Las, gdzie zawsze jest spokojnie i bezpiecznie, a wszystkie przygody kończą się szczęśliwie.

"Chatka Puchatka", czyli kontynuacja "Kubusia Puchatka", jest, tak jak część pierwsza, powieścią pełną ciepła, przyjaźni i przygód, odpowiednią zarówno dla najmłodszych, jak i starszych czytelników. Nową postacią, jaka się tutaj pojawia, jest Tygrysek, który zawsze był moim ulubionym mieszkańcem Stumilowego Lasu.
Mam wrażenie, że historie z "Kubusia Puchatka" są o wiele...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podobnie jak "ta pierwsza" - wspaniała, ponadczasowa i dla czytelnika w każdym wieku.

Podobnie jak "ta pierwsza" - wspaniała, ponadczasowa i dla czytelnika w każdym wieku.

Pokaż mimo to