Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Będę przeciwwagą wśród zachwyconych czytelników. Poza wrzuceniem do worka wielu ważnych (nie chciałabym użyć słowa „modnych”, ale…) kwestii, autorka nie oferuje wiele więcej. Ktoś poniżej napisał, że to książka dla młodego czytelnika – chyba się zgodzę. We mnie nie wzbudziła większych emocji, nie zmusiła do głębszej refleksji, nie wciągnęła, nie wzruszyła (a wzruszam się dość łatwo). Żyjemy w czasach, gdy podejście ideologiczne przesłania nam ocenę danego dzieła (w tym przypadku – produktu?), a niektórych rzeczy nie wypada nie pochwalić.

Brit Bennett, młodziutka autorka, którą łatwo lansować we wszelkiego rodzaju mediach, wymieszała absolutnie topowe wątki: kobiety, kolor, rasizm, lgbt, amerykański sen, LA, NYC, Południe i nawet Midwest. Każdy ten element konotuje pewne skojarzenia, które – nie odbieram jej tego – zgrabnie splata w dość prostą, troszkę niewiarygodną, bo troszkę baśniowo-paraboliczną historię. To musiało się udać. Jak to się teraz mówi, taka powieść „rezonuje” z licznymi grupami, zwłaszcza w USA. W dobie ruchu BLM jest to powieść o empowerment, w kontekście czytelników z innych grup może ocierać się o white guilt, przed którym bynajmniej nie ucieka statystyczny Amerykanin (mówimy o tym sięgającym po nowości wydawnicze), dla młodzieży jest to lekcja o zjawisku „passing” czy przypomnienie reguły jednej kropli krwi. Pytam tylko: czy ta mozaika rzeczywiście tworzy dobrą literaturę?

Mam wrażenie, że nasz literacki światek na oślep kopiuje trendy z rynku amerykańskiego, bo to wygodne rozwiązanie. Działa dwa razy lepiej, jeśli książka ma ładną okładkę. Ten zabieg nie zawsze się udaje. Nie w przypadku powieści Brit Bennett. To książka na wskroś amerykańska, która wydaje się „głęboka” nawet polskiemu czytelnikowi, bo porusza m.in. kwestie rasowe. To dobry punkt wyjścia do dyskusji, ale nie arcydzieło 10/10, bo nie brakuje tutaj i takich opinii. A ja cieszę się, że zapoznałam się z tą książką w formie audiobooka, nie męcząc się z jej czytaniem. Być może wtedy nigdy bym jej nie dokończyła…

Będę przeciwwagą wśród zachwyconych czytelników. Poza wrzuceniem do worka wielu ważnych (nie chciałabym użyć słowa „modnych”, ale…) kwestii, autorka nie oferuje wiele więcej. Ktoś poniżej napisał, że to książka dla młodego czytelnika – chyba się zgodzę. We mnie nie wzbudziła większych emocji, nie zmusiła do głębszej refleksji, nie wciągnęła, nie wzruszyła (a wzruszam się...