"Piąta Aleja, piąta rano" to książka o "Śniadaniu u Tiffany'ego" i ludziach, którzy sprawili, że film ten wstrząsnął Ameryką. Przede wszystkim poznajemy Trumana Capote'a, autora powieści, człowieka nieszczęśliwego, tęskniącego za miłością i domem, którego nie miał, za matką, której nigdy nie było, a którą udało mu się zatrzymać, czyniąc ją bohaterką "Śniadania u Tiffany'ego". Stajemy się świadkami pierwszego spotkania legendarnej skandalistki Colette z Audrey Hepburn i jej fascynacji tą pozornie zwyczajną kobietą, w której trudno byłoby doszukać się zmysłowości, a jednak skradła serca milionów ludzi na całym świecie, miała bowiem "wewnętrzny wdzięk, który z miejsca czynił jej prezencję zmysłową". Znajdujemy też tutaj szczegółowo opisany twórczy proces powstawania filmu "Sabrina" z Humphrey'em Bogartem i Audrey Hepburn oraz pracę Georga Axelroda nad scenariuszem do "Śniadania..." i próbę wyprowadzenia w pole PCA, czyli, krótko mówiąc, cenzury. Czytając te fragmenty, mimowolnie się uśmiechałam, bo właściwie nawet niewinny gest można było uznać za niemoralny; halka - proszę bardzo, ale półhalka - broń Boże, toż to czysta demoralizacja. Podobał mi się również casting kotów do filmu. Zatrudniono 12 prawie identycznych - "z mordami zbirów i żółtawymi ślepiami pirata". W książce znajdziemy jeszcze więcej takich smaczków, historyjek i anegdot, więc polecam ją wszystkim miłośnikom nie tylko Audrey Hepburn.