Syn reżysera Kazimierza Brauna i Zofii, z domu Reklewskiej[1], wnuk Wincentego Sebastiana Reklewskiego, bratanek prezesa TVP Juliusza Brauna, brat aktorki Moniki Braun. Został absolwentem studiów polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, na którym następnie podjął pracę. W 1993 ukończył studia podyplomowe na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego.

Od 1987 współorganizował akcje Pomarańczowej Alternatywy, za co był poddawany represjom przez władze PRL. W 1988 i 1989 uczestniczył w protestach studenckich na Uniwersytecie Wrocławskim. Działał też w ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. Później był także publicystą m.in. „Opcji na Prawo” i Radia Wrocław. Do 2007 prowadził zajęcia z dziennikarstwa na Uniwersytecie Wrocławskim.

Współpracuje z Organizacją Monarchistów Polskich[2] (stowarzyszeniem o charakterze tradycjonalistycznym, legitymistycznym),dla której kilkakrotnie wygłaszał prelekcje ideowe podczas spotkań w Warszawie i Wrocławiu. Jest przeciwnikiem Unii Europejskiej, którą przyrównywał wielokrotnie do ZSRR, gdyż jak twierdzi, instytucja ta opiera się na podobnych wartościach, co imperium sowieckie[3]. Wypowiada się również jako teoretyk, jego zdaniem pożądanych, zmian ustrojowych w Polsce, ewolucji od demokracji do monarchii[4][5][6].

W 2005 stworzył film dokumentalny pt. Plusy dodatnie, plusy ujemne o domniemanej współpracy Lecha Wałęsy z SB.

Jest współtwórcą telewizyjnego cyklu Errata do biografii, ujawniającego agenturalne wątki w życiorysach znanych Polaków. W kwietniu 2007 ogłosił, że znany językoznawca, profesor Jan Miodek był konfidentem SB, za co został mu wytoczony proces, który przegrał[7]. Wrocławski Sąd Apelacyjny oddalił apelację Brauna[8][9], podobnie jak Sąd Najwyższy, który wyrokiem z 10 września 2009 dodatkowo nakazał Braunowi przeprosić prof. Miodka w prasie ogólnopolskiej i Radiu Wrocław. 29 maja 2010 Braun złożył skargę przeciw Polsce przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka[10], powołując się na artykuł 10 (prawo do wolności słowa) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Postępowanie rozpoczęło się 14 marca 2013[10] i zakończyło się w listopadzie 2014 wyrokiem Trybunału stwierdzającym, że polskie postępowania sądowe bezspornie naruszyły wolność wypowiedzi i skazującym Polskę na wypłacenie odszkodowania i zadośćuczynienia Braunowi[11].

W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował do rady miasta Wrocławia z listy komitetu Polski Wrocław[12].

Wystąpienie Brauna 10 września 2012 w czasie debaty publicznej w warszawskim klubie "Hybrydy" stało się podstawą do rozpoczęcia przez Prokuraturę Rejonową Warszawa-Śródmieście postępowania wyjaśniającego czy użyte przez niego sformułowania mogą być przestępstwem polegającym na wzywaniu do popełnienia zbrodni[13]. 16 kwietnia 2013 roku prokuratura umorzyła śledztwo w tej sprawie.

We wrześniu 2012 Prokuratura Rejonowa Warszawa-Wola podjęła decyzję o przedstawieniu reżyserowi zarzutów mających związek z incydentem na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie podczas ekshumacji jednej z ofiar katastrofy smoleńskiej. Zarzut naruszenia nietykalności cielesnej policjanta, wdarcia się na teren cmentarza i nieopuszczenie go pomimo żądania, został przedstawiony 3 stycznia 2013