Piotr Kępiński

Polski poeta i krytyk literacki. Uczęszczał do poznańskiego IV LO. Następnie studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1997–1999 był zastępcą redaktora naczelnego „Czasu Kultury” oraz redaktorem naczelnym „Megaronu”. W latach 2006–2008 kierował działem kultura w „Dzienniku”. Od 2008 do 2011 był szefem działu Kultura w polskiej edycji „Newsweeka”. W tym samym czasopiśmie przez pięć lat był zastępcą szefa działu zagranicznego. Publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Życiu”, „Tygodniku Powszechnym” oraz w „Twórczości”. Od 2007 roku do 2016 juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej – Angelus. Od roku 2017 do 2019 w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej - Silesius.

Debiutował w roku 1989 tomem „Most przed źródłem" (Ruch Artystyczny). Do tej pory opublikował dziewięć książek poetyckich a także trzy wybory esejów i szkiców. Mieszkał w Warszawie, w latach 2010 - 2015 w Wilnie, a obecnie w Rzymie. W latach 2012 - 2018 współpracował z „Nową Europą Wschodnią”. Obecnie współpracuje z miesięcznikiem "Twórczość" (w roku 2021 ukazuje się tam jego cykl felietonów pt. „Rzymskie strony") i "Plusem Minusem", sobotnim wydaniem dziennika "Rzeczpospolita".

W roku 2015 ukazała się jego książka, napisana wspólnie ze znanym litewskim pisarzem Herkusem Kunčiusem Rozmowa Litwina z Polakiem (wydawnictwo Kolegium Europy Wschodniej) do której przedmowę napisał Adam Michnik, zaś posłowie Leonidas Donskis. W 2016 roku Rozmowa... została przełożona na język litewski. Książka ukazała się w wydawnictwie Versus Aureus pod tytułem Lietuvio ir Lenko pokalbis, a jej pierwsza prezentacja miała miejsce na targach książki w Wilnie.

W 2017 roku w wydawnictwie Kolegium Europy Wschodniej ukazał się zbiór jego esejów o współczesnej kulturze litewskiej pt. Litewski spleen. Wśród bohaterów książki znaleźli się m.in. historyk Alfredas Bumblauskas, powieściopisarki: Kristina Sabaliauskaitė i Renata Šerelytė, pisarze: Sigitas Parulskis, Marius Ivaškevičius i Herkus Kunčius, filozof Leonidas Donskis, filmowiec Jonas Mekas oraz fotograficy: Vytautas Balčytis i Algirdas Šeškus. W tym samym roku Instytut Mikołowski opublikował jego tom poetycki Ludzkie nieludzkie. Według Krzysztofa Siwczyka: „Waga tych wierszy polega na ciągłym ruchu ku poetyckiej summie wrażeń ze świata pogranicza – tej jedynej krainy, która obywa się bez konstytucji, ideologii i polityki".

W roku 2020 o najnowszej książce Kępińskiego „Nieoczy" pisał Jakub Kornhauser: „Wiersze Kępińskiego, niczym najlepsze dzienniki czasów zarazy, punktują złudne cele, w tym chęć porozumienia z innymi i z sobą samym. Biorą się z obserwacji czynionej na opak: z zamkniętymi oczami, aby zbudzić do życia krajobrazy wewnętrzne, które, jak wiadomo, są bardziej realne od rzeczywistości. „Nieoczy" to świetna, gorzka i mocna książka - w sam raz dla tych, co próbują wyobrazić sobie jakiś lepszy świat, który prędko nie nadejdzie."