Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do Makbary podchodziłam dwa razy. Pierwszy był drogą przez mękę. Dopiero po zmianie podejścia, mogłam w pełni poczuć i zrozumieć "co autor miał na myśli".
Zacząć należy od tego, że specyficzna interpunkcja i przeskoki między tematami i sposobami narracji mają nawiązywać do arabskich "opowiadaczy" i ich przeplatających i przenikających się historii zasłyszanych na placu.
Opisy kontrastu między światem arabskim, a cywilizacją zachodnią, emocje, pasje, lęki... Wszystko to tworzy Makbarę. Pędzącą szaleńczo, a jednocześnie będącą stałą i niezmienną.

Do Makbary podchodziłam dwa razy. Pierwszy był drogą przez mękę. Dopiero po zmianie podejścia, mogłam w pełni poczuć i zrozumieć "co autor miał na myśli".
Zacząć należy od tego, że specyficzna interpunkcja i przeskoki między tematami i sposobami narracji mają nawiązywać do arabskich "opowiadaczy" i ich przeplatających i przenikających się historii zasłyszanych na...

Jest to druga książka tego autora, którą przeczytałam i nie żałuję ani jednej poświęconej temu minuty.
Wzruszyłam się, a nie należę do osób, które płaczą z byle powodu.
Historia wciągnęła mnie niesamowicie, całość pochłonęłam w jeden dzień. Wiem, że jeszcze wrócę do tej książki i wtedy będę się delektować każdym zdaniem, jednak przy pierwszym czytaniu, chciałam jak najszybciej poznać dalsze losy bohaterów.
Krótko mówiąc, wartka akcja, niesamowite pejzaże i wielka miłość (jednak nie przesłodzona, co jest olbrzymim atutem Sparksa).
Z czystym sercem mogę polecić "Pamiętnik" każdemu.

Jest to druga książka tego autora, którą przeczytałam i nie żałuję ani jednej poświęconej temu minuty.
Wzruszyłam się, a nie należę do osób, które płaczą z byle powodu.
Historia wciągnęła mnie niesamowicie, całość pochłonęłam w jeden dzień. Wiem, że jeszcze wrócę do tej książki i wtedy będę się delektować każdym zdaniem, jednak przy pierwszym czytaniu, chciałam jak...

Opowiadania Ewersa nie są to teksty "na dobranoc".
Poruszają one duszę i dają do myślenia. Pozostawiają ciarki na skórze przez idealne dozowanie napięcia. Otwarte zakończenie pozostawia pewien niedosyt.
Czyta się lekko, przez co, dosłownie, przepływa się przez kolejne opowiadania.

Ewers- Mistrz horroru.

Opowiadania Ewersa nie są to teksty "na dobranoc".
Poruszają one duszę i dają do myślenia. Pozostawiają ciarki na skórze przez idealne dozowanie napięcia. Otwarte zakończenie pozostawia pewien niedosyt.
Czyta się lekko, przez co, dosłownie, przepływa się przez kolejne opowiadania.

Ewers- Mistrz horroru.