Małe kobietki

ZŁOTE RADY DLA NIEMAŁEJ GROMADY

Powody, które pchnęły mnie po sięgnięcie tejże powieści, mogą wydawać się wręcz karykaturalne. Nie jestem fanką kina. Ba! Rzadko pozwalam sobie na film, wolę „męczyć oczy” stronicami książek aniżeliby ekranem; jednak po obejrzeniu zapowiedzi ekranizacji powieści Louisy May Alcott, uparłam się na seans. Stosując zasadę: najpierw książka, potem film – i tym razem postanowiłam zagłębić się w pierwowzór.

Czasy wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki był ciężkim czasem dla rodzin. Kobiety zmuszone posłać swoich: synów, mężów, braci i ojców do walki, musiały same stawić czoło brutalnej rzeczywistości.
Mary March została sama z czwórką krnąbrnych córek, czekając na wieści dotyczące jej męża. Trwoga o życie ukochanego mężczyzny, nie przysłoniła kobiecie opiekę nad dziećmi. Pani March, pieszczotliwie nazwana przez dziewczynki „marmisią”, zawsze ochoczo udzielała rad swoim pociechom.

Wyidealizowana postać matki nie mogła przejść w moim przypadku bez zgrzytnięcia zębami. Jakiekolwiek potknięcie: Meg, Jo, Beth lub Amy - było natychmiast skrupulatnie naprawianie przez anielską panią March.
Nie polubiłam bohaterek. Zostaliśmy wystawieni na nie lada próbę z irytująco zarozumiałą Amy, roztrzepaną i nachmurzoną Jo, oraz próżną i zawistną Meg; i jedynie Beth – ach ta kochana Beth! – była do zniesienia. Po wspaniałych radach mamusi (a jakże!), dziewczyny się poprawiły, przeszły metamorfozę - i tu o zgrozo! – „w idealne żonki”. Biorąc przykład ze swojej ukochanej mateczki, kobiety mędrkowały później swoim mężczyznom.
Nie podobała mi się również taktyka łączenia par, jaką zastosowała Alcott. Mało emocjonujące przemówienia zakochanych bohaterów do mnie w ogóle nie trafiły. Wyjątek stanowiło małżeństwo Meg, które przeszło fenomenalną metamorfozę.

Moralizatorski ton, jaki obrała autorka jedynie zniechęcały mnie od wgłębiania się w lekturę. Zapewne powieść bardziej jest skierowana do młodszego grona czytelników, ale litości! Kto lubi, jak się go poucza?
Konstrukcja fabuły również nie jest powalająca. Akcja toczy się mało dynamicznie, zaś bohaterowie pomimo tego, iż zostali dobrze zarysowani, okazali się bezbarwni.

Rozczarowałam się na całej linii. Reklamowana krzykliwymi hasłami, jakoby powieść była - feministyczną, piękną i wzruszającą opowieścią, okazała się jej całkowitym kontrastem.

ZŁOTE RADY DLA NIEMAŁEJ GROMADY

Powody, które pchnęły mnie po sięgnięcie tejże powieści, mogą wydawać się wręcz karykaturalne. Nie jestem fanką kina. Ba! Rzadko pozwalam sobie na film, wolę „męczyć oczy” stronicami książek aniżeliby ekranem; jednak po obejrzeniu zapowiedzi ekranizacji powieści Louisy May Alcott, uparłam się na seans. Stosując zasadę: najpierw książka,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Znałam tytuł raczej z filmów, teraz skusiłam się pod wpływem premiery filmu i.. powrotu przyjaciół - na netflix, gdzie Rachel i Joe czytają. Rozumiem już ten fenomen. Ta powieść mało, że jest wspaniała, ponadczasowa, to jeszcze tak pieknie wydana, że mam ochtę podarować wszystkim przyjaciółkom, mamie, siostrze, bo to jest prezent idealny w moim mniemaniu :)

Znałam tytuł raczej z filmów, teraz skusiłam się pod wpływem premiery filmu i.. powrotu przyjaciół - na netflix, gdzie Rachel i Joe czytają. Rozumiem już ten fenomen. Ta powieść mało, że jest wspaniała, ponadczasowa, to jeszcze tak pieknie wydana, że mam ochtę podarować wszystkim przyjaciółkom, mamie, siostrze, bo to jest prezent idealny w moim mniemaniu :)

Pokaż mimo to

Zdecydowanie polecam przeczytać w oryginale.

Zdecydowanie polecam przeczytać w oryginale.

Pokaż mimo to

Po książkę sięgnęłam zachęcona zwiastunem filmu z 2019 roku i postanowiłam podejść do niego w chwili, gdy skończę lekturę. Cała książka zajęła mi dwa dni i muszę napisać, że przypadła mi do gustu, choć ciężko było przebrnąć przez pierwsze kilka stron. Książka ta nie zdobyła mojego serca tak jak duma i uprzedzenie J. Austen, ale ocenilabym ją na 8,5 na 10. Jest to książka idealna na odprężenie się po ciężkim dniu, czy idealna teraz, gdy za oknem tak ponuro. Jest przyjemna, rodzinna, wprawiała mnie w spokój i odprężenie i czekam teraz na premierę drugiej części 15 stycznia

Po książkę sięgnęłam zachęcona zwiastunem filmu z 2019 roku i postanowiłam podejść do niego w chwili, gdy skończę lekturę. Cała książka zajęła mi dwa dni i muszę napisać, że przypadła mi do gustu, choć ciężko było przebrnąć przez pierwsze kilka stron. Książka ta nie zdobyła mojego serca tak jak duma i uprzedzenie J. Austen, ale ocenilabym ją na 8,5 na 10. Jest to książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapraszam Was dziś do Stanów Zjednoczonych, w drugiej połowie XIX wieku. Małe miasteczko, przytulny domek, mądra mama, cztery dorastające siostry. Miło, ciepło, klimatycznie, choć czasem nieco moralizatorsko. I trochę nudnawo?

Świątecznie!

Pełna recenzja na www.czytaska.pl

Zapraszam Was dziś do Stanów Zjednoczonych, w drugiej połowie XIX wieku. Małe miasteczko, przytulny domek, mądra mama, cztery dorastające siostry. Miło, ciepło, klimatycznie, choć czasem nieco moralizatorsko. I trochę nudnawo?

Świątecznie!

Pełna recenzja na www.czytaska.pl

Pokaż mimo to

Trzeba powiedzieć szczerze, że gdyby nie film raczej do tej książki bym nie usiadła, na pewno nie w klasie maturalnej. Zaczęłam ją czytać w marcu br. i myślę, że to najwięcej mówi o tej pozycji. Należę raczej do pokolenia szybkich czytaczy, a ta książka jednak mi nie podeszła, dlaczego? Wydaję mi się, że niestety nie przeszła próby czasu. Nie jest ona już tak aktualna jak może była w tamtych czasach. Aczkolwiek polecam ją przeczytać (może nie w klasie maturalnej), szczególnie przed obejrzeniem nowej wersji filmowej na którą mam spore nadzieję!

Trzeba powiedzieć szczerze, że gdyby nie film raczej do tej książki bym nie usiadła, na pewno nie w klasie maturalnej. Zaczęłam ją czytać w marcu br. i myślę, że to najwięcej mówi o tej pozycji. Należę raczej do pokolenia szybkich czytaczy, a ta książka jednak mi nie podeszła, dlaczego? Wydaję mi się, że niestety nie przeszła próby czasu. Nie jest ona już tak aktualna jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to