Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu tej książki byłam po tak potężnym wrażeniem, że nie mogłam przez długi czas wykrztusić słowa, szczerze mówiąc nadal ciężko mi sklecić coś sensownego... ;)

Powieść porusza głębokie emocje, dosłownie wciąga czytelnika w swój tajemniczy świat do tego stopnia, że ciężko wrócić do rzeczywistości i chyba stąd to zaniemówienie...

Natomiast przy tej okazji pragnę podkreślić jak głęboko jestem urzeczona postacią Fermina de Torres! Jego cięta riposta i filozoficzna postawa całkowicie zawładnęły moim sercem! Śmiałam się czytając.

Każdy, ale to absolutnie każdy powinien sięgnąć po tę pozycję!

Po przeczytaniu tej książki byłam po tak potężnym wrażeniem, że nie mogłam przez długi czas wykrztusić słowa, szczerze mówiąc nadal ciężko mi sklecić coś sensownego... ;)

Powieść porusza głębokie emocje, dosłownie wciąga czytelnika w swój tajemniczy świat do tego stopnia, że ciężko wrócić do rzeczywistości i chyba stąd to zaniemówienie...

Natomiast przy tej okazji pragnę...

Dałabym 6 za słoneczny klimat Barcelony (nie jestem pewna, ile jest prawdy w przedstawionym tle historycznym i ogólnie kontekście opisywanej sztuki, ale komuś, kto akurat się tam wybiera polecam tę pozycję, będzie zwiedzał z większą świadomością), natomiast niepokojąca ilość zbieżności z "Kodem Leonarda Da Vinci" Dana Browna zasiewa we mnie pewne ziarno niepewności, czy aby przypadkiem autorzy "Tajemnicy.." nie próbowali się podpiąć pod sukces bliźniaczki zza oceanu.

Niemniej, do samolotu (a zwłaszcza tego, który zmierza do Barcelony) - akurat.

Dałabym 6 za słoneczny klimat Barcelony (nie jestem pewna, ile jest prawdy w przedstawionym tle historycznym i ogólnie kontekście opisywanej sztuki, ale komuś, kto akurat się tam wybiera polecam tę pozycję, będzie zwiedzał z większą świadomością), natomiast niepokojąca ilość zbieżności z "Kodem Leonarda Da Vinci" Dana Browna zasiewa we mnie pewne ziarno niepewności, czy aby...

Zbiór artykułów opisujących różne ciekawe, niezwykłe, czasem nawet szokujące zwyczaje ludzi żyjących na różnych zakątkach Ziemi. Tytuł co prawda mnie zmylił - liczyłam na opisy różnych najdzikszych i najegzotyczniejszych plemion (może to to zdjęcie na okładce?), ich niestety jest tylko kilka.
Jedne artykuły lepsze, inne gorsze, ale zawsze można się dowiedzieć czegoś ciekawego o ludziach i nabrać troszeczkę innego spojrzenia. Polecam:)

Zbiór artykułów opisujących różne ciekawe, niezwykłe, czasem nawet szokujące zwyczaje ludzi żyjących na różnych zakątkach Ziemi. Tytuł co prawda mnie zmylił - liczyłam na opisy różnych najdzikszych i najegzotyczniejszych plemion (może to to zdjęcie na okładce?), ich niestety jest tylko kilka.
Jedne artykuły lepsze, inne gorsze, ale zawsze można się dowiedzieć czegoś...

Ciekawa pozycja, wyczekiwana alternatywa dla powieści fabularnych, które czytałam całe lato.

Na początku czytania miałam trochę wrażenie, że autorzy artykułów (ponieważ książka jest ich zbiorem) narzekają - a to na społeczeństwo, a to na Polaków, a to na "dzisiejsze czasy". Ale w sumie dużo ciekawych rzeczy dowiedziałam się z jej lektury - na przykład tego, że żołnierz na froncie ma wykwintniejsze menu od mojego własnego albo jak ważną rolę pełni wstręt.

Zabieram się za kolejną pozycję z serii Focusa!

Ciekawa pozycja, wyczekiwana alternatywa dla powieści fabularnych, które czytałam całe lato.

Na początku czytania miałam trochę wrażenie, że autorzy artykułów (ponieważ książka jest ich zbiorem) narzekają - a to na społeczeństwo, a to na Polaków, a to na "dzisiejsze czasy". Ale w sumie dużo ciekawych rzeczy dowiedziałam się z jej lektury - na przykład tego, że żołnierz na...

8/10 a nie 10 za:
- lekki schemat - wybitny specjalista, błagany by zająć się sprawą, ma opory, ale w końcu się zgadza... już wcześniej to czytałam
- oraz za jedną scenę, moim zdaniem bardzo naciąganą.

Poza tym - REWELACJA! Gorąco polecam - trzymająca w napięciu akcja, opisy mrożące krew w żyłach i do niemal ostatniej strony nie wiemy, kto jest mordercą!
Ponadto bohaterowie nietuzinkowi, z wyraźnymi rysami charakterów. Nie wiem dlaczego, ale najbardziej urzekł mnie Thom. ("Nie rozczulaj mnie!")

To moje pierwsze zetknięcie z Deaverem - z pewnością nie ostatnie. Już namierzam kolejne części przygód Lincolna Rhyme'a!

PS przez cały czas czytania miałam silne wrażenie, że czytam policyjnego odpowiednika Dr House'a!

8/10 a nie 10 za:
- lekki schemat - wybitny specjalista, błagany by zająć się sprawą, ma opory, ale w końcu się zgadza... już wcześniej to czytałam
- oraz za jedną scenę, moim zdaniem bardzo naciąganą.

Poza tym - REWELACJA! Gorąco polecam - trzymająca w napięciu akcja, opisy mrożące krew w żyłach i do niemal ostatniej strony nie wiemy, kto jest mordercą!
Ponadto...

"Codzienność w Toskanii" stawia czoła różnym opiniom, często określają ją jako "nudna" i "nieciekawa"...

Autorka opisuje w niej swoje codzienne życie, nie ma więc żadnych nagłych zwrotów akcji, zapierających dech w piersiach wątków itd. I jeżeli chodzi o ten aspekt, to w sumie nie wiem, dlaczego Mayes zdecydowała się napisać tę powieść. Z drugiej jednak strony, wiele w niej opisów dzieł sztuki, architektury, przepysznych włoskich potraw i zwyczajów Włochów. Dlatego uważam, że tylko ktoś zainteresowany Włochami, sztuką i kulinariami może w tej pozycji znaleźć coś dla siebie, a wręcz może odnaleźć wiele inspiracji.
Dla reszty - dość nużące. Plus patetyczny styl pisania - Autorka sili się na poetyczne metafory i epitety, ale skutkuje to tym, że zdania są niezrozumiałe.
Zupełnie inne od genialnego "Roku w Prowansji", ma jednak swój urok.

"Codzienność w Toskanii" stawia czoła różnym opiniom, często określają ją jako "nudna" i "nieciekawa"...

Autorka opisuje w niej swoje codzienne życie, nie ma więc żadnych nagłych zwrotów akcji, zapierających dech w piersiach wątków itd. I jeżeli chodzi o ten aspekt, to w sumie nie wiem, dlaczego Mayes zdecydowała się napisać tę powieść. Z drugiej jednak strony, wiele w...

Zdecydowanie najgorsza książka, jaką czytałam. Mam taki zwyczaj, że zawsze kończę czytać książki te lepsze i te gorsze i tą również skończyłam, mimo że mi obrzydła na samym początku i bardzo tego żałuję.
Książka napisana jest naiwnie, jakby pisała to 13 latka, bohaterka jest banalna, już nie mówiąc o samych zdarzeniach - Audrey Hepburn się pewnie teraz w grobie przewraca.
Jeżeli zastanawiasz się, czy ją kupić - nie rób tego - zmarnujesz czas i pieniądze...

Zdecydowanie najgorsza książka, jaką czytałam. Mam taki zwyczaj, że zawsze kończę czytać książki te lepsze i te gorsze i tą również skończyłam, mimo że mi obrzydła na samym początku i bardzo tego żałuję.
Książka napisana jest naiwnie, jakby pisała to 13 latka, bohaterka jest banalna, już nie mówiąc o samych zdarzeniach - Audrey Hepburn się pewnie teraz w grobie...

Beznamiętnie.
Idealne słowo opisujące styl prowadzenia powieści. Autor unika wszelkich ozdobników, ciekawych metafor, ironicznych komentarzy. Przedstawia kawę na ławę. Bez śladu emocji pisze o rzeczach,o których boimy się pomyśleć. Na początku to może lekko irytować, ale wkrótce przekonujemy się, że to zamierzony (tak sądzę!) zabieg - cała uwaga skupia się na zdarzeniach, akcji.
Główny bohater trochę nijaki, to znaczy, wypowiada się bez lekko charakteru, ale lektura całkowicie wciąga, fizycznie nie można się od niej oderwać!
Mało co mnie wzrusza, ale przyznaję - wydawca miał rację - jestem naprawdę wdzięczna, że to tylko powieść!

Beznamiętnie.
Idealne słowo opisujące styl prowadzenia powieści. Autor unika wszelkich ozdobników, ciekawych metafor, ironicznych komentarzy. Przedstawia kawę na ławę. Bez śladu emocji pisze o rzeczach,o których boimy się pomyśleć. Na początku to może lekko irytować, ale wkrótce przekonujemy się, że to zamierzony (tak sądzę!) zabieg - cała uwaga skupia się na zdarzeniach,...

Książka zdecydowanie ma coś w sobie - akcja ciągle się toczy. W przeciwieństwie do wielu powieści tego typu, niemalże od razu wiadomo "kto zabił", a raczej: kto zabija - to podnosi napięcie.
Jednak czegoś mi w niej brakowało, albo czegoś było za dużo. Jest chyba trochę zbyt "Amerykańska" czy też "hollywoodzka". Lekko schematyczna.

Książka zdecydowanie ma coś w sobie - akcja ciągle się toczy. W przeciwieństwie do wielu powieści tego typu, niemalże od razu wiadomo "kto zabił", a raczej: kto zabija - to podnosi napięcie.
Jednak czegoś mi w niej brakowało, albo czegoś było za dużo. Jest chyba trochę zbyt "Amerykańska" czy też "hollywoodzka". Lekko schematyczna.

Świetna książka. Magnetyczna. Wciągająca. Wątek historyczny sprawia, że czytelnik jeszcze mocniej wsiąka w świat przedstawiony. Może dlatego, że fascynuje mnie renesans, ale ta pozycja jest z pewnością nie tylko dla wielbicieli odrodzenia. We wciągające wątki wplecione jest wiele ciekawostek. To jest jedna z tych książek, do których można z niegasnącym podekscytowaniem wracać, wracać i wracać...

Świetna książka. Magnetyczna. Wciągająca. Wątek historyczny sprawia, że czytelnik jeszcze mocniej wsiąka w świat przedstawiony. Może dlatego, że fascynuje mnie renesans, ale ta pozycja jest z pewnością nie tylko dla wielbicieli odrodzenia. We wciągające wątki wplecione jest wiele ciekawostek. To jest jedna z tych książek, do których można z niegasnącym podekscytowaniem...

Jak wszystkie książki Stephenie Meyer - dłuży się niemiłosiernie przez większość czasu, z wyjątkiem punktu kulminacyjnego powieści, w której nie sposób oderwać się od czytania i wręcz "nie nadąża się przewracać stron". Jednak to słaba proporcja biorąc pod uwagę rozmiary książki (ok. 550 stron). Mimo wszystko, dość ciekawy pomysł.

Jak wszystkie książki Stephenie Meyer - dłuży się niemiłosiernie przez większość czasu, z wyjątkiem punktu kulminacyjnego powieści, w której nie sposób oderwać się od czytania i wręcz "nie nadąża się przewracać stron". Jednak to słaba proporcja biorąc pod uwagę rozmiary książki (ok. 550 stron). Mimo wszystko, dość ciekawy pomysł.

Książkę czyta się błyskawicznie, znacznie dłużej pozostaje pod jej wrażeniem. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać - zmusza nas do zadania sobie pytania: Ile tak naprawdę poświęcam czasu i uwagi swoim bliskim? Bardzo wzruszająca i refleksyjna.

Książkę czyta się błyskawicznie, znacznie dłużej pozostaje pod jej wrażeniem. Myślę, że każdy powinien ją przeczytać - zmusza nas do zadania sobie pytania: Ile tak naprawdę poświęcam czasu i uwagi swoim bliskim? Bardzo wzruszająca i refleksyjna.

Książka nie jest ambitna, napisana prostym językiem, pewne motywy są nawet wręcz naiwne, ale za to lekka, przyjemna, idealna na wakacje - do podróży albo na wyjazd. Plus niepowtarzalny klimat angielskiej wsi - wreszcie coś nie dzieje się w Nowym Jorku.

Literatura wysokiej klasy to z pewnością nie jest, ale zdecydowanie ma swój urok.

Książka nie jest ambitna, napisana prostym językiem, pewne motywy są nawet wręcz naiwne, ale za to lekka, przyjemna, idealna na wakacje - do podróży albo na wyjazd. Plus niepowtarzalny klimat angielskiej wsi - wreszcie coś nie dzieje się w Nowym Jorku.

Literatura wysokiej klasy to z pewnością nie jest, ale zdecydowanie ma swój urok.

Bardzo nietypowa, ale bardzo błyskotliwie i inteligentnie napisana. Na początku trochę dłużyzn, ale końcówka ciekawa. Książka okazuje się być bardzo refleksyjna, sprawia, że czytelnik zaczyna zadawać sobie samemu pytania, kim jest, czego szuka w swoim życiu itp.
Trochę nie pasuje mi tylko rozdźwięk między wybitnie szczegółową narracją, co sprawia, że czytelnik zdaje się być dokładnie w centrum zdarzeń, nie umyka mu żaden szczegół, a trochę odrealnioną fabułą.
Drugi raz chyba bym nie sięgnęła po tą książkę, ale warto było sięgnąć po raz pierwszy.

Bardzo nietypowa, ale bardzo błyskotliwie i inteligentnie napisana. Na początku trochę dłużyzn, ale końcówka ciekawa. Książka okazuje się być bardzo refleksyjna, sprawia, że czytelnik zaczyna zadawać sobie samemu pytania, kim jest, czego szuka w swoim życiu itp.

Trochę nie pasuje mi tylko rozdźwięk między wybitnie szczegółową narracją, co sprawia, że czytelnik zdaje się być...