Roman Dmowski w książce przedstawiony jest jako jeden z najważniejszych ojców naszej niepodległości sprzed ponad stu lat. W mainstreamie przebija się postać Dmowskiego, jako skrajnego nacjonalisty, antysemity, a nawet, nie wiedzieć skąd, rusofila. W książce dowiemy się, że rola Dmowskiego nie ograniczała się do bycia liderem narodowych, prawicowych ugrupowań. Poznamy Dmowskiego jako człowieka nauki, znającego wiele języków obieżyświata, a przede wszystkim wytrawnego polityka, który udowadnia, że walka o niepodległość to nie tylko demonstracje i krwawe powstania, ale lawirowanie, częsta zmiana frontu, szukanie tymczasowych przyjaźni (jak z Japonią, która walczyła z Rosją w 1905 roku). Dmowski wiedział, że by zyskać niepodległość musi wybuchnąć wojna, a w niej stroną przegraną muszą być wszystkie kraje zaborcze. Niestety niepodległość nie przyniosła Dmowskiemu zasłużonego miejsca w II RP. Dmowski w latach 20. XX wieku był już cieniem samego siebie, a siłowe przejęcie władzy przez obóz Piłsudskiego i rządy twardej ręki, które tępiły opozycje, jeszcze bardziej utrudniło mu działalność polityczną.

Roman Dmowski w książce przedstawiony jest jako jeden z najważniejszych ojców naszej niepodległości sprzed ponad stu lat. W mainstreamie przebija się postać Dmowskiego, jako skrajnego nacjonalisty, antysemity, a nawet, nie wiedzieć skąd, rusofila. W książce dowiemy się, że rola Dmowskiego nie ograniczała się do bycia liderem narodowych, prawicowych ugrupowań. Poznamy...