Przyjemna i wesoła książka. Sprzątając ostatnio piwnicę, natknęłam się na nią i przypomniała mi o moim dzieciństwie. Uśmiechnęłam się, zaglądając do niej. Przeczytałam w jeden dzień i miałam tak samo pozytywne wrażenie, jak 25 lat temu ;))

Przyjemna i wesoła książka. Sprzątając ostatnio piwnicę, natknęłam się na nią i przypomniała mi o moim dzieciństwie. Uśmiechnęłam się, zaglądając do niej. Przeczytałam w jeden dzień i miałam tak samo pozytywne wrażenie, jak 25 lat temu ;))

Tym razem książka opisuje przygody Mikołajka na wakacjach z rodzicami w pierwszej części oraz na wakacjach na koloniach w drugiej części. Pomimo upływu lat bardzo dobrze się czyta tą książeczkę, a mój 6-letni syn aż nie nie może doczekać się kolejnych książeczek z tej serii. Polecam każdemu i rodzicowi i dziecku, ponieważ, opisane tam historie mogą zdarzyć się każdemu.

Tym razem książka opisuje przygody Mikołajka na wakacjach z rodzicami w pierwszej części oraz na wakacjach na koloniach w drugiej części. Pomimo upływu lat bardzo dobrze się czyta tą książeczkę, a mój 6-letni syn aż nie nie może doczekać się kolejnych książeczek z tej serii. Polecam każdemu i rodzicowi i dziecku, ponieważ, opisane tam historie mogą zdarzyć się każdemu.

Przez swoją omyłkę pomyliłam tom IV z III, ale myślę, że to nie ma zbyt wielkiego znaczenia w tej serii. Niebieski Obóz - tego nie specjalnie się spodziewałam. Choć moja wyobraźnia coś podobnego namalowała to i tak tego komizmu nie czułam tutaj tak bardzo jak w opowieściach ze szkoły, "która jest po to, żeby się bić, tłuc i fajnie spędzać ze sobą czas." Widać i czuć tutaj tęsknotę Mikołajka za kolegami, - takimi jak Alcest, czy Euzebiusz, który jest bardzo silny i lubi dawać kolegom w nos. - nie są zbyt dobrymi przykładami na długotrwałe relacje i w ogóle przykłady do naśladowania.

Przez swoją omyłkę pomyliłam tom IV z III, ale myślę, że to nie ma zbyt wielkiego znaczenia w tej serii. Niebieski Obóz - tego nie specjalnie się spodziewałam. Choć moja wyobraźnia coś podobnego namalowała to i tak tego komizmu nie czułam tutaj tak bardzo jak w opowieściach ze szkoły, "która jest po to, żeby się bić, tłuc i fajnie spędzać ze sobą czas." Widać i czuć...

Zabawne hisorie o przygodach małego chłopca na wakacjach. Krótkie opowiesci nawet po latach od pierwszej lektury mnie bawią. Syn uwielbia słuchać hostorie Mikołajka.

Zabawne hisorie o przygodach małego chłopca na wakacjach. Krótkie opowiesci nawet po latach od pierwszej lektury mnie bawią. Syn uwielbia słuchać hostorie Mikołajka.

Świetna książka.

Świetna książka.

Uwielbiam go. Dopiero teraz, gdy moje dzieciństwo dawno już za mną.

Uwielbiam go. Dopiero teraz, gdy moje dzieciństwo dawno już za mną.

Bardzo się czytało, uśmiech nie schodził mi z twarzy.

Bardzo się czytało, uśmiech nie schodził mi z twarzy.

Wakacje z Mikołajkiem to jest to :)

Tom czwarty serii przynosi nam 18 opowiastek, a dotyczą one wakacyjnych wojaży Mikołajka z dwóch lat. Każdego roku pojawia się problem z decyzją, gdzie jechać na wakacje. Zaczyna się od kłótni, w efekcie pojawia się płacz, a na koniec jadą tam, gdzie chce mama Mikołajka :) Tak było i tym razem - rodzinka wybiera się do pensjonatu Rybitwa w Morskich Skałkach w Bretanii. Na plaży Mikołajek poznaje mnóstwo nowych kolegów, w większości przyjezdnych tak jak on - Błażeja, Fortunata, Mamerta, Ireneusza, Fabrycego, Kosmę i Iwa. Spędzają dużo czasu na plaży wymyślając przeróżne zabawy i zazwyczaj uprzykrzając życie jakiemuś dorosłemu (lub dorosłym) :D Kiedy pada deszcz całe towarzystwo musi sobie jakoś radzić w pensjonacie - myślę, że nigdy nie chciałbym trafić do takiego miejsca w czasie deszczu ;) Tata Mikołajka oczywiście napotka na swojej drodze kogoś równie irytującego jak sąsiad, pan Bledurt - jest to pan Lanternau. Przekonamy się jak to jest z chorobą morską, jakie problemy może sprawić gimnastyka na plaży i co się stanie gdy grupka rozrabiaków wybierze się na minigolfa.

Kolejne wakacje będą zupełnie inne niż dotychczas. Mikołaj jedzie na kolonie! Pomimo obaw rodziców jest tym bardzo podekscytowany, czym bardzo ich zaskoczył (żeby nie powiedzieć, że rozczarował, bo spodziewali się innej reakcji). Jeden z ciekawszych momentów tego tomu, to właśnie sam wyjazd, a w zasadzie pożegnanie na dworcu. Chłopcy zostają podzieleni na drużyny i wyruszają w drogę do Niebieskiego Obozu. Mikołaj musi jechać całą noc pociągiem, ale to dla niego nie problem - jest w końcu dzielny. A na obozie czeka na nich mnóstwo ciekawych atrakcji! No, może poza leżakowaniem ;) Są kąpiele w morzu i zabawy na plaży, wyprawy przełajowe (na orientację),nocne zabawy, łowienie ryb. A po powrocie wiele wspomnień (którymi Mikołaj dzieli się z Jadwinią) i problemy. Jakie? A no takie, że w domu nie ma co robić, w porównaniu z obozem - trzeba sobie samemu zorganizować czas, a pobawić się nie bardzo jest z kim, bo koledzy niekoniecznie wrócili już z wakacji (to zadziwiające, ale odnoszę wrażenie, że tam wszyscy jednocześnie wyjeżdżali na wakacje i miasta pustoszały - przynajmniej z takimi obrazami spotykałem się w różnych francuskich filmach).

Wakacje z Mikołajkiem to jest to :)

Tom czwarty serii przynosi nam 18 opowiastek, a dotyczą one wakacyjnych wojaży Mikołajka z dwóch lat. Każdego roku pojawia się problem z decyzją, gdzie jechać na wakacje. Zaczyna się od kłótni, w efekcie pojawia się płacz, a na koniec jadą tam, gdzie chce mama Mikołajka :) Tak było i tym razem - rodzinka wybiera się do pensjonatu Rybitwa...

Jak pierwsza część nie za bardzo przypadła mi do gustu, to ta mi się podoba i wszystkim ją polecam.

Jak pierwsza część nie za bardzo przypadła mi do gustu, to ta mi się podoba i wszystkim ją polecam.

Najlepszy tekst:
"– Przepraszam – zapytał tata – gdzie jest peron jedenasty?
– Znajdzie go pan pomiędzy peronem dziesiątym a dwunastym – odpowiedział pan. – Przynajmniej był tam, kiedy przechodziłem tamtędy ostatnim razem."

Najlepszy tekst:
"– Przepraszam – zapytał tata – gdzie jest peron jedenasty?
– Znajdzie go pan pomiędzy peronem dziesiątym a dwunastym – odpowiedział pan. – Przynajmniej był tam, kiedy przechodziłem tamtędy ostatnim razem."