Za co, tak naprawdę, kochamy baśnie? Za ich przewidywalność. Za to, że są nam tak dobrze znane. Za ich początki i zakończenia. Za „Dawno, dawno temu” i „Żyli długo i szczęśliwie”. Ale między tymi frazami jest wiele do zrobienia. Jest wiele do wykazania się i do przetestowania swojej wyobraźni. I Marlena Joanna Sychowska zdała ten egzamin śpiewająco!

„Szept lasu” to nie tylko retelling baśni, ale opowiedzenie na nowo kilku z nich – spójnie, mrocznie i porywająco. Znane motywy połączone w zupełnie nowe zdarzenia, niosące jednak ślady tej rozpoznawalności i pewności, że wszystko będzie dobrze. Bo przecież musi być. Musi, prawda? A może jednak nie?

Mamy tu wszystko, co w klasycznej baśni: piękną, o dobrym serduszku, zakochanego księcia, który bardzo chce się wykazać, i wielki bal na zamku. Ale żeby nie było nudno, do pakietu dorzućmy: bestię, klątwę złej wiedźmy, wilka, drwala, zgubiony pantofelek, złośliwe siostrzyczki, zatrute jabłuszko i lustro wskazujące tę jedną, najpiękniejszą na świecie. Jeśli myślicie, że to już przesada i zrobi się z tego miszmasz, to wasze obawy są jak najbardziej uzasadnione – niewprawne pióro z pewnością by tego nie udźwignęło. Jednak ku mojej uciesze tutaj wszystko „kliknęło”. Poszczególne elementy wpasowały się idealnie niczym puzzle, które po skończeniu ukazały niespodziewanie piękną panoramę.

Akcja rozwija się równolegle z kilku perspektyw (za co ode mnie wielki plus, bo kocham taką narrację), ale nie dzieje się to powoli, a całkiem sprawnie, chronologicznie i z głową – byśmy mogli nacieszyć się światem i klimatem, ale nie zanudzili się historiami życia każdego bohatera z osobna. Do tego dochodzą iście bajkowy klimat i język! Nie można się w nich nie zakochać. Jeśli jak ja uwielbiacie retellingi, ta pozycja jest dla was obowiązkowa. To powiew świeżości i jednocześnie powrót do dobrze znanych dziecięcych opowieści, które niczym jak w serialu „Dawno, dawno temu” zostały sprytnie połączone i uzupełnione o porywające backstory.

Na uwagę zasługuje również przepiękne wydanie, które potęguje miłe wrażenia z lektury. „Szept lasu” to zdecydowanie jeden z najlepszych retellingów, jakie do tej pory poznałam. I równocześnie jeden z najlepszych debiutów! Z niecierpliwością wypatruję kolejnych tomów serii, tym bardziej że słyszałam już coś o „Małej syrence”.

Katarzyna de Castellatti-Gotin