Niestety, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że autor bardzo się męczył z tą powieścią. Kiepski to kryminał, autor stara się wprawdzie budować napięcie ale kompletnie nic z tego nie wychodzi. Dlaczego jako czytelnik mam się przejmować, że przestępca prawdopodobnie popełni kolejną zbrodnię skoro w poprzednich zginęły osoby kompletnie anonimowe. Tak anonimowe, że nawet prowadzący sprawę psycholog Rozłucki nie czuje potrzeby by się o tych ofiarach czegokolwiek dowiedzieć. Rozłucki jest beznadziejnym detektywem ale olsztyńska policja jest jeszcze gorsza, bo nie robi kompletnie nic. Gdyby ktokolwiek miałby tu pojęcie o prowadzeniu śledztwa to sprawa powinna zostać rozwiązana już kilka godzin po pierwszym morderstwie. Ale oprócz kryminału mamy tutaj też powieść obyczajową, z nieszczęśliwie zakochanym bohaterem. Jego rozterki sercowe co i rusz budziły we mnie pytanie: czy on ma 15 lat i został odrzucony przez koleżankę z klasy. Jedyny plus to... Olsztyn. Lektura tej trylogii pokazuje, że autor kocha swoje miasto i stara się zarazić tą miłością czytelnika. Nie jestem pewien czy chce zaczynać kolejną serię

Niestety, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że autor bardzo się męczył z tą powieścią. Kiepski to kryminał, autor stara się wprawdzie budować napięcie ale kompletnie nic z tego nie wychodzi. Dlaczego jako czytelnik mam się przejmować, że przestępca prawdopodobnie popełni kolejną zbrodnię skoro w poprzednich zginęły osoby kompletnie anonimowe. Tak anonimowe, że nawet...