Szczerze mówiąc, muszę przyznać, że zawiodłem się czytając tę książkę. Tytuł ("Rozmowa Litwina z Polakiem") jak i słowa pana Herkusa, jednego z autorów, znajdujące się z tyłu książki ("Gdy nasza znajomość była już wystarczająco głęboka i kiedy nie baliśmy się, że odmienne poglądy zaszkodzą naszej przyjaźni, pojęliśmy, że dojrzeliśmy do poważniejszych dialogów" [...]), sugerują (albo przynajmniej sugerują mi), że obaj autorzy będą rozmawiać ze sobą na tematy trudne dla Polski i Litwy. Na tematy, które Polacy i Litwini woleliby zakopać pod dywan.

Tymczasem dostajemy rozmowę na temat przeszłości obu panów i ich jakieś luźne przemyślenia. Tematyka "niewygodna dla niektórych", pojawia się na samym końcu, gdy do rozmowy wkrada się wątek mniejszości polskiej na Litwie.

Nie byłbym jednak rzetelny, gdybym nie powiedział o tym, co w tej publikacji było dobre. Podobały mi się momenty, w których historie Piotra i Herkusa pozwalały na porównanie rzeczywistości PRL-u z rzeczywistością radzieckiej Litwy. Było to interesujące doświadczenie.

Poza tym, rewelacji brak. Jeżeli nie masz czego czytać, możesz po tę książkę sięgnąć, ale nie spodziewaj się gruszek na wierzbie.

Szczerze mówiąc, muszę przyznać, że zawiodłem się czytając tę książkę. Tytuł ("Rozmowa Litwina z Polakiem") jak i słowa pana Herkusa, jednego z autorów, znajdujące się z tyłu książki ("Gdy nasza znajomość była już wystarczająco głęboka i kiedy nie baliśmy się, że odmienne poglądy zaszkodzą naszej przyjaźni, pojęliśmy, że dojrzeliśmy do poważniejszych dialogów" [...]),...