Agatha Christie - królowa kryminałów, kobieta o niesamowitej wiedzy, a jak się okazuje w Autobiografii, także z bardzo interesującą historią życia.

Dzięki tej publikacji mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądał proces powstawania powieści Agathy, poznać jej największe miłości i zobaczyć realia czasów wojny. Autorka przedstawia wiele szczegółów z życia prywatnego i zawodowego, szczerze, bez omijania. (Wyjątkiem jest tu niestety słynna sprawa jej zniknięcia) Jednak chyba najbardziej ujęły mnie opowieści Christie o jej motywacjach – rzeczach, które kupiła za pieniądze ze sprzedaży poszczególnych książek.

Zdecydowanie Autobiografia to pozycja obowiązkowa dla fanów królowej kryminałów. Jest to swego rodzaju uzupełnienie, przedstawienie tych słynnych dzieł „od kuchni”. Jednocześnie, dzięki tej publikacji, można zobaczyć geniusz i kruchość tych powieści – w końcu np. postać Herkulesa Poirota istniała najpierw w wyobraźni Christie, a co gdyby porzuciła ten pomysł na starcie?

Ciężko określić, czy Autobiografia byłaby interesującą lekturą dla osób, które nigdy nie czytały książek Agathy. Z jednej strony, w Autobiografii nie znajdziemy jakiś szczególnych spoilerów czy zagłębiania się w fabułę wydanych wcześniej publikacji, więc nic nie stoi na przeszkodzie. Jednak z drugiej, takie osoby musiałyby znaleźć swoją motywację do przeczytania biografii osoby, z którą nie łączy ich nic – nawet dzieło literackie.

Mimo wszystko warto sięgnąć po Autobiografię Christie: czy teraz, czy za jakiś czas, już po przeczytaniu kilku książek Agathy. Gwarantuję, że historia w niej zawarta będzie równie urzekająca, jak jej kryminały.

Agatha Christie - królowa kryminałów, kobieta o niesamowitej wiedzy, a jak się okazuje w Autobiografii, także z bardzo interesującą historią życia.

Dzięki tej publikacji mamy okazję dowiedzieć się, jak wyglądał proces powstawania powieści Agathy, poznać jej największe miłości i zobaczyć realia czasów wojny. Autorka przedstawia wiele szczegółów z życia prywatnego i...

Książka czytana przez autorkę dostała od razu więcej smaku. Ciekawa treść i przyjemnie się ją słuchało. Ewidentnie jest to książka dla fanów pisarki. Ja bardziej po nią sięgnęłam z ciekawości i było to miłe spotkanie z autorką. Zaskoczyła mnie jej barwa głosu i sposób mówienia, bo książki z pod jej ręki wydają się lżejsze, więc poczułam że książki są dla niej odskocznią od codzienności. Więc to było ciekawe doświadczenie.

Książka czytana przez autorkę dostała od razu więcej smaku. Ciekawa treść i przyjemnie się ją słuchało. Ewidentnie jest to książka dla fanów pisarki. Ja bardziej po nią sięgnęłam z ciekawości i było to miłe spotkanie z autorką. Zaskoczyła mnie jej barwa głosu i sposób mówienia, bo książki z pod jej ręki wydają się lżejsze, więc poczułam że książki są dla niej odskocznią od...

Wydanie dość słabe i druk, który męczy oczy.

Wydanie dość słabe i druk, który męczy oczy.

Przebrnięcie przez dzieciństwo Pani Agathy stanowiło nie lada wyzwanie. Nie poddałam się jednak, przez wzgląd na szacunek do autorki wyśmienitych kryminałów. Dalsza lektura książki okazała się niemal tak dużą przyjemnością, jak chociażby lektura A.B.C.

Przebrnięcie przez dzieciństwo Pani Agathy stanowiło nie lada wyzwanie. Nie poddałam się jednak, przez wzgląd na szacunek do autorki wyśmienitych kryminałów. Dalsza lektura książki okazała się niemal tak dużą przyjemnością, jak chociażby lektura A.B.C.

Myślę, że nawet osoby, które są z czytaniem na bakier choć raz słyszały o Agathcie Christie, autorce poczytnych kryminałów i stwórczyni jednego z najbardziej rozpoznawalnych detektywów - Hercule Poirota. Jej książki rozeszły się w milionowych nakładach stając się kanwą wielu filmów i scenicznych adaptacji. Jaka jednak była Agatha Christie, skąd czerpała inspirację, co ją motywowało? Rzut oka na tę kwestię daje nam lektura "Autobiografii" pisanej przez Christie na przestrzeni wielu lat. Oczywiście autorka mówi nam tylko tyle ile sama chce, pomijając z jej punktu widzenia kwestie nieistotne.

Nie jest to lektura dla każdego, Christie bowiem opisuje niezwykle barwnie, ale i szczegółowo nawet rzeczy bardzo prozaiczne i zupełnie zwykłe. Począwszy od swojego dzieciństwa, na dorastaniu i dojrzałym życiu jako żona, matka i autorka książek kończąc. Wiele jest tu zatem o relacjach rodzinnych, o uczuciach, emocjach często trudnych i bolesnych. Autorce przyszło żyć w czasach pełnych zawirowań, dwie wojny światowe, powolny rozpad Imperium Brytyjskiego, przemiany społeczne itp. Z całego tekstu najbardziej interesowały mnie opisy kolejnych fantastycznych podróży niemalże po całym świecie. Wyprawa dookoła świata, podróże Orient Expressem, a później do Bagdadu i innych Irackich miast - bajka! Coś wspaniałego, w dodatku opisanego z werwą i pełnego anegdot. Ten obraz świata, którego już nie ma, budzi nostalgię. Christie do swojego pisarstwa podchodzi z dużą rezerwą nie jest autorką opętaną manią wielkości, jest niezwykle pragmatyczna co wielu współczesnym pisarzom powinno być stawiane za wzór.

Kończąc "Autobiografię" czułem smutek bo w pewnym sensie zżyłem się z autorką. Czytanie jej kolejnych perypetii było zajmujące, a to chyba najlepsza rekomendacja, aby jednak poświęcić czas tej niełatwej, ale pasjonującej lekturze.

Myślę, że nawet osoby, które są z czytaniem na bakier choć raz słyszały o Agathcie Christie, autorce poczytnych kryminałów i stwórczyni jednego z najbardziej rozpoznawalnych detektywów - Hercule Poirota. Jej książki rozeszły się w milionowych nakładach stając się kanwą wielu filmów i scenicznych adaptacji. Jaka jednak była Agatha Christie, skąd czerpała inspirację, co ją...

Ta książka ma w sobie'' to coś''.
Jej życie, ona sama- fenomen.
Czekam aż ktoś zrobi ekranizacje jej autobiografii, to byłoby coś pięknego.

Ta książka ma w sobie'' to coś''.
Jej życie, ona sama- fenomen.
Czekam aż ktoś zrobi ekranizacje jej autobiografii, to byłoby coś pięknego.

Fascynująca lektura

Fascynująca lektura

Autobiografia to tęsknota za książkami pisanymi kiedyś. To trochę tak jak ,,Dzieci z Bullerbyn'' dla dorosłych. Opis dzieciństwa, tamtych czasów, przedwojennych konwenansów, podróży po świecie, kiedy jeszcze nie było hoteli all inclusive. Przepadłam. Czasem potrzebuję takiej lektury, poczułam się znowu jak mała dziewczynka, która uwielbia czytać książki, w których bohaterowie mają ciekawe, burzliwe życie .

Autobiografia to tęsknota za książkami pisanymi kiedyś. To trochę tak jak ,,Dzieci z Bullerbyn'' dla dorosłych. Opis dzieciństwa, tamtych czasów, przedwojennych konwenansów, podróży po świecie, kiedy jeszcze nie było hoteli all inclusive. Przepadłam. Czasem potrzebuję takiej lektury, poczułam się znowu jak mała dziewczynka, która uwielbia czytać książki, w których...

Mocno przegadana niestety. Z jednej strony to nawet i przyjemne, szczególnie w pierwszej części książki mówiącej o czasach sprzed pierwszej wojny światowej, bo ciekawie pokazuje detale życia z tamtego okresu. Z drugiej jednak jak każda chyba biografia, bardzo dużo nierównych opowieści o poszczególnych fragmentach życia, np. o dzieciństwie poniżej 10-tego roku ponad kilkadziesiąt stron, a o pierwszym ślubie chyba z pół strony. I jakoś nie chce mi się wierzyć, że ktoś pamięta dialogi ze swojego wieku 5 lat, a tak mało pamięta ze ślubu i podróży poślubnej. Zapewne to jakiś świadomy wybór autorki, ale dla mnie to było trochę nierówne w opowieści i budzące lekki brak zaufania do podawanych historii.

Mocno przegadana niestety. Z jednej strony to nawet i przyjemne, szczególnie w pierwszej części książki mówiącej o czasach sprzed pierwszej wojny światowej, bo ciekawie pokazuje detale życia z tamtego okresu. Z drugiej jednak jak każda chyba biografia, bardzo dużo nierównych opowieści o poszczególnych fragmentach życia, np. o dzieciństwie poniżej 10-tego roku ponad...

Fascynująca historia fascynującej kobiety i autorki. Polecam

Fascynująca historia fascynującej kobiety i autorki. Polecam