Wdech, wydech… Będzie dobrze… Zawsze po burzy wychodzi słońce… Poradzimy sobie… Musimy sobie poradzić… Przecież przyrzekaliśmy sobie miłość aż po grób, w zdrowiu i chorobie… . Tym razem nie było tak zabawnie jak w poprzednich częściach, tym razem dostajemy bardzo gorzką historię… Problemy wśród bohaterów się piętrzą, niewyleczone traumy wychodzą na światło dzienne i sprawiają ból, a ujście emocji idzie nie w tym kierunku… . Wcześniej nie przywiązywałam tak dużej wagi do tego kiedy mowa była o wojnie… tym razem te tematy działały na mnie podwójnie.. dodatkowo sytuacja pandemiczna przypomniała czasy kiedy to strach przed wirusem sparaliżował świat… jednak nawet w tak ciężkich czasach Gruzini spotykali się, cieszyli z życia oraz chwili tu i teraz! . Tym razem to nie Ana gra pierwsze skrzypce w tej historii, a Kama… która zmienia całkiem swoje życie, przyjeżdża do Gruzji, zakochana w Dato planuje przyszłość i ich wspólny interes… Pomaga też Anie, która boryka się z małżeńskimi problemami… ale czy będzie umiała pomóc sobie? . Powiem tak: emocji to tu nie brakuje! Praktycznie całość czytałam z zapartym tchem i zastanawiałam się jakie „plagi egipskie” autorka jeszcze ześle na tych biednych bohaterów… Ana, Timar, Gio, Kama każdy z nich będzie musiało zmierzyć się z konsekwencjami swoich wyborów… tylko czy wszyscy są na tyle silni, by to udźwignąć? Przyjaźń ma moc i czuć to w każdej części tej serii, te zwariowane oraz różne na swój sposób kobiety są w stanie za sobą skoczyć w ogień… taka przyjaźń to najcenniejszy skarb! . To nie jest lekka historia, to nie jest kolejna przesłodzona historia… to jest historia o gorzkim smaku miłości, o wielkiej sile przyjaźni oraz o trudnych życiowych wyborach! Kocham tę serię i polecam ❤️