❝ Nieświadomość jest mądrzejsza od świadomości, nie bawi się w żadne niepotrzebne tabu, wali prosto z mostu. Dopiero świadomość obrabia rodziców w filtrach polaryzacyjnych, to jedyny sposób, by dało się z nimi wytrzymać. Filtrowanie rodziców jest strategią przetrwania niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z ich wspomnieniem, czy z żywą obecnością, narzucającą się codzienności jak mój rozpostarty na kanapie ojciec.

Po dość długiej przerwie od polskiej prozy postanowiłam znów dać jej szansę. Obaw było naprawdę sporo, w końcu nie bez powodu nie sięgam po ten gatunek. Na szczęście okazało się, że moje uprzedzenia się nie potwierdziły. „Swobodne wpadanie” to krótka, zupełnie niepozorna książka, która wzięła mnie z zaskoczenia już od pierwszej strony z cytatem. Mimo dość popularnego tematu skomplikowanych relacji z rodzicem (w tym przypadku z ojcem), ma do zaoferowania więcej. Fabułę, dzięki której możemy nie tylko poznać główną bohaterkę, Olę, ale również jej ojca, który raz jest, a raz go nie ma. Akcję, która przynosi coraz to nowsze elementy układanki, którą musimy rozwiązać. Dłubanie w faktach, trupy z szafy, chwilowe ukojenie. Bardzo dobrze wykreowane postacie. Perfekcyjnie ukazana relacja (choć tu w zasadzie jej brak) ojciec-dziecko. Wspaniały język! Zakochałam się w nim na pierwszej stronie i kochałam do ostatniej. Choć zdarzały się lepsze i gorsze zdania, i tak byłam pod wrażeniem. Jedyny minus: za krótkie! Życzyłabym sobie więcej wątków, żeby pozostać z bohaterami dłużej.

↳ Za możliwość lektury bardzo dziękuję Wydawnictwu Cyranka :)

❝ Nieświadomość jest mądrzejsza od świadomości, nie bawi się w żadne niepotrzebne tabu, wali prosto z mostu. Dopiero świadomość obrabia rodziców w filtrach polaryzacyjnych, to jedyny sposób, by dało się z nimi wytrzymać. Filtrowanie rodziców jest strategią przetrwania niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z ich wspomnieniem, czy z żywą obecnością, narzucającą się...