Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam szczerze, że miałam problem z oceną tej powieści. Po przeczytaniu mniej więcej połowy, byłam bardzo rozczarowana. Zastanawiałam się skąd ta wysoka ocena na LC? Nie ukrywam, że między innymi dlatego sięgnęłam po tą książkę. Wysoka ocena, pozytywne opinie, do tego temat drugiej wojny światowej, który mnie bardzo interesuje. No ale nie zwykłam nie kończyć rozpoczętych książek więc dałam jej szansę i dalej było lepiej. Zaczęła mnie wciągać - lepiej późno niż wcale. Vianne, która mnie strasznie irytowała swoją tchórzliwością w końcu zaczęła być bohaterką na miarę tamtych lat. Za to postać Isabelle to jedyna rzecz, która ratuje tą powieść od początku do końca. Prawda, że w kilku sytuacjach ratując z opresji obcych ludzi okazała się bardzo nieodpowiedzialna, ponieważ ryzykowała życie nie tylko swoje ale również swoich bliskich. Była odważna i nie chciała biernie czekać na koniec wojny - w porównaniu do swojej siostry. Być może wynikało to z tego, że Isabelle była samotna, a Vianne miała rodzinę, miała dla kogo żyć i kogo chronić. Na temat relacji między siostrami można by się długo rozwodzić. Dlatego książka na pewno zmusza do refleksji nie tylko na temat wartości życia ludzkiego, okrucieństwie wojny ale również o tym jak ważni dla nas powinni być nasi najbliżsi. Podczas lektury brakowało mi niestety dokładniejszych opisów otoczenia. Ciężko mi było wyobrazić sobie chociażby Le Jardin, czy miasteczko Carriveau. Można było zrobić to lepiej. Dlatego nadal uważam, że ocena jest nieco zawyżona, ale czas spędzony z tą książką nie uważam za stracony.

Przyznam szczerze, że miałam problem z oceną tej powieści. Po przeczytaniu mniej więcej połowy, byłam bardzo rozczarowana. Zastanawiałam się skąd ta wysoka ocena na LC? Nie ukrywam, że między innymi dlatego sięgnęłam po tą książkę. Wysoka ocena, pozytywne opinie, do tego temat drugiej wojny światowej, który mnie bardzo interesuje. No ale nie zwykłam nie kończyć rozpoczętych...

Witamy w świecie Pomiędzy.

Jak ja się ciesze, że "odkryłam" Pana Grzędowicza. Po zakończeniu serii z lodowym ogrodem w tle postanowiłam zapoznać się z pozostałymi pozycjami pisarza i już po pierwszej lekturze jestem zadowolona, bo była to dobra decyzja. "Popiół i kurz" to wciągająca opowieść o świecie między życiem a śmiercią. Dosyć mroczna, z zagadką w tle. Czyta się ją szybko i nie nudzi nawet przez chwilę. Ciekawy opis świata, który możemy nazwać po swojemu po prostu czyśćcem. Tam gdzie trafiają zbłąkane dusze, nie do końca rozumiejące co się dzieje. Główny bohater, który sam nazywa się Charonem podczas nocnych eskapad pomaga przeprowadzić zmarłych na tamten nieznany nikomu świat. Jednak żeby nie było tak pięknie i kolorowo musi wpaść w tarapaty, czy ujdzie cało? Przekonajcie się sami ;)
Ode mnie mocna ósemka.

Witamy w świecie Pomiędzy.

Jak ja się ciesze, że "odkryłam" Pana Grzędowicza. Po zakończeniu serii z lodowym ogrodem w tle postanowiłam zapoznać się z pozostałymi pozycjami pisarza i już po pierwszej lekturze jestem zadowolona, bo była to dobra decyzja. "Popiół i kurz" to wciągająca opowieść o świecie między życiem a śmiercią. Dosyć mroczna, z zagadką w tle. Czyta się ją...

"To nie rzeźnik, to wiedźmin.
Po chwili wahania dodałam:
Na jedno wychodzi."

Uwielbiam Wiedźmina pod każdą postacią, dlatego dla mnie ta książka to fajny powrót do sagi. Opowiadania mają podobny poziom jednak niektóre przypadły mi bardziej do gustu niż inne. Chyba najbardziej wciągnęło mnie opowiadanie "Lekcja samotności" Przemysława Gula - podobało mi się tu wszystko. Natomiast na miano najsłabszego opowiadania w mojej subiektywnej ocenie zasłużyła "Ballada o kwiatuszku" Michała Smyka.
Z pewnością jednak całość warta przeczytania i żaden szanujący sie fan Wiedźmina nie powinien przejsc obok książki obojętnie.

"To nie rzeźnik, to wiedźmin.
Po chwili wahania dodałam:
Na jedno wychodzi."

Uwielbiam Wiedźmina pod każdą postacią, dlatego dla mnie ta książka to fajny powrót do sagi. Opowiadania mają podobny poziom jednak niektóre przypadły mi bardziej do gustu niż inne. Chyba najbardziej wciągnęło mnie opowiadanie "Lekcja samotności" Przemysława Gula - podobało mi się tu wszystko....

Niestety nie mogę ocenić na wyżej niż 7. Trochę się zawiodłam, liczyłam na więcej szczegółów pracy strażaków, więcej wywiadów. Książka opisuje największe tragedie w Polsce (i nie tylko), w których brali udział strażacy. Brakowało opisu ich codziennej pracy, która jest bez wątpienia trudna i wymagająca. Całość opisana bardzo ogólnikowo przez co książkę czyta się na prawdę szybko. Dużo zdjęć co jest zdecydowanym plusem oraz słownik pojęć również miło mnie zaskoczył. Dla strażaków część i chwała, a autorzy muszą się bardziej postarać.

Niestety nie mogę ocenić na wyżej niż 7. Trochę się zawiodłam, liczyłam na więcej szczegółów pracy strażaków, więcej wywiadów. Książka opisuje największe tragedie w Polsce (i nie tylko), w których brali udział strażacy. Brakowało opisu ich codziennej pracy, która jest bez wątpienia trudna i wymagająca. Całość opisana bardzo ogólnikowo przez co książkę czyta się na prawdę...

Trzecia część równie świetna jak poprzednie. Muszę przyznać, że serię czyta się bardzo dobrze i szybko, jednym tchem. Nie nudzi, dużo się dzieje. Pojawia się wiele zaskakujących akcji, po których nie można odłożyć książki. Szkoda tylko, że autorzy lubią uśmiercać polubione przez nas postacie. Tak było i w tej części. Mam nadzieje, że pojawią się nowe równie barwne i ciekawe.

Trzecia część równie świetna jak poprzednie. Muszę przyznać, że serię czyta się bardzo dobrze i szybko, jednym tchem. Nie nudzi, dużo się dzieje. Pojawia się wiele zaskakujących akcji, po których nie można odłożyć książki. Szkoda tylko, że autorzy lubią uśmiercać polubione przez nas postacie. Tak było i w tej części. Mam nadzieje, że pojawią się nowe równie barwne i ciekawe.

Ah, ale to było dobre. Napięcie rosło z każdą kolejną stroną, a dreszcze i ciarki towarzyszyły mi do końca. Autor mnie kupił, uwierzyłam w tę historię jakby wydarzyła sie naprawdę. Nie jest to zwykły horror. Ta książka ma głębie, każdy z niej wyniesie coś dla siebie. Opowiada o tym jak ciężko jest pogodzić się ze startą kogoś bliskiego. Cierpimy do tego stopnia, że jesteśmy gotowi zrobić dosłownie wszystko nie myśląc o konsekwencjach, które jak się okazuje mogą być tragiczne w skutkach. Już rozumiem dlaczego Kinga nazywają mistrzem grozy. Przekonałam się o tym na własnej skórze. I chcę więcej.

Ah, ale to było dobre. Napięcie rosło z każdą kolejną stroną, a dreszcze i ciarki towarzyszyły mi do końca. Autor mnie kupił, uwierzyłam w tę historię jakby wydarzyła sie naprawdę. Nie jest to zwykły horror. Ta książka ma głębie, każdy z niej wyniesie coś dla siebie. Opowiada o tym jak ciężko jest pogodzić się ze startą kogoś bliskiego. Cierpimy do tego stopnia, że...

Główny bohater Randle Mc'Murphy trafia do szpitala psychiatrycznego próbując wymigać się od kary jaką była przymusowa praca. Gdy dowiaduje się, że przebywający tam mężczyźni są tam z własnej woli nie może w to uwierzyć. Nie może pojąć, że tacy ludzie jak młodziutki Billy Bibbit nie cieszą się życiem tylko tkwią w zamknięciu jak "króliki".
Prawdziwe życie ich przerastało, brakowało im pewności siebie i woleli tkwić bezpiecznie w zamkniętej klatce.
Mimo, że na początku Mak został przedstawiony jako krętacz, który dba tylko o swoje interesy, z każdą następną stroną zmieniałam o nim zdanie. Robi co może, aby dodać wszystkim wiary w siebie, jednocześnie walcząc z personelem na czele z siostrą Ratched - którą przy okazji chciałoby się wyciągnąć z książki i mocno uszkodzić.
Ta książka ma jedną wadę - jest za krótka. Kończy się w momencie, gdy zaczyna się rozkręcać na dobre. Chciałoby się przedłużyć jeszcze tą wspaniałą historię wierząc, że jednak da się wygrać z systemem. Klasyk, do którego chętnie się wraca.

Główny bohater Randle Mc'Murphy trafia do szpitala psychiatrycznego próbując wymigać się od kary jaką była przymusowa praca. Gdy dowiaduje się, że przebywający tam mężczyźni są tam z własnej woli nie może w to uwierzyć. Nie może pojąć, że tacy ludzie jak młodziutki Billy Bibbit nie cieszą się życiem tylko tkwią w zamknięciu jak "króliki".
Prawdziwe życie ich przerastało,...

Cóż, chyba nie będę oryginalna, gdy napiszę, że jest to świetna książka. Niesamowicie wciągająca, trzymająca w napięciu, taka przez którą zarywa się noc i zapomina o tym, że rano trzeba wstać do pracy. Autorka niemal natychmiast odpowiada na stawiane w myślach pytania, ba, czasem nawet wyprzedzała moje myśli. Historia była ciekawa, doskonale obmyślany każdy fragment, niczego mi tu nie zabrakło. No dobra, może jednak zabrakło jednej rzeczy, takiej wisienki na torcie. Mianowice zakończenie mogło być lepsze, bo niestety zabrakło elementu zaskoczenia. Mimo to i tak uważam, że książka zasłużyła na swoją ocenę i daję jej mocne 8 gwiazdek.

Cóż, chyba nie będę oryginalna, gdy napiszę, że jest to świetna książka. Niesamowicie wciągająca, trzymająca w napięciu, taka przez którą zarywa się noc i zapomina o tym, że rano trzeba wstać do pracy. Autorka niemal natychmiast odpowiada na stawiane w myślach pytania, ba, czasem nawet wyprzedzała moje myśli. Historia była ciekawa, doskonale obmyślany każdy fragment,...

Wciągająca opowieść, która mnie jako miłośniczkę czworonogów bardzo urzekła. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Z pewnością została przygotowana na odbiór młodszych czytelników - takie miałam wrażenie. Mimo to tych nieco starszych również pochłonie opowieść o wspaniałym psiaku, bezwarunkowej miłości oraz jak to bywa w życiu - o złu które czycha wszędzie.

Wciągająca opowieść, która mnie jako miłośniczkę czworonogów bardzo urzekła. Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Z pewnością została przygotowana na odbiór młodszych czytelników - takie miałam wrażenie. Mimo to tych nieco starszych również pochłonie opowieść o wspaniałym psiaku, bezwarunkowej miłości oraz jak to bywa w życiu - o złu które czycha wszędzie.

Zakończyłam całą serię i choć na początku mojej przygody byłam wręcz oczarowana całą historią, to na końcu wszystko się jakby wypaliło. Być może miałam zbyt duże oczekiwania co do zakończenia, bo po takich niesamowitych 3 tomach chce się więcej i więcej. Niestety okazało się że po tym wszystkim ciężko mnie porwać. Z jednej strony nie chciałam skończyć czytać, ale z drugiej... ostatnie strony czytałam ze znudzeniem. Nie zaskoczyły mnie nawet zombiaki, jakieś takie mało oryginalne, za słabe w tej historii. Trochę się zawiodłam, ale mimo wszystko całą serię oceniam bardzo wysoko i cieszę się, że mamy takich zdolnych pisarzy fantastyki w kraju.

Zakończyłam całą serię i choć na początku mojej przygody byłam wręcz oczarowana całą historią, to na końcu wszystko się jakby wypaliło. Być może miałam zbyt duże oczekiwania co do zakończenia, bo po takich niesamowitych 3 tomach chce się więcej i więcej. Niestety okazało się że po tym wszystkim ciężko mnie porwać. Z jednej strony nie chciałam skończyć czytać, ale z...

Czytało się dobrze, nie nudziła mnie, jednak oczekiwałam po tej książce czegoś mocniejszego. Całość wypada średnio, ale warto przeczytać choćby dla przytaczanych faktów i statystyk na temat małżeństw.

Czytało się dobrze, nie nudziła mnie, jednak oczekiwałam po tej książce czegoś mocniejszego. Całość wypada średnio, ale warto przeczytać choćby dla przytaczanych faktów i statystyk na temat małżeństw.

Kolejny świetny thriller tej autorki. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Trzyma w napięciu i wciąga niesamowicie. Do tego cała historia wymyślona z sensem. Nie nudziłam się nawet przez moment, a gdy musiałam przerwać czytanie to myślami wciąż byłam przy książce. Nie jest przewidywalna, za to nieźle miesza w głowie, a o to właśnie chodzi. Ponadto podczas lektury mocno udzielają się emocje głównej bohaterki - od strachu i lęku po spokój i ulgę. Nie mam nic do zarzucenia. Polecam!

Kolejny świetny thriller tej autorki. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Trzyma w napięciu i wciąga niesamowicie. Do tego cała historia wymyślona z sensem. Nie nudziłam się nawet przez moment, a gdy musiałam przerwać czytanie to myślami wciąż byłam przy książce. Nie jest przewidywalna, za to nieźle miesza w głowie, a o to właśnie chodzi. Ponadto podczas lektury mocno...

Czuję się trochę oszukana, gdyż opis książki wskazuje na trochę inna fabułę niż rzeczywiście otrzymujemy. Liczyłam na akcję, która rozgrywa się głównie w kosmosie, natomiast autor przeniósł nas tam dopiero pod koniec opowieści. Bardzo długie wprowadzenie, przedstawienie głównego bohatera i tego czym się zajmuje. Było kilka ciekawych i wciągających momentów, więc ogólnie lektura na plus.

Czuję się trochę oszukana, gdyż opis książki wskazuje na trochę inna fabułę niż rzeczywiście otrzymujemy. Liczyłam na akcję, która rozgrywa się głównie w kosmosie, natomiast autor przeniósł nas tam dopiero pod koniec opowieści. Bardzo długie wprowadzenie, przedstawienie głównego bohatera i tego czym się zajmuje. Było kilka ciekawych i wciągających momentów, więc ogólnie...

Grzędowicz świetnym pisarzem fantastyki jest i przekonuję się o tym z każdą kolejną przeczytaną książka. Tutaj mamy do czynienia z kilkoma krótszymi formami - opowiadaniami. Zarówno te kilku stronicowe jak i te nieco dłuższe zaciekawiły mnie niezmiernie. Zebrane teksty pisane przez autora na zlecenie do gazet czy antologii, które teraz możemy przeczytać w jednym miejscu. Bezapelacyjny numer jeden na liście to opowiadanie "Buran wieje z tamtej strony". Przez całe opowiadnie napięcie rośnie, czytelnik zastanawia się który z bohaterów jest normalny, a który zwariował. Ciągła akcja i mocna końcówka, czego chcieć więcej? Wszystkie opowiadania różnią się od siebie i opowiadają inne historie, ale każde trzyma poziom i klimat. Polecam!

Grzędowicz świetnym pisarzem fantastyki jest i przekonuję się o tym z każdą kolejną przeczytaną książka. Tutaj mamy do czynienia z kilkoma krótszymi formami - opowiadaniami. Zarówno te kilku stronicowe jak i te nieco dłuższe zaciekawiły mnie niezmiernie. Zebrane teksty pisane przez autora na zlecenie do gazet czy antologii, które teraz możemy przeczytać w jednym miejscu....

Po kilku latach wracam do Wiedźmina i poznaję na nowo jego losy. Jestem nieco starsza i chyba bardziej zafascynowana. Doskonały humor autora i język w jakim pisze to coś wspaniałego. Ciężko oderwać się od czytania. Ta książka jest po prostu rewelacyjna pod każdym względem. Jak dotąd saga o Wiedziminie jest moim numerem jeden i chyba już nic i nikt tego nie zmieni. Będę do niej wracać, bo czas spędzony na czytaniu tego cuda to czysta przyjemność.

Po kilku latach wracam do Wiedźmina i poznaję na nowo jego losy. Jestem nieco starsza i chyba bardziej zafascynowana. Doskonały humor autora i język w jakim pisze to coś wspaniałego. Ciężko oderwać się od czytania. Ta książka jest po prostu rewelacyjna pod każdym względem. Jak dotąd saga o Wiedziminie jest moim numerem jeden i chyba już nic i nikt tego nie zmieni. Będę do...