Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra książka. Zabawna, przerażająca ale też i smutna -po prostu prawdziwa opowieść o służbie zdrowia opowiedziana przez lekarza. Mamy tutaj krótkie historie o nietypowych pacjentach, permanentnym zmęczeniu, braku czasu na życie osobiste ale też poruszające historie o życiu i śmierci.

Bardzo dobra książka. Zabawna, przerażająca ale też i smutna -po prostu prawdziwa opowieść o służbie zdrowia opowiedziana przez lekarza. Mamy tutaj krótkie historie o nietypowych pacjentach, permanentnym zmęczeniu, braku czasu na życie osobiste ale też poruszające historie o życiu i śmierc...

Rozwiń

Zwiń

Prosty w formie komiks przedstawiający Festiwal Młodzieży w 1955 r. w Warszawie. Mimo prostej czarnobiałej formy, komiks zdaje się być bajecznie kolorowy jak i Warszawa w ciągu tych kilku dni. Mamy tutaj zbiór mniej lub bardziej ze sobą powiązanych historii, w których Polska i Polacy po raz pierwszy od zakończenia wojny, na chwilę i pod kontrolą ale otworzyli się na świat.

Prosty w formie komiks przedstawiający Festiwal Młodzieży w 1955 r. w Warszawie. Mimo prostej czarnobiałej formy, komiks zdaje się być bajecznie kolorowy jak i Warszawa w ciągu tych kilku dni. Mamy tutaj zbiór mniej lub bardziej ze sobą powiązanych historii, w których Polska i Polacy po ra...

Rozwiń

Zwiń

Zaczyna się od zabawnego przedstawienia trójki naszych bohaterów - sędziów odsiadujących wyrok w więzieniu federalnym o łagodnym rygorze. Ale gdy tylko zaczynamy poznawać na czym polega ich przekręt cała sympatia do tych staruszków pryska. Niestety, jak w wielu powieściach Grishama bohaterowie sporo czasu poświęcają liczeniu pieniędzy i bywa to dość żenujące. Trudno nie odnieść wrażenia, że autor nie miał kompletnie pomysłu na zakończenie i kompletnie je popsuł. Mocno przeciętna powieść.

Zaczyna się od zabawnego przedstawienia trójki naszych bohaterów - sędziów odsiadujących wyrok w więzieniu federalnym o łagodnym rygorze. Ale gdy tylko zaczynamy poznawać na czym polega ich przekręt cała sympatia do tych staruszków pryska. Niestety, jak w wielu powieściach Grishama bohater...

Rozwiń

Zwiń

Po chyba 30 latach powróciłem do pierwszego zbioru opowiadań Stephena Kinga i była to zaskakująco świeża rozrywka. Owszem, są tu teksty lepsze i gorsze ale w każdym, nawet najkrótszym opowiadaniu mamy świetnie nakreślonych bohaterów, którzy już od pierwszych zdań wydają się być ludźmi z krwi i kości. Wiele z tych opowiadań stało się klasyką gatunku. Najbardziej spodobały mi się "Dola Jeruzalem" (epistolarny horror w stylu A.E. Poe), Czasami wracają, Truskawkowa wiosna, Pole walki, Gzyms, Ktoś na drodze i Ostatni szczebel w drabinie (najlepsze i najsmutniejsze opowiadanie w tym zbiorze).

Po chyba 30 latach powróciłem do pierwszego zbioru opowiadań Stephena Kinga i była to zaskakująco świeża rozrywka. Owszem, są tu teksty lepsze i gorsze ale w każdym, nawet najkrótszym opowiadaniu mamy świetnie nakreślonych bohaterów, którzy już od pierwszych zdań wydają się być ludźmi z kr...

Rozwiń

Zwiń

Pięknie wydana komiksowa adaptacja kilku powieści o kultowym bohaterze czarnego kryminału Parkerze. Piękne narysowane, wydane na grubym papierze daje przyjemność samego obcowania z tym dziełem. Z przedstawionych historii najlepsza jest pierwsza "Drapieżca" - historia zemsty i walki o odzyskanie skradzionego łupu. Kolejne opowieści trochę słabsze ale zaskakujące oryginalnymi planszami. Świetny komiks!

Pięknie wydana komiksowa adaptacja kilku powieści o kultowym bohaterze czarnego kryminału Parkerze. Piękne narysowane, wydane na grubym papierze daje przyjemność samego obcowania z tym dziełem. Z przedstawionych historii najlepsza jest pierwsza "Drapieżca" - historia zemsty i wal...

Rozwiń

Zwiń

Męczyłem się z tą powieścią bardzo długo. A powód tej męczarni jest prosty: tutaj właściwie nic się nie dzieje. Mamy czwórkę bohaterów, nastolatków spędzających wakacje w Głuchołazach w czasie powodzi stulecia w 1997 r. W prologu dowiadujemy się, że jeden z nich nie przeżyje tych wakacji. No i tu powinna zacząć pełna napięcia gra z czytelnikiem, który na podstawie wciągającej akcji będzie usiłował zgadnąć kto i dlaczego, a jednocześnie tak zżyje się z bohaterami, że będzie drżał z niepokoju wiedząc, że ktoś z nich umrze. Ale tutaj nie ma akcji, jest zwykła codzienność, nawet powódź nie wzbudza u chłopaków większych emocji: nie niesie większego zagrożenia, nie przynosi też jakieś przygodowej ekscytacji.
Mój największy zarzut jest taki, że cała czwórka bohaterów jest w zasadzie identyczna. Do tego stopnia, że miałem problem z przypominaniem sobie, który z nich ma niewidomego ojca, który dziadka czytującego Wiedźmina, który kocha się w Laurze. Nie ma tutaj stawki, która kazałaby czytelnikowi drżeć o los bohaterów, mieć swojego ulubieńca i tak dalej. Jedyne emocje pojawiają na samym końcu tej powieści i tu autorowi rzeczywiście udaje się tchnąć trochę życia w przynajmniej jednego bohatera.
Wielkie rozczarowanie

Męczyłem się z tą powieścią bardzo długo. A powód tej męczarni jest prosty: tutaj właściwie nic się nie dzieje. Mamy czwórkę bohaterów, nastolatków spędzających wakacje w Głuchołazach w czasie powodzi stulecia w 1997 r. W prologu dowiadujemy się, że jeden z nich nie przeżyje tych wakacji. ...

Rozwiń

Zwiń

Wydana w 1931 r. niewielka książka noblisty Francoisa Mauriaca jest esejem na temat Wielkiego Czwartku, liturgii odprawianej tego dnia a przede wszystkim sakramentów, które podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił Chrystus. Autor we wstępie pisze, że kieruje tę książeczkę do niechrześcijańskich czytelników, bowiem ci, którzy "wytrwale uczestniczyli w katechizacji" nie znajdą tu niczego co nie byłoby im znane. I jest to chyba prawda, liczyłem na trochę inne podejście do tematu, na refleksję na temat Jezusa podczas tej nocy z Czwartku na Piątek a jest to bardziej refleksja na temat znaczenia sakramentu pokuty, kapłaństwa, eucharystii. Mimo wszystko warto przeczytać, szczególnie w okresie Wielkiego Postu.

Wydana w 1931 r. niewielka książka noblisty Francoisa Mauriaca jest esejem na temat Wielkiego Czwartku, liturgii odprawianej tego dnia a przede wszystkim sakramentów, które podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił Chrystus. Autor we wstępie pisze, że kieruje tę książeczkę do niechrześcijański...

Rozwiń

Zwiń

Z pewnością jest to ciekawa s-f: interesujący pomysł, dająca do myślenia, stawiająca pytania i zmuszająca do samodzielnego szukania odpowiedzi. Ale jednocześnie jest to kiepska opowieść - mamy świetne pomysły i nudną historię z nijakimi bohaterami.

Z pewnością jest to ciekawa s-f: interesujący pomysł, dająca do myślenia, stawiająca pytania i zmuszająca do samodzielnego szukania odpowiedzi. Ale jednocześnie jest to kiepska opowieść - mamy świetne pomysły i nudną historię z nijakimi bohaterami.