Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabiutka. Gdyby bohaterowie rzeczywiście zachowywali się jak dorośli, którymi w gruncie rzeczy są, książka mogłaby się skończyć po 100 stronach. A zamiast tego musimy czytać irytujące przemyślenia równie nieznośnych głównych bohaterów. Bardzo lubię młodzieżówki, nawet jeżeli są czasami głupiutkie, ale Cheat Sheet jest nie tylko głupie, ale też potwornie nudne.

Słabiutka. Gdyby bohaterowie rzeczywiście zachowywali się jak dorośli, którymi w gruncie rzeczy są, książka mogłaby się skończyć po 100 stronach. A zamiast tego musimy czytać irytujące przemyślenia równie nieznośnych głównych bohaterów. Bardzo lubię młodzieżówki, nawet jeżeli są czasami głupiutkie, ale Cheat Sheet jest nie tylko głupie, ale też potwornie nudne.

Szybko i przyjemnie się czyta, ale nie zapamiętam jej na dłużej. Zwrótów akcji niby sporo, ale czy są one aż tak szokujące? Na plus relacja głównej bohaterki i jej zamordowanej przyjaciółki - chociaż poznajemy ją jedynie ze wspominków, to naprawdę można uwierzyć w łączącą je więź.

Szybko i przyjemnie się czyta, ale nie zapamiętam jej na dłużej. Zwrótów akcji niby sporo, ale czy są one aż tak szokujące? Na plus relacja głównej bohaterki i jej zamordowanej przyjaciółki - chociaż poznajemy ją jedynie ze wspominków, to naprawdę można uwierzyć w łączącą je więź.

Lepsza od pierwszej części. Ally to bohaterka, z którą łatwo się sympatyzuję. Wszystkie wątki wciągają, ale najbardziej poruszyła mnie historia Pip'a oraz Karine.

Lepsza od pierwszej części. Ally to bohaterka, z którą łatwo się sympatyzuję. Wszystkie wątki wciągają, ale najbardziej poruszyła mnie historia Pip'a oraz Karine.