Do wciągnięcia w dwa wieczory, momentami zaskakująco zabawna (doceniam bo rzadko śmieję się przy książkach),z fajnymi postaciami drugoplanowymi (patrz: drużyna Nathana). Kilka kulawych scen, zwłaszcza końcówka (należałoby wywalić wszystko, co wydarzyło się po meczu),wymaga od czytelników wyrozumiałości ale, umówmy się, romansom nie takie rzeczy się wybacza.

Do wciągnięcia w dwa wieczory, momentami zaskakująco zabawna (doceniam bo rzadko śmieję się przy książkach),z fajnymi postaciami drugoplanowymi (patrz: drużyna Nathana). Kilka kulawych scen, zwłaszcza końcówka (należałoby wywalić wszystko, co wydarzyło się po meczu),wymaga od czytelników wyrozumiałości ale, umówmy się, romansom nie takie rzeczy się wybacza.

💚 The Cheat Sheet zawiera m.in. motyw „fake dating” (udawany związek) – jestem jego ogromną fanką – przez co miałam dosyć duże oczekiwania co do tej książki.

💚 Początek, jak i koniec książki naprawdę mi się podobał jednak środek był moim zdaniem
trochę niedopracowany, a dokładniej motyw „fake dating”. To niestety na nim się zawiodłam.

💚 Zarówno Bree, jak i Nathan są już dorosłymi ludźmi, a zachowywali się jak dzieci. Obydwoje są w sobie zakochani, ale boją się wyznać swoje uczucia, aby nie zepsuć przyjaźni, w której obydwoje się męczyli przez ukrywane względem siebie uczucia. Bali się ich i uciekali przed nimi. Jednak gdy weszli w udawany związek zrobili postęp (co mnie bardzo ucieszyło),obydwoje postanowili zaryzykować. Występuje tutaj motyw „slow burn” więc wszystko działo się powoli. Nathan wraz z przyjaciółmi zrobił „romantyczną ściągę”, dzięki której zbliżył się do Bree. Ta "ściąga" zawierała urocze i romantyczne punkty. Przy których świetnie się bawiłam.

💚 Nathan to cudowny chłopak. Jego pasją był futbol amerykański. Był bardzo uczuciowy, zawsze stawiał Bree ponad siebie. Jego zachowanie względem Bree od początku było urocze. Zawsze o nią dbał i się nią opiekował. Cała rodzina Bree go uwielbiała. Siostra Bree (jestem jej fanką) od początku im kibicowała tak samo, jak przyjaciele Nathana.

💚 Bree to urocza dziewczyna. Pomagała i wspierała dziewczyny, które uczęszczały na jej zajęcia taneczne, chociaż sama ledwo wiązała koniec z końcem. Przyjaciele Nathana ją uwielbiali, dzięki czemu Bree zawsze towarzyszyła Nathanowi w ich imprezach po meczach. I to właśnie jedna z tych imprez odmieniła ich życie na zawsze.

💚 Końcówka totalnie mnie rozczuliła. Przez książkę się płynie. Historia Bree i Nathana spodobała mi się jednak myślę, że nie zapadnie mi ona na długo w pamięci.

💚 The Cheat Sheet zawiera m.in. motyw „fake dating” (udawany związek) – jestem jego ogromną fanką – przez co miałam dosyć duże oczekiwania co do tej książki.

💚 Początek, jak i koniec książki naprawdę mi się podobał jednak środek był moim zdaniem
trochę niedopracowany, a dokładniej motyw „fake dating”. To niestety na nim się zawiodłam.

💚 Zarówno Bree, jak i Nathan są już...

Idealna do popicia kawki, chociaż miałam ochotę wydrapać sobie oczy chwilami. Pocieszne, banalne, ale milusie. Pod koniec myślałam również, że niektóre wątki się nie skończą. To zjadło mój zapał, odrobinę

Idealna do popicia kawki, chociaż miałam ochotę wydrapać sobie oczy chwilami. Pocieszne, banalne, ale milusie. Pod koniec myślałam również, że niektóre wątki się nie skończą. To zjadło mój zapał, odrobinę

☀️Czy da się wyjść z friendzone?
Oto pytanie, które towarzyszy nam podczas czytania powieści „The Cheat Sheet” od @authorsarahadams. Gdy zobaczyłam okładkę tej książki, od razu pomyślałam, że to świetny wybór do marcowego wyzwania. Ta książka wzbudza we mnie tylko ciepłe uczucia, uśmiecham się jak o niej myślę. To niezwykle zabawna historia, która pozwoliła mi pozbyć się zastoju czytelniczego. Podobała mi się każda spędzona sekunda z tą książką!

🩰Bree to pogodna i zabawna dziewczyna. Od lat zakochana po w swoim przyjacielu Nathanie. Przed laty miała wypadek samochodowy, który zniszczył jej szanse na karierę baletową. Musiała zmienić więc swoje marzenia. Zakłada studio baletowe, w którym uczy biedne dzieci. To w tym odnajduje radość życia.
🏈Nathan to rozgrywający futbolista, który żyje pod ciągłą presją. Presją matki, drużyny i kibiców. Największą presje jednak narzuca sobie sam. Ciągłe nakładanie na siebie dużej ilości obowiązków powoduje, że cierpi na ataki paniki. Co raz trudniej mu spełniać wysokie oczekiwania innych. Tylko Bree go uspokaja, jest jego opoką, tylko ona nigdy niczego od niego nie chciała i wymagała.

Przyjaźnią się od lat szkolnych. Kochają się równie długo, ale żyją w strachu odrzucenia, więc żadne z nich nie wyznaje swoich uczuć. Gdyby tylko wiedzieli, oszczędziłoby im to wielu lat nieszczęśliwego wzdychania do siebie na wzajem. Zmuszeni do odgrywania pary, widzą szansę na wyjście z friendzona. Teraz albo nigdy, wszystkie chwyty dozwolone!

Może nie jest to powieść wysokich lotów, ale bardzo przyjemnie mi się ją czytało. Napisana niezwykle lekko i zabawnie, z wątkiem friends to lovers i kupidynami pod postacią wielkich futbolistów.🤣
Przez to, że już na początku książki wiadomo, że bohaterowie są w sobie zakochani, napięcie oczekiwania i kibicowania sięga zenitu. To jednak nie wszystko, opowieść ta niesie ze sobą również przesłanie - pieniądze nie kształtują człowieka, one tylko uwypuklają jego prawdziwą naturę. Warto więc zastanowić się nad wartościami, którymi kierujemy się w życiu.
Serdecznie Polecam!

Ocena: 💙💙💙💙💙
💋💋Do usłyszenia!💋💋

☀️Czy da się wyjść z friendzone?
Oto pytanie, które towarzyszy nam podczas czytania powieści „The Cheat Sheet” od @authorsarahadams. Gdy zobaczyłam okładkę tej książki, od razu pomyślałam, że to świetny wybór do marcowego wyzwania. Ta książka wzbudza we mnie tylko ciepłe uczucia, uśmiecham się jak o niej myślę. To niezwykle zabawna historia, która pozwoliła mi pozbyć się...

- Nie patrz teraz na mnie.
- A dlaczego nie?
- Ponieważ… rozpłacze się jak dziecko.
- Przy mnie zawsze możesz płakać. Przy sobie jesteśmy bezpieczni.*

Od przyjaźni do miłości? Czasem się tak dzieje i Bree oraz Nathan wiedzą o tym najlepiej. Oboje coś do siebie czują, ale żadne nie zdradza się przed drugim, bo zbyt duże znaczenie ma dla nich przyjaźń, która może ucierpieć, jeśli to uczucie nie zostanie odwzajemnione lub coś się zepsuje. Krążą wokół siebie, co prowadzi do wielu zabawnych sytuacji, ale Nathan bardzo chce zaryzykować i gdy los stwarza mu okazję, to bez wahania ją wykorzystuje.

The Cheat Sheet to jedna z tych książek, która otula niczym puchaty kocyk i jest komfortową lekturą. Mnie ten tytuł zachwycił i rozbawił i to wielokrotnie do łez. Fabuła nie należy do skomplikowanych, ale tutaj liczą się bohaterowie oraz ich historia. Przyjaźń między nimi jest niesamowita i myślę, że większość z nas ma w swoim życiu taką osobę, na której zawsze może polegać. Najlepsze jednak jest krążenie tej dwójki wokół siebie i niedostrzeganie tego, co widzą inni. Słowne utarczki, wsparcie, zrozumienie, no i ta chemia, która aż iskrzy.

Bohaterów nie da się nie lubić. Bo chociaż nie są idealni, to chciałoby się by takich ludzi było na świecie więcej. Ich podejście do siebie wzajemnie i ludzi w swoim otoczeniu jest niesamowite i rozczulające. No i zabawne, zwłaszcza gdy mówimy o kumplach Nathana z drużyny. Powiem szczerze, było mi ich mało!

Jeśli szukacie książki, która pozwoli zapomnieć o troskach lub takiej przy której uśmiech nie będzie schodził wam z twarzy, to The Cheat Sheet będzie idealnym wyborem. Niesamowicie urocza, słodka, zabawna i romantyczna. Jednak niepozbawiona również trudniejszych tematów, które dają do myślenia i sprawiają, że bohaterowie stają się bardziej rzeczywiści. Nie mogłam się od niej oderwać, ale też z żalem patrzyłam na umykające strony. Będę do niej wracać i polecać. Warto poświęcić czas tej historii i zarwać dla niej noc.

- Nie patrz teraz na mnie.
- A dlaczego nie?
- Ponieważ… rozpłacze się jak dziecko.
- Przy mnie zawsze możesz płakać. Przy sobie jesteśmy bezpieczni.*

Od przyjaźni do miłości? Czasem się tak dzieje i Bree oraz Nathan wiedzą o tym najlepiej. Oboje coś do siebie czują, ale żadne nie zdradza się przed drugim, bo zbyt duże znaczenie ma dla nich przyjaźń, która może ucierpieć,...

Lubię czytać książki bez literówek, błędy mogą być bo to jest trudne i można zrozumieć, ale lietrówki, kiedy jest ich tak dużo, to widać od razu. Poza tym fajna historia, szkoda, że ktoś tak to zepsuł.

Lubię czytać książki bez literówek, błędy mogą być bo to jest trudne i można zrozumieć, ale lietrówki, kiedy jest ich tak dużo, to widać od razu. Poza tym fajna historia, szkoda, że ktoś tak to zepsuł.

Pod wieloma względami, i to pozytywnymi, ta książka była dla mnie zaskoczeniem.

Zacznę może od tego, że przez wzgląd na okładkę i tytuł, założyłam, że będzie to historia o licealistach, baletnica pomagająca jakiemuś mięśniakowi ściągać... I ogromnie się pomyliłam pod tym względem - choć ich mentalność trafiłam w punkt, ponieważ zachowują się trochę nadal jak małolaty, mimo tego, że bliżej im do trzydziestki, niż dwudziestki. Tak więc myślę, że jest to coś, co warto z góry tutaj podkreślić, ponieważ nie każdy lubi, kiedy dorośli ludzie zachowują się jak nastolatki. Ja sama nie jestem tego fanem, ale...

Początkowo nie mogłam wczuć się nieco w bohaterów. Wydawali się przesadnie dziecinni, z tekstami i myślami, które sprawiały, że moje brwi równały się z linią moich włosów, ale... Nie wiem, czy po prostu się wciągnęłam, czy może tekst był lepszy, czy może mieszanka tych obydwu, ale coraz przyjemniej spędzało mi się czas z Nathanem i Bree.

Dla mnie było to niesamowite, ponieważ preferuję fantasy, mam wysokie wymagania co do romansów, zazwyczaj nie kibicuję bohaterom, a tutaj? Nie licząc krindżowego zakończenia, które nieco zepsuło mi książkę, naprawdę przebierałam nogami kiedy nasze gołąbeczki zbliżały się do siebie.

I tak, zaadresuję słonia, który siedzi ze mną w pokoju - było to momentami już męczące, słuchać po raz n'ty o tym, że OOO POWIEDZIAŁ_A COŚ CO BRZMI JAKBY MNIE KOCHAŁ_A ALE NA PEWNO TEGO NIE MYŚLI, A JA TAK ZA NIM/NIĄ SZALEJĘ OD LAT! ALE NIE POWIEM BO TO ZNISZCZY NASZĄ PRZYJAŹŃ!! Gdyby to się działo nastolatkom to okej, ale dorośli ludzie tak tańczący wokół tematu? A zwłaszcza, że sami przed sobą zapewniali się momentami, że w końcu zrobią krok ku temu, żeby coś wyznać?

Było też kilka słabych time skip'ów, na które marszczyłam brwi, ponieważ brakowało mi rozmowy bohaterów po tym, jak dana rzecz, istotna, się zadziała... Ale w ogólnym rozliczeniu nie było to na tyle straszne, żeby przeszkodzić mi w dobrej zabawie z książką.

Jak wspominałam również - humor. Nastąpił w pewnym momencie taki przełom, że naprawdę się śmiałam i to nie z krindżu; naprawdę nieironicznie miałam ubaw - kolejna rzecz, której wcześniej nie doświadczałam w romansach, które czytałam.

Szanuję też mocno za TW oraz generalne potraktowanie tematu, ponieważ okej, został rozwiązany stosunkowo szybko na kartkach książki, ALE: 1 bohaterowie podeszli do tego poważnie (w sensie jeden, drugiego trzeba było przekonać, żeby zrozumiał, że to poważna sprawa; 2 moim zdaniem dobrze zostało wyjaśnione, że to się może przytrafić każdemu i czemu; 3 jako osoba przeżywająca TO nie całkowicie, ale częściowo odnalazłam się w tym, jak było to opisane; i 4, co najważniejsze, została wdrążona terapia w związku ze stanem, który doprowadził do pojawienia się TEGO.

Tak więc możnaby krótko powiedzieć, że początek zniechęcił mnie do książki, środek zaskoczył, a końcówka nieco zasmuciła (w tym sensie, że była, w moim mniemaniu, słaba). Mimo to zabawa, której doświadczyłam podczas czytania sprawia, że uważam tę pozycję za wartą polecenia.

Pod wieloma względami, i to pozytywnymi, ta książka była dla mnie zaskoczeniem.

Zacznę może od tego, że przez wzgląd na okładkę i tytuł, założyłam, że będzie to historia o licealistach, baletnica pomagająca jakiemuś mięśniakowi ściągać... I ogromnie się pomyliłam pod tym względem - choć ich mentalność trafiłam w punkt, ponieważ zachowują się trochę nadal jak małolaty, mimo...

Fajna książka polecam

Fajna książka polecam

DNF 5%
dziękuję serdecznie, postoję...

DNF 5%
dziękuję serdecznie, postoję...

Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to literówki, bardzo dużo literówek. Kolejną rzeczą, na którą zwróciłam uwagę to brak komunikacji ludzi dorosłych ze soba na poważne tematy, a przecież znają się jak łyse konie. Poczułam się lekko za stara na tą historię o grze w kotka i myszkę.

Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to literówki, bardzo dużo literówek. Kolejną rzeczą, na którą zwróciłam uwagę to brak komunikacji ludzi dorosłych ze soba na poważne tematy, a przecież znają się jak łyse konie. Poczułam się lekko za stara na tą historię o grze w kotka i myszkę.