W czasach PRL Zespoły Pieśni i Tańca Mazowsze i Śląsk były sztandarowymi, eksportowymi dobrami polskiej kultury. Po 1989 roku stały się nieco obciachowe i zapomniane. W ostatnich latach pojawiły się młode, mniej zakompleksione pokolenia, wydaje się, że te stare instytucje kultury odnalazły się w nowej rzeczywistości. Szczególnie dotyczy to "Śląska".
Mira Zimińska (ta od Mazowsza), jako dawna gwiazda przedwojennego kina wydaje się być bardziej medialna. Stąd pojawiły się ostatnio nowe książki o niej. Jednak Stanisław Hadyna twórca "Śląska" wydaje się nie mniej ciekawy. Można się o tym przekonać sięgając po "W pogoni za wiosną".
To po części książka autobiograficzna opowiadająca o początkach zespołu. Ale można ją uznać za rodzaj poetyckiego reportażu. Zaczyna się od wizji jaką miał młody Hadyna, gdy jako dziecko słuchał opowieści przy ognisku górali i słuchał ich śpiewu. Wtedy narodziło się marzenie by stworzyć zespół, który by prezentował tą muzykę na wielką skalę. Są tu opowieści o żmudnym poszukiwaniu utalentowanej młodzieży i siedziby dla zespołu. Ale także prorocze sny, które miał autor w realiach stalinowskiej Polski. Hadyna wyraźnie lubi dygresje i na sam koniec, w ostatnim rozdziale przenosimy się do skąpanego w słońcu Meksyku.
"W pogoni za wiosną" tylko zachęciło mnie do szukania innych książek Hadyny. Oprócz tego, że komponował niesamowitą muzykę pisał też powieści, reportaże i eseje. A jego dramaty o Gandhim i Martinie Lutherze Kingu zdobyły międzynarodowe nagrody. Czy ktoś mógłby to wydać?

W czasach PRL Zespoły Pieśni i Tańca Mazowsze i Śląsk były sztandarowymi, eksportowymi dobrami polskiej kultury. Po 1989 roku stały się nieco obciachowe i zapomniane. W ostatnich latach pojawiły się młode, mniej zakompleksione pokolenia, wydaje się, że te stare instytucje kultury odnalazły się w nowej rzeczywistości. Szczególnie dotyczy to "Śląska".
Mira Zimińska (ta od...