Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby tylko to o czym napisał Kącki było przedstawieniem teatralnym, eksperymentem społecznym, ale niestety jest opisem nas samych. Autor jest niesamowicie stronniczy, jawnie kpi ze swoich rozmówców, a zdania czasami przypominają strumień świadomości (prawie jak filmiki na TT, choć nieco dłuższe). Jednak zacytuję Ludwika Dorna, bo jego wypowiedź wiele mówi o nas samych:
"W klasie mojej córki wszyscy zagłosowali na przewodniczącego, głupka i chuligana. Pytam:<Dlaczego?>. A córka:<Bo umówiliśmy się, że będzie śmiesznie.>. No i w Polsce część społeczeństwa też się umówiła, że chce śmiesznie."
Przekonanych ta książka jeszcze bardziej utwierdzić słuszności swoich tez, oponenci będą jeszcze bardziej się nie zgadzać.
Polecam!

Gdyby tylko to o czym napisał Kącki było przedstawieniem teatralnym, eksperymentem społecznym, ale niestety jest opisem nas samych. Autor jest niesamowicie stronniczy, jawnie kpi ze swoich rozmówców, a zdania czasami przypominają strumień świadomości (prawie jak filmiki na TT, choć nieco d...

Rozwiń Zwiń

Sulinę albo się kocha, albo się przy niej zasypia. Rozdział o Negroamaro przeczytam współtowarzyszom podczas drogi do Brindisi, będą zachwyceni.
Oczywiście ksiażka jest upstrzona przeze mnie zakładkami, zakreślonymi fragmentami, zapisanymi miejscami, które koniecznie trzeba zobaczyć.

Sulinę albo się kocha, albo się przy niej zasypia. Rozdział o Negroamaro przeczytam współtowarzyszom podczas drogi do Brindisi, będą zachwyceni.
Oczywiście ksiażka jest upstrzona przeze mnie zakładkami, zakreślonymi fragmentami, zapisanymi miejscami, które koniecznie trzeba zobaczyć.

Dziwne uczucie, kiedy bardziej kibicuje się sprawcy, a nie osobom go ścigającym.
Cały czas miałam w głowie "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?".

Dziwne uczucie, kiedy bardziej kibicuje się sprawcy, a nie osobom go ścigającym.
Cały czas miałam w głowie "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?".