Dzisiaj zupełnie przypadkiem wpadła mi w ręce niewielka książeczka pt „Uśmiech w kapeluszu". Są to wspomnienia Hanki Bielickiej. Książeczka cieniutka więc przeczytałam w zasadzie w jednej chwili, bo nie powiem, czyta się lekko, zresztą każdy chyba zna wspomnianą panią i wie, ze słowa nie sprawiają jej większych problemów. A co o samej książce? Jak wspomniałam czytało mi się lekko, ale czuję niedosyt. Książka jest w zasadzie o rolach pani Bielickiej, a ja miałam nadzieję na człowieka, którego było tam bardzo mało. Tak jakby poza pracą Hanka Bielicka nie istniała. Zresztą praca też nie została przedstawiona jakoś wyczerpująco: aktorka pisze w czym i u czyjego boku zagrała, całości dopełnia kilka anegdotek. Wszystko sprawiło na mnie wrażenie płytkości, spodziewałam się czegoś więcej, bo w końcu jeśli piszemy wspomnienia i wydajemy książkę miejmy w niej do powiedzenia jakieś konkrety. Najbardziej żałuję, że tak mało naprawdę aktorka powiedziała nam o sobie.

Dzisiaj zupełnie przypadkiem wpadła mi w ręce niewielka książeczka pt „Uśmiech w kapeluszu". Są to wspomnienia Hanki Bielickiej. Książeczka cieniutka więc przeczytałam w zasadzie w jednej chwili, bo nie powiem, czyta się lekko, zresztą każdy chyba zna wspomnianą panią i wie, ze słowa nie sprawiają jej większych problemów. A co o samej książce? Jak wspomniałam czytało mi się...